СтаВл Зосимов Прэмудрословски - ӨДӨР ӨДӨР. Инээдэмтэй үнэн

Эмээ нь араас нь гулсмал зүү гаргаж ирэн, банш, пиццаны зуурсан гурил зуурч, дэвсгэр нь түүнийг гавлын дээгүүр цохив. Уйтгартай дуугарч байтал бид хоёр бараг л түүнээс зугтав. Тэр мөн арваас таван кг жинтэй чулууг бидэн рүү шидэв. Үзэгчид бүгд түүний хажууд очиж, биднийг гүйцэх гэж явлаа, харин барьж чадаагүй ч чулуунаас нуруу нь өвдөж байв. Эмээ Яд-Виг, дараа нь дэглэмийн даргад гомдол гаргаад, надад арван өдөр өгсөн, Жорж – тэд хоёр жил сахилгын батальоныг алгадуулаад тэнд хонх дуугарч, орон нутгийн гахайн хогийг цэвэрлэж, гараар…

Энэ нь иймэрхүү байсан: Агуу командлагч Гэгээнтэн ба зүгээр л Сашкагийн метроны буудлын ард хор хөнөөлтэй пенни бүсэд нэг гинжээр холбогдсон гурван лангууны биологийн жорлон байсан бөгөөд нэг зорилго нь хязгаарлагдмал, хоёр нь ажлын бие засах газар болж үйлчилдэг байсан бөгөөд Гэгээнтнүүдийн оршин суугчид байдаг. Петербург, гуравдугаарт, операторын оффис, кассчин байсан бөгөөд нэг хүн цуглуулгын үйлчилгээ үзүүлэх мөнгө цуглуулсан байв.

Хүмүүс ээлж дараалан зогсож, бүх эхлэх газруудыг хүлээж байв. Мөн зочдын хооронд би мөнгө үрж, тав дахь үеийн Ленинградын удам угсаа залгамжлагч эдгээр био жорлонгийн оператор, кассчин, Клаудиа Филипповна Ундершрамын үүрэг гүйцэтгэдэг тарган авга эгчийг мөнгөөр нь гагнасан. Тэр миний доромжилсон гэмт хэрэгт нэн даруй амиа алдсангүй, би тэр үед өөрийгөө илэрхийлээгүй гэдгээ хэлмээр байна, би түүнтэй ярьсан. Гэхдээ үр дүн нь нүүрэнд харагдаж байв. Нүүр нь хоёр дахин томоров. Энэ нь найрсаг байдлаараа үдэш болжээ. Хүмүүсийн тоо хэмжээгээр багассан. Би нагац эгч нарынхаа биеийн тэсвэр тэвчээрийн талаар бодоогүй бөгөөд жижигхэн байдлаар шидэхээр шийдсэн. Түүнээс гадна би үнэгүй ашиглах дархлаатай байсан. Чөлөөт биосорт ороход авга эгчтэйгээ адилхан мэдрэмж төрөв. Хоолондоо идсэн хоол намайг жорлонд оруулав. Үүний дараа би толгой эргэв, дараа нь харь гарагийн хүмүүстэй яриа өрнөв, цаашлаад ханан дээр ходоод гэдэсний үлдэгдэл, ам, нойроороо цацаж, мөрөөдөлгүй сайхан зүүд зүүдлэв. Энэ үед Клаудиа Филипповна Ундершрам согтууруулах ундаагаар сэрж, ам, хоолойн хуурай мэдрэмжээр, өөрөөр хэлбэл цангаж, шингэн зүйл ууж, яаран, харанхуй болохоос айж, гэртээ харихаа больжээ. Тэр гэнэт босож, хаалттай, өлгүүр, бүх хуурай шүүгээ, намайг унтуулав.

Дараа нь метронд хүрч амжаагүй цар хүрээтэй, янз бүрийн амьдралын хэв маягаар дүүрсэн царцаа, намуухан дээр унтаж байв. Сонор сэрэмжтэй, хууль сахиулах байгууллагын гурван албан хаагч дүрэмт хувцастай, компанийн машинд, цэнхэр дугаартай Жигули маркийн автомашин, MILITION-ийн хажуу талд бичээстэй бичиг баримтыг ажиглавал Орос улсад цагдаагийнхан одоог хүртэл зохион байгуулагдаагүй байгаа тул харанхуй талыг үзэхээр ирлээ. Бүх зүйл хууль тогтоомжийн дагуу явагдаж, хэн ч үлдсэн мөнгөө авч чадахгүй байгаа эсэхийг шалгасны дараа биосорти багтдаг үл хөдлөх хөрөнгийн эргэн тойронд машинаа бие биентэйгээ зэрэгцэн суулгасан… Машин буу, бороохой, хийн канистр, гутал, малгайтай хоёр гарч ирээд Орос голдуу орос хэл ойлгодоггүй, харин иргэн хүмүүс байсан Оросын Холбооны Улсын иргэний харъяалалтай «шаварма» худалдааны азийн худалдаачдын үүдний сандал руу очиж, «ГОЙ ШАУРМАГ ПУТИН, ҮНЭГҮЙ» гэсэн бичээс бүхий ТҮЦ дээр очив. Яагаад ийм нэртэй байсан бэ, орчуулагчид хошин яриа байдаг байж магадгүй юм. Буутай жолооч, машинд зогсож байтал гэнэт?!

Би, ОХУ-ын иргэний харьяалалгүй, иргэний харъяалалтай орос хүн. ЗХУ, Казахстанаас Бүгд Найрамдах Казахстан улсаас ирсэн, тэнд би орос байсан болохоор бага насандаа тэд намайг зодсон. Гэсэн хэдий ч том болоход би тэднийг аль хэдийн зодсон. Гэхдээ энэ бол өөр түүх бөгөөд одоо хуйвалдаанд буцаж ирье: Би, ОХУ-ын хууль дүрмгүй иргэн, харъяаллаараа – Орос, хүндэт ялтан, ФСБ-ын хошууч, тэтгэвэр авагч, тахир дутуу хүн, энэ бүгдийг хослуулсан, ялангуяа би энэ бүгдийг гадуур мэддэг байсан тул урьд нь тэнд байгаагүй байсан бол тэр гэнэт хөрш зэргэлдээх лангуунаас хурхирч байснаа сэрээд, илүү нарийвчлалтай хэлэхэд миний эргэн тойрон хаалттай, шөнийн, дөрвөлжин өрөө, дээрээс нь таазыг мэдрэх болно. Би бүх зүйлийг мэдэрч, би хаана байгаагаа санахгүй байна эсвэл ойлгохгүй байна уу?! Хана нь миний бодлыг ингэж дарав. Би өмнө нь сууж байсан «мини тайзан» дээр очихоор шийдсэн тул хөл маань нүх рүү унасан, тэнд бүх зүйл булан дээр гардаг. Би жанчнаар хурхирч, генералын охин, нөхөр серж, хагас цагийн жолооч гэж мөрөөдөж би орилж, сэрлээ. Тэр айсандаа бүр цыган шиг цавчих шиг болж цээжийг нь цохисон боловч тэр даруй нөхцөл байдлыг сайшааж байсан ч тэр сүнс рүү итгэсэнгүй. Би ур чадвараас болоогүй, тусламжийг харааж, ядаж нэг хананы эргэн тойронд нүх гаргахыг хичээсэн боловч миний хөдөлмөр утгагүй, хурхиралт зогссонгүй.