sen nieprzespany – metafora śmierci, użyta w trenie VII Jana Kochanowskiego.
kosztur – dziś popr.: kostur.
komża – szata liturgiczna krótsza od alby.
nałęczka (daw.) – chusta służąca jako przepaska na głowę.
przetowłosy (daw.) – jasnowłosy.
wezgłowie – część posłania, gdzie kładzie się głowę.
jąć (daw.) – zacząć.
czeladź – służba.
zapaska – rodzaj dekoracyjnego fartucha.
Kościej – szkielet, personifikacja śmierci.
wymawiać (daw.) – czynić wymówki, wypominać.
atoli (daw.) – jednak.
Requiem aeternam (łac.) – wieczne odpoczywanie.
umajony – ozdobiony kwiatami.
jutrznia – jedna z godzin liturgicznych (codziennych modlitw obowiązkowych dla osób ze święceniami duchownymi), przypadająca na świt.
niewiasta – tu: żona.
grzywna – śrdw. jednostka płatnicza, o wartości pół funta złota lub srebra.
Ziemowit IV – (ok. 1352–1426) książę płocki, prowadzący samodzielną politykę zagraniczną, długo występował jako przeciwnik Jagiełły, dał się poznać jako dobry administrator.
glejt (daw.) – list żelazny, dokument wystawiany przez władzę, zapewniający swobodę poruszania się po podlegającym jej terenie.
komtur – zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy.
wżdy (daw.) – jednak, przecież.
sprawić się (daw.) – postąpić.
tężeć – wzmacniać się.
wartkość (daw.) – szybkośc, gwałtowność.
przeszły w stan folgi – sens: osłabiły się.
przyzba – wał ziemny otaczający podmurówkę domu.
zapamiętać się – zamyślić się bądź zająć się czymś, zapominając o wszystkim innym.
frasunek (daw.) – smutek.
skapieć (daw.) – umrzeć.
Żmudź – historyczna nazwa tzw. Dolnej Litwy, nizinna kraina geograficzna i region administracyjny.
minstrel – dworski śpiewak, recytator i autor poezji.
lutnia (muz.) – instrument strunowy szarpany.
zmorzony – zmęczony.
niewywczas (daw.) – niewygoda.
rzeźwy – tu: energiczny.
komtur – zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy.
gorze (ze starop. gorzeć: palić się) – biada, nieszczęście, niebezpieczeństwo.
przepomnieć (daw.) – zapomnieć.
glejt (daw.) – list żelazny, dokument wystawiany przez władzę, zapewniający swobodę poruszania się po podlegającym jej terenie.
nie nastają tam na jego szyję? – sens: nie chcą go zabić?
kapituła – rada sprawująca władzę w zakonie.
Flandria – region rozciągający się wzdłuż wybrzeży Morza Północnego na terenie Belgii, Francji i Holandii.
Geldria – prowincja Holandii położona pomiędzy rzekami IJssel, Moza i Ren.
Burgundia – region w centralnej Francji.
przecz (daw.) – dlaczego.
jeno (daw.) – tylko.
Witold Kiejstutowicz, zwany Wielkim – (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle.
tedy (daw.) – więc, zatem.
św. Jerzy – męczennik z III–IV w., patron rycerzy.
Władysław II Jagiełło – (ok. 1362–1434), syn wlk. księcia Olgierda, wielki książę litewski, król Polski od małżeństwa z Jadwigą (1386). Dwukrotnie ochrzczony (przez matkę Juliannę w obrządku wschodnim i przez biskupów polskich przed ślubem w obrządku łacińskim), osobiście dowodził w bitwie pod Grunwaldem.
wymiarkować (daw.) – zorientować się.
Żmudź – historyczna nazwa tzw. Dolnej Litwy, nizinna kraina geograficzna i region administracyjny.
kapituła – rada sprawująca władzę w zakonie.
szranki (daw.) – drewniane ogrodzenie placu, na którym odbywał się turniej rycerski, przen. sam turniej.
ująć – zjednać.
Maurowie – w średniowieczu: określenie muzułmanów zamieszkujących na terenie dzisiejszej Hiszpanii.
przywtarzam (daw.) – wtóruję, zgadzam się.
iść o lepszą (daw.) – starać się wykazać przewagę.
cnić się (daw.) – tęsknić za czymś, martwić się, nudzić.
przeto (daw.) – więc, zatem.
przepomnieć (daw.) – zapomnieć.
do dnia (daw.) – świtem.
wymawiać (daw.) – czynić wymówki, wypominać.
komtur – zwierzchnik domu zakonnego bądź okręgu w zakonach rycerskich, do których zaliczali się krzyżacy.
knecht – żołnierz piechoty niemieckiej.
orężny (daw.) – uzbrojony.
jeno (daw.) – tylko.
wżdy (daw.) – jednak, przecież.
pod wodę (daw.) – pod prąd.
Читать дальше