Melon - (Microsoft Word - Lewis_Carroll_-_Alicja_W_Krainie_Czarow__www.ksiazki4u.prv205)

- To mój przyjaciel, Kot-Dziwak - odpowiedziała Alicja. - Pozwoli Wasza Królewska

Mo��, �e go przestawi�.

- On mi si� zupełnie nie podoba - odrzekł król. - Ale mo�e pocałowa� mnie w r�k�, je�li

chce. -Wcale nie chc� - powiedział Kot.

- Nie b�d� zuchwalcem! - zawołał Król - I nie przypatruj mi si� tak! (To mówi�c schował

si� za Alicj�).

- Kotu wolno patrze� na Króla - rzekła Alicja. - Czytałam to w jakiej� ksi��ce, ale nie

pami�tam ju� w jakiej.

- Trzeba o st�d koniecznie usun��! - zdecydował Król i krzykn�ł do przechodz�cej

wła�nie Królowej: - Kochanie, chciałbym, �eby� usun�ła st�d tego Kota!

Królowa znała jeden tylko sposób załatwiania spraw, wi�c: "�ci�� go!", nie wiedz�c

nawet, o kogo i o co idzie.

- Zaraz sam pobiegn� po Kata - rzekł Król z wyra�nym zadowoleniem i pomkn�ł ku

pałacowi.

Alicja chciała zobaczy�, jak przestawia si� gra, bez przerwy bowiem słyszała kipi�cy

w�ciekło�ci� głos Królowej, która skazała ju� na �mier� trzech graczy za to, �e przepu�cili

swe kolejki. Na polu panowało nieopisane zamieszanie, ta �e zorientowanie si� w kolejno�ci

gry było zupełnie niemo�liwe. Alicja udała si� z l�kiem w sercu na poszukiwanie swego je�a.

Je� wdał si� wła�nie w walk� z drugim je�em, co Alicja uznała na znakomit� okazj� do

skrokietowania przeciwnika. Niestety flaming Alicji znajdował si� wła�nie w drugim ko�cu

pola, gdzie usiłował bezskutecznie frun�� na drzewo.

Kiedy udało si� jej pochwyci� flaminga i powróci� na swe poprzednie miejsce, walka

była ju� sko�czona i oba je�e zgin�ły gdzie� bez �ladu. "To i tak nie ma znaczenia, bo nie

znajd� teraz �adnej bramki" - pomy�lała Alicja. Wzi�ła wi�c flaminga pod pach�, aby si�

znowu nie ulotnił, i poszła w kierunku Kota, �eby uci�� sobie dłu�sz� pogaw�dk� z

przyjacielem.

Jakie� było jej zdziwienie, gdy ujrzała wokół głowy kociej wielkie zbiegowisko. Król,

Królowa i Kat mówili wszyscy naraz, kłóc�c si� o co� zawzi�cie, gdy reszta towarzystwa

milczała z bardzo niewyra�nymi minami.

Gdy ujrzeli Alicj�, poprosili j� o rozstrzygni�cie sporu. Poniewa� jednak mówili wszyscy

jednocze�nie i strzaszliwie przy tym hałasowali, nie mogła zrozumie�, o co idzie.

Kat twierdził, �e nie potrafi �ci�� głowy nie maj�c tułowia, od którego mógłby j�

odr�ba�. Podkre�lił on, �e nie miał dotychczas do czynienia z tak� robot� i �e nie my�li

zabiera� si� do niej na stare lata.

Król twierdził, �e ka�de stworzenie posiadaj�ce głow� mo�e by� �ci�te i �e w gadaniu

Kata nie ma ani krzty sensu.

Królowa twierdziła, �e je�li rozkaz nie zostanie spełniony pr�dzej ni� w mgnieniu oka

ka�e �ci�� wszystkich w promieniu mili (dlatego wła�nie całe towarzystwo miało miny tak

blade i niewyra�ne).

Alicja poczuła zam�t w głowie i powiedziała:

- Ten Kot nale�y do Ksi��ny. Zapytajcie jej o zdanie.

- Ksi��na jest uwi�ziona - rzekła Królowa do Kata - sprowad� j� tu natychmiast1 -

Wobec czego Kat pobiegł jak strzała w kierunku pałacu.

Tymczasem głowa kocia zacz�ła si� stopniowo zaciera� i do czasu powrotu Kata z

Ksi��n� znikła zupełnie. Król i Kat biegali we wszystkie strony jak szaleni, aby j� odnale��,

za� reszta towarzystwa powróciła do przerwanej gry.

Rozdział IX - Opowie�� niby �ółwia

Nie mo�esz wyobrazi� sobie, kochanie, jak bardzo jestem rada, �e ci� znowu spotykam -

rzekła Ksi��na, opieraj�c si� przyja�nie na ramieniu Alicji. - Chod�, przejdziemy si� troch�

razem.

Alicja była mile zaskoczona dobrym humorem Ksi��ny i pomy�lała, �e jej dzikie

zachowanie si� w kuchni musiało by� spowodowane nadmiern� ilo�ci� pieprzu w atmosferze.

"Gdybym ja była Ksi��n� - my�lała dalej (cho� bez wi�kszego przekonania) - nie

trzymałabym w ogóle pieprzu w kuchni. Zupa mo�e si� �wietnie obej�� bez pieprzu, a kto

wie, czy to nie on wła�nie robi z ludzi dzikusów". Alicja była wyra�nie dumna z wynalezionej

przez siebie nowej teorii, rozwijała j� wi�c w dalszym ci�gu: "Ocet czyni ludzi kwa�nymi,

rumianek - gorzkimi, a dzi�ki cukierkom dzieci staj� si� słodkie. Chciałabym, �eby doro�li

ludzie wiedzieli o tym; mo�e nie byliby wtedy tacy sk�pi i..."

Rozmy�laj�c Alicja zapomniała całkiem o ksi��nej i zdziwiła si�, gdy usłyszała nagle jej

głos tu� przy swoim uchu.

- My�lisz pewnie o czym�, drogie dziecko, i dlatego si� nie odzywasz. Nie umiem ci teraz

powiedzie�, jaki st�d płynie morał, ale za chwil� na pewno sobie przypomn�.

- Mo�e nie ma morału - rzekła Alicja nie�miało.

- Nie, nie, moje dziecko - odparła Ksi��na. - Ka�da rzecz ma swój morał. Trzeba go tylko

umie� znale��.

To mówi�c przysun�ła si� jeszcze bli�ej do Alicji, która nie odczuwała z tego powodu

specjalnego zachwytu. Po pierwsze dlatego, �e Ksi��na była strasznie brzydka, po drugie -

poniewa� była akurat takiego wzrostu, �e opierała si� o rami� Alicji podbródkiem, podbródek

za� miała okropnie ostry. Alicja jednak znosiła to bez szemrania, nie chc�c okaza� si�

nieuprzejm�.

- Gra robi si� coraz bardziej interesuj�ca - odezwała si�, aby podtrzyma� rozmow�.

- Niew�tpliwie - odrzekła Ksi��na. - A st�d płynie morał, �e "na pochyłe drzewo ka�da

koza skacze".

- Gdyby nie skakała - rzekła Alicja, aby co� powiedzie� - toby nó�ki nie złamała.

- To prawda - rzekła Ksi��na - masz zupełn� racj�. Po czym d�gaj�c Alicj� jeszcze

mocniej swym podbródkiem dodała: - A st�d wynika morał, �e "przyszła koza do woza".

Alicja pomy�lała sobie, �e Ksi��na musi mie� bzika na punkcie morałów.

- Dziwisz si� zapewnie, �e nie obejmuj� ci� za szyj� - rzekła po chwili Ksi��na - ale

prawd� mówi�c nie jestem pewna łagodnego usposobienia twego flaminga. Czy chcesz,

�ebym spróbowała?

- On chyba gryzie - odpowiedziała szybko Alicja, której nie zale�ało na tej pieszczocie.

- Oczywi�cie, flamingi i musztarda gryz�. A st�d płynie morał, �e "lepszy wróbel w r�ku

ni� dzi�cioł na s�ku".

- Tylko �e musztarda nie jest ptakiem - zauwa�yła Alicja.

- Racja, jak zwykle racja - zgodziła si� szybko Ksi��na. - Masz wyj�tkowo jasny sposób

wyra�ania swych my�li.

- Zdaje si�, �e to jest minerał - rzekła niepewnie Alicja.

- Z cał� pewno�ci�. Niedaleko st�d w lesie znajduj� si� wielkie kopalnie musztardy. A z

tego wynika morał, �e "im dalej w las, tym wi�cej drzew".

- Wiem, ju� wiem! - wykrzykn�ła Alicja, nie zwracaj�c uwagi na ostatnie słowa Ksi��ny.

- Musztarda jest jarzyn�! Nie wygl�da na to, ale jest.

- Zgadzam si� z tob� w zupełno�ci, a st�d płynie morał, �e "oszcz�dno�ci� i prac� ludzie

si� bogac�". Mog� wytłumaczy� ci to przyst�pnie: ludzie, którzy nie s� skłonni oddawa� si�

lenistwu i uwa�aj� za stosowne nie hołdowa� zbytniej rozrzutno�ci, byliby niew�tpliwie

ubo�si, wzgl�dnie nie byliby tak zamo�ni, gdyby nie przy�wiecała im stale i niezmiennie