Melon - (Microsoft Word - Lewis_Carroll_-_Alicja_W_Krainie_Czarow__www.ksiazki4u.prv205)

Lewis Carroll

Alicja w Krainie Czarów

* * *

Nota:

Ba�niowa opowie�� o przygodach Alicji w Krainie Czarów powstała w gor�ce lipcowe

popołudnie 1862 roku, kiedy to podczas przeja�d�ki łódk� po Tamizie Lewis Carroll,

wykładowca matematyki w Oxfordzie i autor powa�nych ksi��ek matematycznych,

opowiedział j� małej Alicji Pleasaunce Liddel i jej dwu siostrom. I wła�nie ta opowie��

(wydana drukiem w 1865 roku), a nie prace naukowe, przyniosła pisarzowi �wiatow� sław�.

Zach�cony ogromnym powodzeniem ksi��ki, L. Carroll w kilka lat pó�niej napisał drugi tom.

"O tym, co Alicja widziała po drugiej stronie lustra". Oba tomy zostały przetłumaczone na

wiele j�zyków i miały mnóstwo wyda�. Pierwsze polskie wydanie ukazało si� w roku 1927.

"Alicja w Krainie Czarów" jest utworem szczególnym. Nie przedstawia �wiata takim,

jakim go widzimy na co dzie�, lecz ukazuje go w �nie bohaterki, a snem, jak dobrze wiecie,

rz�dz� odmienne prawa. Tote� w ksi��ce znane fragmenty rzeczywisto�ci układaj� si� w

całkiem nowe, cz�sto nonsensowne cało�ci, a postaci prawdziwe, przemieszane z

fantastycznymi, wygl�daj� i zachowuj� si� inaczej ni� w �yciu.

I jeszcze jedna uwaga: "Alicja w Krainie Czarów nale�y do tych ksi��ek, do których

warto wraca�. Teraz odczytacie j� jako dziwn� ba��, pełn� niezwykłych, zaskakuj�cych

wydarze�, ale gdy si�gniecie po ni� za kilka lat, uka�e Wam wiele nowych tre�ci. Ka�dego

jednak czytelnika zawsze zdumiewa� b�dzie bogactwo fantazji i pomysłowo�ci autora, ka�dy

te� podda si� urokowi jego niepowtarzalnego humoru.

* * *

Alicja w Krainie Czarów

Łód� nasza płynie oci��ale,

Sło�ce przy�wieca cudnie;

Trudno sterowa� w tym upale,

Wiosłowa� jeszcze trudniej;

Nios� nas wi�c łagodne fale

W złociste popołudnie.

Niestety. Wła�nie w owym czasie,

Gdy człowiek by si� zdrzemn�ł,

Dziewczynki chc�, bym mówił ba�nie

I cisz� m�cił senn�.

Lecz trudno. Na có� opór zda si�?

I tak wygraj� ze mn�.

Ta pierwsza strasznie jest surowa

I ka�e zacz�� zaraz.

Ta druga wa�na chce osoba,

Bym co� o czarach znalazł.

Trzecia przerywa mi wpół słowa,

Chce wiedzie� wszystko naraz.

I nagle cisza. W wyobra�ni

�wiat słów mych staje �ywy;

Dziewcz�ta s� w krainie ba�ni,

Ju� ich nie dziwi� dziwy

I mo�e �wiat ba�niowy ja�niej

Im �wieci ni� prawdziwy.

A gdy opowie�� ma ospale

Gdzie� si� zatrzyma czasem,

Mówi� zm�czony: - Dobrze, ale

Reszta nast�pnym razem.

Tak powstała ta opowie��

Przedziwna i n�c�ca;

Słoworodziło si� po słowie,

A� ba�� dobiegła ko�ca.

Płyniemy ra�no ku domowi

Ju� po zachodzie sło�ca.

Alicjo! We� t� bajk� w dłonie,

A potem złó� j� lekko

W twoich dzieci�cych snów ustronie

I otocz j� opiek� -

Tak pielgrzym zwi�dłe kwiaty chroni

Zerwane gdzie� daleko.

Rozdział I - Przez królicz� nor�

Alicja miała ju� do�� siedzenia na ławce obok siostry i pró�nowania. Raz czy dwa razy

zerkn�ła do ksi��ki, któr� czytała siostra. Niestety, w ksi��ce nie było obrazków ani rozmów.

"A có� jest warta ksi��ka - pomy�lała Alicja - w której nie ma rozmów ani obrazków?"

Alicja rozmy�lała wła�nie - a raczej starała si� rozmy�la�, poniewa� upał czynił j� bardzo

senn� i niemraw� - czy warto m�czy� si� przy zrywaniu stokrotek po to, aby uwi� z nich

wianek. Nagle tu� obok niej przebiegł Biały Królik o ró�owych �lepkach.

Wła�ciwie nie było w tym nic nadzwyczajnego. Alicja nie dziwiła si� nawet zbytnio

słysz�c, jak Królik szeptał do siebie: "O rety, o rety, na pewno si� spó�ni�". Dopiero kiedy

Królik wyj�ł z kieszonki od kamizelki zegarek, spojrzał na� i pu�cił si� p�dem w dalsz�

drog�, Alicja zerwała si� na równe nogi. Przyszło jej bowiem na my�l, �e nigdy przedtem nie

widziała królika w kamizelce ani królika z zegarkiem. Płon�c z ciekawo�ci pobiegła na

przełaj przez pole za Białym Królikiem i zd��yła jeszcze spostrzec, �e znikł w sporej norze

pod �ywopłotem. Wczołgała si� wi�c za nim do króliczej nory nie my�l�c o tym, jak si�

pó�niej stamt�d wydostanie.

Nora była pocz�tkowo prosta niby tunel, po czym skr�cała w dół tak nagle, �e Alicja nie

mogła ju� si� zatrzyma� i run�ła w otwór przypominaj�cy wylot gł�bokiej studni.

Studnia była wida� tak gł�boka, czy mo�e Alicja spadała tak wolno, �e miała do�� czasu,

aby rozejrze� si� dokoła i zastanowi� nad tym, co si� dalej stanie. Przede wszystkim starała

si� dojrze� dno studni, ale jak to zrobi� w ciemno�ciach? Zauwa�yła jedynie, �e �ciany nory

zapełnione były szafami i półkami na ksi��ki. Tu i ówdzie wisiały mapy i obrazki. Mijaj�c

jedna z półek Alicja zd��yła zdj�� z niej słój z naklejk� Marmolada pomara�czowa. Niestety

był on pusty. Alicja nie upu�ciła słoja, obawiaj�c si�, �e mo�e zabi� nim kogo� na dole.

Postawiła go po drodze na jednej z ni�szych półek.

"No, no - pomy�lała - po tej przygodzie �aden upadek ze schodów nie zrobi ju� na mnie

wra�enia. W domu zdziwi� si�, �e jestem taka dzielna. Nawet gdybym spadła z samego

wierzchołka kamienicy, nie pisn�łabym ani słówka". Co do tego miała niew�tpliwie racj�).

W dół, w dół, wci�� w dół. Czy ju� nigdy nie sko�czy si� to spadanie?

- Ciekawa jestem, ile mil dotychczas przebyłam - rzekła nagle Alicja. - Musz� by� ju�

gdzie� w pobli�u �rodka ziemi. Zaraz... zaraz... To b�dzie, zdaje si�, około tysi�ca mil. (Alicja

uczyła si� wielu podobnych rzeczy w szkole. Nie była to co prawda chwila na popisywanie

si� wiedz�, no i imponowa� nie było komu. Uznała jednak, �e mała "powtórka" bywa czasami

po�yteczna).

"Tak, wydaje mi si�, �e to b�dzie wła�nie tysi�c mil. Ciekawe, pod jak� szeroko�ci� i

długo�ci� geograficzn� obecnie si� znajduj�". (Alicja nie imała najmniejszego poj�cia, co

oznacza "długo��" lub "szeroko�� geograficzna", ale słowa te wydały jej si� d�wi�czne i pełne

m�dro�ci).

Tymczasem rozmy�lała dalej:

"Chciałabym wiedzie�, czy przelec� cał� ziemi� na wylot. Jakie to b�dzie �mieszne,

kiedy znajd� si� naraz w�ród ludzi chodz�cych do góry nogami. Zapytam ich o nazw� kraju,

do którego przybyłam. "Przepraszam pani� bardzo, czy to Nowa Zelandia, czy Australia?"

(Tu Alicja usiłowała dygn��, ale spróbujcie to zrobi� w takich warunkach. Czy s�dzicie, �e

Wam si� to uda?)

"I co oni sobie o mnie pomy�l�? Chyba �e jestem głupia. Nie, ju� lepiej nie pyta�. Mo�e

zobacz� gdzie� jaki napis".

W dół, w dół, wci�� w dół. Nie było nic do roboty, wi�c Alicja zabawiała si� nadal

rozmow� z sam� sob�:

"Jacek b�dzie t�sknił za mn� dzi� wieczorem". (Jacek był to kot). "Mam nadziej�, �e w

domu nie zapomn� da� mu mleka na podwieczorek. Kochany, najdro�szy Jacku! Gdybym ci�

teraz miała przy sobie! Obawiam si�, co prawda, �e w powietrzu nie ma myszy, ale mógłby�