Lao-tse - Le Dao De Jing

Le Dao le qual on pote discuter

non es le Dao eternal.

Le nomine le qual on pote nominar

non es le Nomine eternal.

Le innominabile es le real eternalmente.

Le nominar es le origine

de tote cosas particular.

Liberate del desiro, on realisa le mysterio.

Attrappate in le desiro, on vide solmente le manifestationes.

Totevia le mysterio e le manifestationes

nasce del mesme fonte.

Iste fonte se appella obscuritate.

Obscuritate intra obscuritate.

Le porta a tote intelligentia.

Quando le gente vide alicun cosas como belle,

altere cosas deveni fede.

Quando le gente vide alicun cosas como bon,

altere cosas deveni mal.

Esser e non-esser crea le un le altere.

Difficile e facile sustene le un le altere.

Longe e curte defini le un le altere.

Alte e basse conta super le un le altere.

Ante e post seque le un le altere.

Dunque le Maestro

age sin faciente alique

e insenia sin dicente alique.

Le cosas nasce e ille lassa que illos veni;

le cosas dispare e ille lassa que illos vade.

Ille ha ma non possede,

age ma non expecta.

Quando su travalio es finite, ille lo oblida.

Illo es le ration que illo dura pro sempre.

Si on troppo estima grande homines,

le gente deveni impotente.

Si on troppo valuta possessiones,

le gente comencia a furar.

Le Maestro duce

per vacuar le mentes del gente

e plenar lor cordes,

per debilitar lor ambition

e indurar lor resolution.

Ille adjuta que le gente perde toto

que illes sape, toto que illes desira,

e crea confusion

in ille qui pensa que ille sape.

Practica non-facer,

e toto se ponera in ordine.

Le Dao es como un puteo:

usate ma nunquam exhaurite.

Illo es como le vacuo eternal:

plenate con possibilitates infinite.

Illo es celate ma sempre presente.

Io non sape qui lo parturiva.

Illo es plus vetule que Deo.

Le Dao non selige flancos;

illo parturi a ambe bon e mal.

Le Maestro non selige flancos;

ille accollige ben e le sanctos e le peccatores.

Le Dao es como un mugimento:

illo es vacue totevia infinitemente capabile.

Le plus on lo usa, le plus illo produce;

le plus on dice de illo, le minus on comprende.

Dene al centro.

Le Dao se appella le Magne Matre

vacue totevia inexhaustibile,

illo parturi le mundos infinite.

Illo es sempre presente intra uno.

On pote usar lo comocunque on vole.

Le Dao es infinite, eternal.

Proque es illo eternal?

Il ha nunquam nascite;

dunque illo pote nunquam morir.

Proque es illo infinite?

Illo ha nulle desira pro se mesme;

dunque illo es presente pro tote esseres.

Le Maestro resta post;

illo es le ration que ille es avante

Ille es distaccate de tote cosas;

illo es le ration que ille es unite con illos

Proque ille ha liberate se mesme,

ille es perfectemente completate.

Le supreme bon es como aqua,

le qual nutri tote cosas sin essayar.

Illo es contente con le locos basse le quales le gente disdigna.

Dunque illo es como le Dao.

In le habitation, habita presso le terra.

In le pensar, tene le simple.

In le conflicto, sia juste e generose.

In le governar, non essaya a diriger.

In le travalio, face lo que te place.

In le vita familial, sia presente completemente.

Quando on es contente a esser simplemente se mesme

e ni compara ni compete,

tote le mundo le respectara.

Plena tu bassino al orlo

e illo se effundera.

Continua affilar tu cultello

e illo obtundera.

Chassa le moneta e securitate

e tu corde nunquam disserrara.

Da attention al approbation del gente

e tu sera lor prisionero.

Face tu travalio, pois regressa.

Le solmente semita al serenitate.

Pote on persuader su mente de su divagar

e tener al unitate original?

Pote on lassar su corpore devenir

flexibile como le del neonato?

Pote on mundar su vision interior

usque on vide nil ma le lumine?

Pote on amar le gente e ducer les

sin imponer su voler?

Pote on arrangiar le affaires le plus essential

per lassar que le eventos ha lor curso?

Pote on regressar de su mente proprie

e dunque comprender tote cosas?

Le parturir e le nutrir,

haber sin posseder,

ager con nulle expectationes,

ducer e non essayar a diriger:

isto es le virtute supreme.

Nos junge le radios insimul in un rota,

ma il es le cavo central

que face mover le carro.

Nos forma le argilla a in un potto,

ma il es le vacuitate intra

que tene quecunque nos vole.

Nos martella le ligno pro un casa,

ma il es le spatio interior

que lo face habitabile.

Nos travalia con esser,

ma non-esser es lo que nos usa.

Colores ceca le oculo.

Sonas assurda le aure.

Sapores amorti le gusto.

Pensatas debilita le mente.

Desiros desicca le corde.

Le Maestro observa le mundo

ma se fide a su vision interior.

Ille lassa que le cosas veni e va.

Su corde es aperte como le celo.

Le successo es tanto periculose como le fallimento

Le sperantia es tanto cave como le timor.

Que significa il que le successo es tanto

periculose como le fallimento?

Si on ascende le scala o lo descende,

su position es instabile.

Quando on sta con su duo pedes super le terra,

sempre on mantenera le balancia.

Que significa il que le sperantia es tanto cave

como le timor?

Le sperantia e le timor, le duo, es phantasmas

que nasce del pensar del ego.

Quando nos non vide le ego como le essentia,

que habe nos pro timer?

Vide le mundo como te mesme.

Dene fide in le via cosas es.

Ama le mundo como te mesme;

pois tu pote amar tote cosas.

Reguarda, e tu non pote vider lo.

Ascolta, e tu non pote audir lo.

Essaya a attinger lo, e tu non pote caper lo.

In alto, illo non es brillante.

In basso, illo non es obscur.

Sin sutura, innominabile,

illo retorna al dominio de nil.

Forma lo que include tote formas,

imagine sin un imagine,

subtil, ultra tote conception.

Approcha lo e il ha nulle initio;

seque lo e il ha nulle fin.

On non pote saper lo, ma on pote esser lo,

in reposo in su proprie Vita.

Solmente realisa de ubi tu veni:

isto es le essentia del sagessa.

Le Maestros ancian era profunde e subtil.

Lor sagessa era inpenetrabile.

Il ha nulle via pro describer lo;

toto que nos pote describer es lor apparentia.

Illes era attentive

como alicuno transversante un rivo gelate.

Alerte como un guerrero in terreno inimical.

Cortese como un invitato.

Fluide como glacie disgelante.

Formabile como un bloco de ligno.

Receptive como un valle.

Clar como un vitro del aqua.

Ha tu le patientia pro attender

usque tu fango subside e le aqua es clar?

Pote tu restar immobile

usque le action correcte surge per se mesme?