Lao-tse - Le Dao De Jing

totevia tene te al nigre:

sia un examplo pro le mundo.

Si on es un examplo pro le mundo,

le Dao sera forte intra uno

e il habera nil que on non pote facer.

Sape le personal,

totevia tene te al impersonal:

accepta le mundo como illo es.

Si on accepta le mundo,

le Dao sera luminose intra uno

e on retornara a su essentia primal.

Le mundo es formate del vacuo,

como le utensiles de un bloco de ligno.

Le Maestro sape le utensiles,

totevia se tene al bloco:

dunque ille pote usar tote cosas.

Vole tu meliorar le mundo?

Io non pensa que illo pote occurrer.

Le mundo es sacre.

On non pote meliorar lo.

Si on se ingere con illo, on lo ruinara.

Si on se tracta de illo como un objecto, on lo perdera.

Il ha un tempore pro esser avante,

un tempore pro esser detra;

un tempore pro esser in motion,

un tempore pro esser in reposo;

un tempore pro esser vigorose,

un tempore pro esser fatigate;

un tempore pro esser secur,

un tempore pro esser in periculo.

Le Maestro vide cosas como illos es,

sin tentar diriger los.

Ille lassa que illos vade lor via proprie,

e reside al centro del circulo.

Quicunque conta super le Dao in governar le homines

non essaya a fortiar resultatos

o vincer inimicos per fortia de armas.

Pro cata fortia il ha un countrafortia.

Violentia, etiam de bon intention,

sempre resalta super se mesme.

Le Maestro face su posto

e pois cessa.

Ille comprende que le universo

es pro sempre sin controlo,

e que le tentar a dominar eventos

va contra le currente del Dao.

A causa de su credentia in se mesme,

ille non essaya a convincer alteres.

A causa de su contentemento con se mesme,

ille non cerca approbation del alteres.

A causa de su acceptation de se mesme,

le integre mundo le accepta.

Armas es le utensiles de violentia;

tote homines decente los detesta.

Armas es le utensiles de timor;

un homine decente los evitara

excepte in le necessitate le plus grave

e, si compellite, los usara

solmente con le maxime freno.

Pace es su valor le plus elevate.

Si on ha fracassate le pace,

como pote ille esser contente?

Su inimicos non es demones,

ma esseres human como se mesme.

Ille non vole pro illes damno personal.

Ni jubila ille in le victoria.

Como pote ille jubilar in le victoria

e se delecta in le massacro del homines?

Ille entra un battalia gravemente,

con tristessa e con grande compassion,

como si ille assiste a funerales.

On non pote apperciper le Dao.

Plus parve que un electron,

Illo contine universos innumerabile.

Si potente homines e feminas

poterea remaner centrate in le Dao,

tote cosas serea in harmonia.

Le mundo devenirea un paradiso.

Tote gente serea a pace,

e le derecto se scriberea in lor cordes.

Quando tu ha nomines e formas,

sape que illos es provisional.

Quando tu ha institutiones,

sape ubi lor functiones debe finir.

Sapiente quando a cessar,

tu pote evitar ulle periculo.

Tote cosas fini in le Dao

como fluvios flue a in le mar.

Le saper de alteres es intelligentia;

Le saper de se mesme es ver sagessa.

Le maestrar de alteres es fortia;

Le maestrar de se mesme es ver poter.

Si on realisa que on ha bastante,

on es vermente ric.

Si on resta in le centro

e imbracia le morte con su corde integre,

on durara pro sempre.

Le grande Dao flue ubique.

Tote cosas nasce de illo,

totevia illo non los crea.

Illo se curre abundantemente a in su travalio,

totevia illo face nulle pretension.

Illo nutri mundos infinite,

totevia illo non los tene firme.

Proque illo se fusiona con tote cosas

e se cela in lor cordes,

on pote appellar lo humile.

Proque tote cosas evanesce a in illo

e illo sol dura,

on pote appellar lo grande.

Illo non es conscie de su grandor;

dunque illo es vermente grande.

Ille qui es centrate in le Dao

pote vader ubi ille vole, sin periculo.

Ille appercipe le harmonia universal,

etiam in medio de grande dolor,

proque ille ha trovate pace in su corde.

Le musica o le odor de bon cocina

pote causar que gente cessa e se diverte.

Ma parolas que puncto al Dao

pare monotonose e sin gusto.

Quando on lo cerca, il ha nil pro vide.

Quando on ascolta pro illo, il ha nil pro audir

Quando on lo usa, illo es inexhauribile.

Si on vole contraher qualcosa,

primo on debe lassar que illo se expanda.

Si on vole eliminar qualcosa,

on debe lassar que illo floresce.

Si on vole prender qualcosa,

primo on debe lassa que on lo da.

Isto se appella le perception subtil

del via cosas es.

Le molle supera le dur.

Le lente supera le rapide.

Que tu laborares remane un mysterio.

Solmente monstra al gente le resultatos.

Le Dao nunquam face alique,

totevia per illo tote cosas es finite.

Si potente homines e feminas

poterea centrar les mesme in illo,

le mundo integre se transformarea

per se, in su rhythmos natural.

Le gente serea contente

con lor vitas simple, quotidian,

in harmonia, e libere del desiro.

Quando il ha nulle desiro,

tote cosas es a pace.

Le Maestro non essaya a esser potente;

dunque ille es vermente potente.

Le homine ordinari se continua attinger pro fortia:

dunque ille nunquam ha bastante.

Le Maestro face nil,

totevia ille lassa nil incomplete.

Le homine ordinari es sempre faciente cosas,

totevia multe plus remane incomplete.

Le homine amabile face qualcosa,

totevia qualcosa remane incomplete.

Le homine juste face qualcosa,

e lassa multe cosas pro finir.

Le homine moral face qualcosa,

e quando necuno responda

ille inrola su manica e usa le fortia.

Quando le Dao es perdita, il ha bonitate.

Quando bonitate es perdita, il ha moralitate.

Quando moralitate es perdita, il ha ritual.

Ritual es le scalia de ver fide,

le initio de chaos.

Proque le Maestro concerne se mesme

con le profundos e non le surficie,

con le fructo e non le flor.

Ille ha nulle proprie voler.

Ille habita le realitate,

e lassa que tote illusiones vade foras.

In harmonia con le Dao,

le celo es clar e spatiose,

le terra es solide e plen,

tote creaturas floresce insimul,

contente con le via illos es,

repetente los mesme sin fin,

renovate sin fin.

Quando homine se ingene con le Dao,

le celo deveni immunde,

le terra deveni exhaurite,

le equilibrio se disintegra,

creaturas deveni extincte.

Le Maestro vide le partes con compassion,

proque ille comprende le integre.

Su costume constante es humilitate.

Ille non reluce como un joiel

ma lassa que le Dao le forma,

tanto irregular e commun como un petra.

Le retornar es le movimento del Dao.

Le render es le via del Dao.

Tote cosas nasce de esser.

Esser nasce de non-esser.

Quando un homine superior audi del Dao,