І тэлефон зноў пачаў убіраць у сябе новыя сударгі нэрвовага жыцьця лягеру. Гармонія спакою была тут парушана.
У гэты самы час паручнік Лукаш вывучаў у сваім пакоі толькі што перададзены яму з штабу палка шыфр з тлумачэньнем, як яго расшыфраваць, і таемны шыфраваны загад пра маршрут маршавага батальёну ў кірунку да граніцы Галіцыі (першы этап):
7217–1238—475—2121—35—Мошонь.
8922-375—7282—Раб.
4432–1238–7217—35—8922—35—Комарно.
7282–9299—310–375—7881, 298–475—7979—Будапэшт.
Расшыфроўваючы гэты загад, паручнік уздыхнуў і сказаў: — Каб яго чорт узяў!
Гэта значыць у паліцэйскім вучастку.
Вон адгэтуль, сьвіньня!
Раён Прагі.
Вы вэнгар?
Не разумею, таварыш.
Сардэчна дзякую.
Трое дзяцей.
Вэнгерскае прывітаньне.
Ніжні чын, які па сваёй агульнай асьвеце меў права на чын, але яшчэ ня меў належнай вайсковай адукацыі, каб быць афіцэрам. У расійскай царскай арміі—«вольноопределяющийся».
Варта выйсьці на тры хвіліны, як толькі і чутно: «па-чэску, чэхі».
Франц-Іосіф не каранаваўся каралём Чэхіі—фармальнасьць, якую выконвалі ўсе імпэратары Аўстра-Вэнгерскай монархіі.
Багатая густым лесам мясцовасьць. Цяпер летняя резыдэнцыя прэзыдэнта.
Рака.
Мястэчка ў паўднёваўсходняй Чэхіі. Там, між іншым. пахаваны аўтар гэтага роману.
Падазраецца ў шпіянажы.
Пронічная мянушка Франца-Іосіфа I (Stary Prochazka).
Вітаю вас, пан вахмістр!
Нацыянальная чэская страва з варанага цеста.
Юрыдычны тэрмін: наяўнасць акалічнасьцяй, якія сьцьвярджаюць віну.
Салодкая гарэлка.
Загародны палац аўстрыйскіх імператараў, абкружаны паркам з сажалкамі.
Вуліца ў Празе.
Гульня ў карты.
Асабліва моцная настойка.
Колер яўстрыйскага сьцягу.
Рэкруты насілі ў пятліцах бутоньеркі.
Ура! Далоў сэрбаў!
Гульня ў карты.
Наглядчык.
Адзін з лепшых рэсторанаў у Будэйовіцах.
Тыя, што ідуць на сьмерць, вітаюць цябе, цар!
Горны ланцуг на поўдні Чэхіі.
Сьвятая Агнэса.
Праскае выдавецтва.
У Вене.
Кайданы. Правая рука прыкоўвалася кароткім ланцугом да левай нагі, і салдата, які правініўся, пакідалі скручанага такім чынам на доўгі час.
Франц-Іосіф.
Былы палац імпэратара Рудольфа, у залях даваліся дабрачыннныя концэрты. Цяпер будынак парляманту.
Памяншальнае імя ад Францішак.
Vendetta. Так называўся на востраве Корсыцы звычай крывавай помсты. На працягу доўгага часу вэндэтта была няшчасьцем для корсыканскага насельніцтва.
Аўстра-вэшгерскі гімн.
Аўстрыйскі палкаводзец XVIII стагодзьдзя
У далейшым тэксьце сустракаецца таксама нямецкая назва гэтага гораду — Брук.
Востраў на Влтаве.
Псыхіатрычная клініка.
«Божа, пакарай Англію!»
Чэскае прывитанне.
Нямецкае прывітанне.
Далоў сэрбаў!
Калі прыеду я назад…
А ты, мой скарб, застаешся тут.
Гатунак курэй.
Соцыялістычная газэта.
Клерыкальная газэта.
Перадгор‘е Ісполінскіх гор.
Адзін з найлепшых сучасных чэскіх скульптараў, нядаўна памёр.
А, Фрэдзі, як маешся? Якія навіны? Вячэра гатова?
Горад ў Чэхіі.
Раён Прагі.
Крамка, у якой прадаюцца паштовыя і гербавыя маркі, папяросы і тытунь (у Аўстра Вэнгрыі была тытунёвая дзяржаўная монополія) і інш. Концэсія на трафіку давалася інвалідам, удовам салдат і інш. і была як-бы пэнсіяй.
«Перамога і помства». «Божа, пакарай Англію». «У сына Аўстра-Вэнгрыі ёсьць бацькаўшчына. Ён любіць яе, і ў яго ёсьць за што ваяваць».
Читать дальше