Antoni Libera - Madame

[11]Prawdę mówiąc, nie wiem

[12]Czy ty aby nie przesadzasz z tą swoją troską o zmarłych.

[13]Ależ nic podobnego!

[14]No oczywiście!

[15]A kiedy, jeśli wolno?

[16]Mam wrażenie, że za dużo chcesz wiedzieć

[17]To tylko takie pytanie dla podtrzymania dialogu.

[18]Nie „la” dialogue (…) tylko „le” dialogue, „dialog” jest rodzaju męskiego.

[19]Że co?

[20]Gdybym powiedział „to tylko takie pytanie dla podtrzymania rozmowy” to powstawałby rym.

[21]Co za bzdury!

[22]„Kobieta wyzwolona w twórczości Simone de Beauvoir”

[23]W sile wieku

[24] Bytu i nicości

[25]dziewictwo, dziewiczy

[26]proszę, niech pani spojrzy do mojego zeszytu, napisałem prawic dwadzieścia stron

[27]Można powiedzieć, że użyłeś życia jak wilk w studni.

[28]Cóż to? Nie ma nikogo?

[29]„Kiedy nic ma chmur, widzimy niebo, słońce i księżyc… Niebo jest niebieskie albo bladoniebieskie… Gwiazdy są daleko… miliony kilometrów od nas…

[30]Nic mogę powiedzieć

[31]Kto mnie pobudzi… podnieci?

[32]„Od Kopernika do Gagarina”

[33]Proszę bardzo. Słuchamy.

[34]Uspokój się!

[35]Cisza, i to w tej chwili!

[36]Wolę po polsku!

[37]Czytaj dalej, proszę.

[38]O, nasz poeta!

[39]A kto się ostatnio wymądrzał

[40]Czyż nie są to znamiona

[41]jeśli panią zraniłem, proszę mi wybaczyć, doprawdy, nie chciałem tego.

[42]Chciałeś powiedzieć „obraziłeś”…

[43]Czyż obraza nie jest zadaniem rany?

[44]Och, przestań się wreszcie wymądrzać

[45]Postaram się

[46]No, można wytrzymać

[47]Przez aspiracje… przez nadzieje do gwiazd.

[48]Tak, to tylko potwierdza

[49]Chwileczkę!

[50]ani tym bardziej “nadzieje”, tylko…

[51]Tylko co?

[52]no, to… co właśnie czasem nas rani

[53]Masz na myśli „obrazę”?

[54]Róże to mają… róże… zwłaszcza dojrzałe i piękne…

[55]Ach, chodzi ci o ciernie!

[56]Och, jeszcze nie wiem

[57]Nie ma takiej potrzeby

[58]Och, całkiem zasadnicze!

[59]Gdy usłyszałem to motto w kontekście tytułu

[60]Ależ ona mówi po polsku! To jest niedopuszczalne!

[61]To ja tu decyduję, co jest niedopuszczalne, a co nie.

[62]„Astrologia: magia czy nauka?”

[63]„Tajemnica 27 stycznia”

[64]Czytaj, proszę, słuchamy

[65]Nie mógłbyś trochę szybciej?

[66]Dobrze, postaram się

[67]Ile tam tego jeszcze masz?

[68]zobaczymy, coś tam ponawypisywał

[69]„Ach, rzeczywiście, twój zeszyt! Przyjdź do mnie, do gabinetu, ażeby go odebrać. Po lekcjach, o czternastej.”

[70]ale ja nie mam zeszytu, nie oddała mi go pani.

[71] Wyobrażenie, Mur, Drogi wolności

[72] Mit Syzyfa, Człowiek zbuntowany, Upadek

[73]Nowa Fala

[74] Druga płeć

[75]Kto poetę chce zrozumieć, musi pójść w kraj poety

[76]Co? Co on powiedział?

[77]Ho ho! Co za frykasy! Toż to uczta królewska!

[78]Piękna Wiktoria

[79]To nic ważnego

[80] Lata młodości i opisy podróży

[81]zwyciężymy

[82]Trzecia Rzesza

[83]Przestrzeń życiowa

[84]narodem panów

[85]Precz z Żydami i Słowianami!

[86]słodkim szaleństwie

[87]człowiek zbuntowany

[88]Co się z nim dzieje? (…) Zniknął?

[89]Pani go wciąż przetrzymuje.

[90] Poezje

[91]Słupsk – Biblioteka Garnizonowa

[92]„Ach, cóż za pieski kraj!”

[93]„Zeszyt cytatów”

[94]Ależ ty mówisz! Proszę!

[95]„Jestem na Pani rozkazy”

[96]Nie interesujesz mnie

[97]jak one wyglądają

[98]żegnaj, trójo! Witaj, dwójo!

[99]„pani jest… moją wiktorią”. „Wiktorią?” „Tak jest”

[100]wyobrażenia

[101]A potem, bezbożnicy

[102]To ma być do mnie aluzja?

[103]Przepraszam, niby dlaczego?

[104]Że oto niby ja (…) porywam się z motyką na słońce

[105]Po francusku to nie istnieje (…) po francusku się mówi „chcieć sięgnąć księżyca zębami”

[106]„Albowiem jakim się rodzisz, takim już pozostajesz…” (…) „nic nie ma takiej mocy, jak same narodziny i pierwszy promień światła dla nowonarodzonego”

[107]„Ale któż bardziej niż Ren” (…) „urodził się, aby być wolnym?”

[108]Jesteś mile widziany

[109]To ona, z Centre, tak-tak, z ulicy Oboźnej.

[110]miły i rezolutny

[111]Do widzenia, młody człowieku.

[112]Miałem wypadek

[113]Jasne? To świetnie

[114]całkiem po prostu

[115]gorszące

[116]nieźle

[117]Niech dobrze się bawię. – Proszę.

[118]To prawda

[119]młodszy brat

[120]bardzo zabawne i świetnie napisane

[121]Wodnika

[122]Ryby? A to dlaczego?

[123]czasu zaprzeszłego

[124]Następstwo czasów

[125]Klucz

[126]I klucz proszę.

[127]Ciało. Ciało ludzkie.

[128]miłość. Miłość fizyczna.

[129]postrzeganie obrazu

[130]Nic podobnego! (…) To ja jestem Człowiekiem.

[131]Ciało dzikie i nagie?

[132]Od ponad tygodnia

[133]Nic o tym nie słyszałam

[134]Prasa o tym donosiła

[135]objaśnić… wytłumaczyć…

[136]Jest pani dla nas nie tylko…

[137]Lektorką francuskiego…

[138]lecz również naszą mistrzynią [również „kochanką”]…

[139]w dziedzinie kultury i życia.

[140]Bardzo mi milo to słyszeć

[141]Nieważne

[142]Idźcie sobie w niedzielę

[143]To nie ma nic do rzeczy.

[144]Nie byłam w ogóle

[145]Nie. Jeszcze nie

[146]Lecz skoro już złamałem pieczęcie milczenia

[147]miłości tak dzikiej

[148]Jerzyk

[149]ważne dla dwóch osób

[150]Madame! I pani tutaj? (…) Cóż za zbieżność zdarzeń!

Doprawdy, nadzwyczajne! Cóż za dziwny traf!

[151]Wykorzystajmy to więc, aby podjąć rozmowę;

By zadać sobie wreszcie kilka istotnych pytań.

[152]Proszę o uwagę!

[153]„Z powodu mojego męża”

[154]„Przecież on nie żyje”

[155]„Półmetek”

[156]„trzydzieści”

[157]Pewien szwab.

[158]Ach, Czarodziejska góral… Tak, tak… Czytałam, czytałam…

[159]Mów! Zrobi mi to przyjemność!

[160]To znaczy?

[161]Czego, chciałabym wiedzieć.

[162]literatury pięknej

[163]Pewna para…

[164]Ach, Boska Komedia…

[165]Miasta udręczenia

[166]„Piekło to inni”, podobno…

[167]Rzekłaś, pani.

[168]Nic o tym nie słyszałam

[169]cudownym dzieckiem kina francuskiego

[170]Ależ Wasza Wysokość!

[171]No to do dzieła, Panie.

[172]To nadzwyczajne! (…) Zrobiłaś dokładnie to, czego nie zrobił był Hipolit.

[173]„Ty”?

[174]Ale następstwo czasów było bez zarzutu

[175]Wczoraj, wszelkie zmartwienia zdawały się dalekie…

[176]Wczoraj, miłość była jak łatwa gra

[177]Skończone, skończyło się… Koniec

[178]Och, wczoraj, wierzę w ciebie…

[179]Więcej „Beatlesów”!…

[180] Bilet na drogę

[181]Najdelikatniej mówiąc

[182]Nic nie jest tak śmieszne jak nieszczęście.

[183]upominek

[184] Końcówka po czym Akt bez słów

[185]„Wydawnictwo Północy”

[186]Dla mego najlepszego ucznia

[187]Nie… Nie tym razem… Jeszcze nie… I nie tu oczywiście… (…) Kiedyś… gdzie indziej… być może… Gdy twe dzieło będzie skończone

[188]Homonim: „Uciekaj; wiej stąd; uchodź” albo, jako przymiotnik: „pusta; nie zamieszkana”. W kontekście – w pierwszym znaczeniu.