Philip Roth - Spisek przeciwko Ameryce

HEINRICH HIMMLER (1900-1945). Przywódca nazistowski, dowódca formacji SS, której podlegały obozy koncentracyjne, szef gestapo; odpowiedzialny za program „oczyszczenia” rasowego; w hierarchii władzy pierwszy człowiek po Hitlerze. Ujęty przez oddziały brytyjskie w maju 1945, popełnił samobójstwo przez otrucie.

J(OHN) EDGAR HOOVER (1895-1972). Dyrektor FBI (Federal Bureau of Investigation, pierwotnie Bureau of Investigation, podlegające Departamentowi Sprawiedliwości) w latach 1924-1972.

HAROLD L. ICKES (1874-1952). Postępowy republikanin, który przeszedł na stronę demokratów i przez blisko trzynaście lat pełnił funkcję sekretarza spraw wewnętrznych przy rządzie Roosevelta, co plasuje go na drugim miejscu wśród najdłużej urzędujących członków Rooseveltowskiego gabinetu. Gorliwy obrońca przyrody i aktywny wróg faszyzmu.

FRITZ KUHN (1886-1951). Urodzony w Niemczech, weteran pierwszej wojny światowej, w roku 1927 emigrował do Ameryki, gdzie, jako Bundesleiter uważający się za amerykańskiego Führera, do roku 1938 przekształcił niemiecko-amerykański Bund w najpotężniejsze, najaktywniejsze i najbogatsze ugrupowanie nazistowskie w USA, liczące 25 tysięcy członków. W roku 1939 skazany za defraudację, w roku 1943 pozbawiony obywatelstwa, w roku 1945 deportowany do Niemiec. W roku 1948 niemiecki sąd denazyfikacyjny skazał go na dziesięć lat ciężkich robót za próbę przeszczepienia nazizmu na grunt Stanów Zjednoczonych i bliskie kontakty z Hitlerem.

HERBERT H. LEHMAN (1878-1963). Udziałowiec rodzinnego banku Lehman Brothers. Zastępca gubernatora stanu Nowy Jork za gubernatury Roosevelta, po którym przejął stanowisko na lata 1932-1942. Zwolennik Nowego Ładu i zdecydowany interwencjonista. Jako demokratyczny senator z Nowego Jorku (1949-1957) był jednym z pierwszych oponentów senatora Josepha McCarthy’ego.

JOHN L. LEWIS (1880-1969). Amerykański przywódca świata pracy. W roku 1935, jako przewodniczący United Minę Workers [Związku Zawodowego Górników], zerwał z Amerykańską Federacją Pracy (AFL), by powołać Komitet Organizacji Przemysłowej, który w roku 1938 przekształcił się w Kongres Organizacji Przemysłowych (CIO). Początkowo zwolennik Roosevelta, w wyborach 1940 poparł republikanina Willkiego i po jego porażce wyborczej zrezygnował z funkcji przewodniczącego CIO. Strajki organizowane przez UMW podczas wojny pogłębiły konflikt między Lewisem a rządem.

ANNĘ SPENCER MORROW LINDBERGH (1906-20Ol). Amerykańska pisarka i pilotka. Urodzona w zamożnej i uprzywilejowanej rodzinie z Englewood, New Jersey; jej ojciec, Dwight Morrow, był współwłaścicielem firmy inwestycyjnej J. P. Morgan & Co., za rządów Hoovera pełnił rolę ambasadora USA w Meksyku, zasiadał też w Senacie jako republikański przedstawiciel New Jersey. Matka, Elizabeth Reeve Cutter Morrow, była pisarką, pedagogiem, a przez krótki czas sprawowała funkcję rektora Smith College, gdzie Annę Morrow otrzymała w roku 1928 dyplom licencjacki z literatury. Rok wcześniej, podczas odwiedzin u rodziców w ambasadorskiej rezydencji w Mexico City, Annę poznała Charlesa Lindbergha. O dalszych szczegółach jej życia informuje Prawdziwa chronologia, Charles A. Lindbergh.

HENRY MORGENTHAU, JR (1891-1967). Mianowany przez Roosevelta sekretarz skarbu w latach 1934-1945.

VINCENT MURPHY (1888-1976). Następca Meyera Ellensteina na urzędzie burmistrza Newark w latach 1941-1949. W roku 1943 kandydat demokratów na gubernatora New Jersey. Przez 35 lat, od wyboru w roku 1933 na stanowisko sekretarza-skarbnika stanowej Federacji Pracy, był czołową postacią tamtejszego świata pracy.

GERALD P. NYE (1892-1971). Republikański senator z Dakoty Północnej w latach 1925-1945, o skrajnie izolacjonistycznych poglądach.

WESTBROOK PEGLER (1894-1969). Prawicowy dziennikarz, którego stały felieton As Pegler Sees It [Okiem Peglera] ukazywał się w gazetach Hearsta w latach 1944-1962. W roku 1941 otrzymał nagrodę Pulitzera za demaskację nadużyć organizacji laburzystowskich. Nieprzejednany krytyk Roosevelta i Nowego Ładu, któremu przypisywał genezę komunistyczną; otwarcie wrogi wobec Żydów. Poplecznik i przyjaciel senatora Josepha McCarthy’ego, doradca jego komisji śledczej.

JOACHIM PRINZ (1902-1988). Rabin, pisarz, obrońca praw obywatelskich; w latach 1939-1977 był rabinem synagogi B’nai Abraham w Newark.

JOACHIM VON RIBBENTROP (1893-1946). W roku 1933 główny doradca Hitlera w kwestiach polityki zagranicznej; w latach 1938-1945 minister spraw zagranicznych. W roku 1939 podpisał pakt o nieagresji z radzieckim ministrem spraw zagranicznych Mołotowem; tajna klauzula tego paktu zawierała zgodę na podział Polski. Pakt Ribbentrop-Mołotow utorował drogę drugiej wojnie światowej. Sądzony w procesie norymberskim i uznany za winnego zbrodni wojennych, był pierwszym ze skazanych nazistów, na którym wykonano, 16 października 1946, wyrok przez powieszenie.

ELEANOR ROOSEVELT (1884-1962). Siostrzenica Theodore’a Roose-velta, żona jego dalszego kuzyna, Franklina Delano Roosevelta, matka sześciorga dzieci (córki i pięciu synów). Jako Pierwsza Dama głosiła liberalne poglądy społeczne, dawała wykłady o statusie mniejszości, grup upośledzonych społecznie i kobiet, występowała przeciwko faszyzmowi, pisała felietony codzienne, przedrukowywane w 60 gazetach; podczas drugiej wojny światowej była współprzewodniczącą Biura Obrony Cywilnej.

Jako delegatka do ONZ z nominacji prezydenta Trumana, popierała projekt utworzenia państwa żydowskiego, a w latach 1952 i 1956 działała w kampanii prezydenckiej Adlaia Stevensona. Mianowana ponownie delegatką do ONZ przez prezydenta Kennedy’ego, mimo iż potępiła jego inwazję w Zatoce Świń.

LEVERETT SALTONSTALL (1892-1979). Potomek Sir Richarda Saltonstalla, członka Massachusetts Bay Company, który przybył do Ameryki w roku 1630. Republikański gubernator Massachusetts w latach 1939-1944; senator republikański w latach 1944-1967.

GERALD L. K. SMITH (1898-1976). Duchowny protestancki, słynny krasomówca, współdziałający początkowo z Hueyem Longiem, a następnie z ojcem Coughlinem i Henrym Fordem, którzy popierali go jako nieprzejednanego żydożercę. Jego antysemickie czasopismo „The Cross and the Flag” obwiniało Żydów o wywołanie Wielkiego Kryzysu i drugiej wojny światowej. W roku 1942 zebrał w Michigan sto tysięcy głosów jako republikański kandydat do Senatu. Głosił, że Roosevelt jest Żydem, a Protokoły mędrców Syjonu to autentyczny dokument; po wojnie szerzył pogląd, że nigdy nie było Holocaustu.

ALLIE STOLZ (1918-2000). Bokser wagi lekkiej z żydowskiego Newark. Wygrał 73 z 85 swoich walk; w latach 40. dwukrotnie przegrał w walce o tytuł mistrza – pierwszy raz w wyniku kontrowersyjnej decyzji w piętnastej rundzie, z mistrzem Sammym Angottem, a drugi (przesądzający o jego wycofaniu się z kariery sportowej w roku 1946) przez nokaut w trzynastej rundzie, z mistrzem Bobem Montgomerym.

DOROTHY THOMPSON (1893-1961). Dziennikarka, działaczka polityczna, publicystka drukowana w 170 gazetach w latach 30. Jako jedna z pierwszych potępiła nazizm i Hitlera; ostro krytykowała poczynania polityczne Lindbergha. W roku 1928 poślubiła pisarza Sinclaira Lewisa, z którym rozwiodła się w roku 1942. W latach 40. i 50. opowiadała się przeciwko syjonizmowi, popierając Arabów palestyńskich.

DAVID T. WILENTZ (1894-1988). Prokurator generalny New Jersey (1934-1944), który przewodniczył procesowi o porwanie dziecka Lindbergha, zakończonemu wyrokiem skazującym i egzekucją Brunona Haupt-manna. W latach późniejszych wpływowy organizator stronnictwa demokratów w New Jersey i doradca trzech demokratycznych gubernatorów tego stanu.

ABNER „LONGY” ZWILLMAN (1904-1959). Urodzony w Newark, słynny szmugler czasów prohibicji, który rządził światem przestępczym New Jersey od lat 20. do 4^$-. Członek gangsterskiej „Wielkiej Szóstki” ze Wschodniego Wybrzeża, do której należeli m. in. Lucky Luciano, Meyer Lansky i Frank Costello. Jego bogata działalność przestępcza była przedmiotem przesłuchań Senackiej Komisji do spraw Przestępczości, transmitowanych przez telewizję w roku 1951. Osiem lat później popełnił samobójstwo.