spisa — rodzaj włóczni; Kozacy używali najczęściej spis krótkich, z ostrymi grotami na obu końcach.
Toporów — wówczas miasto, dziś wieś w zach. części Ukrainy, ok. 60 km na płn. wschód od Lwowa.
perspektywa (daw.) — luneta.
Jan II Kazimierz Waza (1609–1672) — król Polski w latach 1648–1668, syn króla Zygmunta III Wazy (1566–1632).
Żółte Wody — uroczysko i futor kozacki nad rzeką Żółtą w płd. części Ukrainy; dziś miasto z kopalniami rud żelaza i uranu, położone ok. 100 km na zachód od Dniepropietrowska; bitwa pod Żółtymi Wodami (1648) zakończyła się klęską wojsk polskich.
Korsuń (dziś ukr.: Korsuń-Szewczenkiwskij ) — miasto na środkowej Ukrainie nad rzeką Roś, w średniowieczu zamek władców kijowskich, w XVII w. rezydencja Wiśniowieckich; w bitwie pod Korsuniem (1648) Kozacy Chmielnickiego wraz z Tatarami zwyciężyli wojska polskie.
Piławce — wieś w centralnej części Ukrainy, ok. 30 km na płd. wschód od Konstantynowa; miejsce klęski wojsk polskich w starciu z Kozakami i Tatarami (1648).
mołojec (ukr.) — młody, dzielny mężczyzna, zuch; Kozak.
towarzysz — rycerz, szlachcic.
sam (starop.) — tutaj.
delia — rodzaj płaszcza.
siła (starop.) — dużo, wiele.
lubo (daw.) — chociaż.
kusztyk a. kulawka — kieliszek bez nóżki, z którego trzeba wypić od razu całą zawartość.
Benedico vos, in nomine Patris et Filii, et Spiritus sancti (łac.) — błogosławię wam, w imię Ojca i Syna, i Ducha świętego.
korab (daw.) — okręt, statek.
kupy swawolne — oddziały nieprzyjacielskie, które odłączyły się od swojej armii.
Tarnopol — miasto w zach. części Ukrainy, ok. 110 km na wschód od Lwowa.
Krzywonos, Maksym (ukr. Krywonis , zm. 1648) — jeden z przywódców powstania Chmielnickiego, brał udział w bitwach pod Korsuniem i pod Piławcami, zdobył Bar, Krzemieniec i Połonne oraz Wysoki Zamek we Lwowie, gdzie zmarł kilka dni po bitwie.
kulbaczyć — siodłać.
Bar — miasto i twierdza w środkowo-zach. części Ukrainy, położone nad rzeką Rów, ok. 100 km na płn. wschód od Kamieńca Podolskiego, 60 km na zachód od Winnicy.
siła (starop.) — dużo, wiele.
Płoskirów (dziś: Chmielnicki) — miasto w zach. części Ukrainy, położone nad rzeką Boh, w połowie drogi między Tarnopolem a Winnicą, ok. 25 km na północ od Jarmoliniec.
Jampol (w obwodzie winnickim) — miasto w płd.-zach. części Ukrainy, położone w jarze na lewym brzegu Dniestru (dziś przy granicy z Mołdawią), w XVII w. lokalny ośrodek handlowy.
czambuł (z tur.) — zagon, oddział tatarski.
siła (starop.) — dużo, wiele.
kulbaczyć — siodłać.
ab ovo (łac.: od jaja) — od początku.
piernacz — buława pułkownikowska kozacka, pełniąca także funkcję listu żelaznego, przepustki.
towarzyszów — dziś popr. forma D. lm: towarzyszy.
vulpes astuta (łac.) — chytry lis.
Jahorlik — miasteczko i stanica wojskowa u ujścia rzeki Jahorlik do Dniestru, ok. 150 km na płd. od Bracławia, wówczas przy granicy z Mołdawią i Turcją, dziś na terenie Mołdawii.
czambuł (z tur. czapuł : zagon) — oddział tatarski, dokonujący najazdów w głębi terytorium przeciwnika, w celu odwrócenia jego uwagi od działań sił głównych.
pajuków — zbrojny służący, lokaj.
kulbaka — wysokie siodło.
petercyment (daw.) — wino hiszpańskie.
żołnierzów — dziś popr. forma D. lm: żołnierzy.
czaus — urzędnik, wysłannik.
hufnal — gwóźdź.
rankor (daw.) — uraza, gniew.
foryś — konny pachołek, pomocnik stangreta.
kupić się (daw.) — zbierać się, gromadzić się (por. skupić się).
Czehryn a. Czehryń (ukr. Czyhyryn ) — miasto na środkowej Ukrainie, położone nad Taśminą, dopływem środkowego Dniepru, jedna z najdalej wysuniętych twierdz Rzeczypospolitej.
rezun (ukr.) — siepacz, zabijaka.
wolentarz — ochotnik, wolontariusz.
Zasławski-Ostrogski, Władysław Dominik (1618–1656) — książę, koniuszy wielki koronny i starosta łucki, jeden z najbogatszych magnatów Korony.
mołojec (ukr.) — młody, dzielny mężczyzna; zuch; Kozak.
świta — płaszcz, kurtka.
Kisiel, Adam herbu Kisiel (1600–1653) — wojewoda bracławski i kijowski, pan na Brusiłowie i Huszczy, ostatni prawosławny senator Rzeczypospolitej, negocjował z Kozakami podczas powstań Pawluka i Chmielnickiego.
Lude, spasajtes (z ukr.) — ludzie, ratujcie się.
Nemezis (mit. gr.) — bogini zemsty.
Piławce — wieś w centralnej części Ukrainy, ok. 30 km na płd. wschód od Konstantynowa; miejsce klęski wojsk polskich w starciu z Kozakami i Tatarami (1648).
Te Deum ludamus (łac.) — Ciebie Boga wysławiamy; początkowe słowa uroczystego hymnu dziękczynnego.
państwo łubniańskie — posiadłości książęce, okolica Łubniów; Łubnie — miasto na Połtawszczyźnie, na śr.-wsch. Ukrainie, rezydencja książąt Wiśniowieckich.