[62]
BVerwGE 128, 319 = Buchholz 449 § 10 SG Nr. 57, jew. Rn. 41; BVerwG Buchholz 449 § 17 SG Nr. 42 Rn. 32 = NZWehrr 2009, 73; BVerwG (EA) 2 WD 4.13 Rn. 34.
[63]
Vgl. BVerwG, Urt. v. 11.6.2015 – 2 WD 12/14, juris.
[64]
Bornemann , RuP, S. 39; SchAPL, SG, § 7 Rn. 15 f.
[65]
Vgl. BVerwG, Urt. v. 13.1.2011 – 2 WD 20/09, juris.
[66]
Vgl. BVerwG, Urt. v. 21.12.2010 – 2 WD 29/11, Rn. 33, juris.
[67]
Vgl. BVerwG, Urt. v. 13.12.2012 – 2 WD 29/11, Rn. 49, juris; SchAPL; SG, § 3 Rn: 19.
[68]
So z.B. in BVerwGE 103, 275 = NZWehrr 1996, 33. Ebenso GKÖD I Yk, § 7 Rn. 23.
[69]
Aus demselben Grund kann der GenInspBw nicht ohne Weiteres als Vorgesetzter nach § 1 Abs. 1 VorgV angesehen werden und findet deshalb seine gesetzl. Grundlage jedes Mal aufs Neue in den Vorb. zu Einzelplan 14 des jeweiligen Bundeshaushaltsgesetzes.
[70]
Vgl. BVerwG 2 WD 13.09 Rn. 33 m.w.N. = NZWehrr 2012, 125 = openJur 2011, 89776 Rn. 40 ( http://openjur.de/u/161949.html).
[71]
Vgl. BGH, Urt. v. 8.7.1960 – 4 StR 213/60, BGHSt 15, 18.
[72]
SchAPL, SG, § 7 Rn. 34.
[73]
Vgl. z.B. zu den völkerrechtl. Rechtsgrundlagen der Rettung eigener Staatsangehöriger aus fremdem Staatsgebiet mit mil. Gewalt v. Heinegg , in: Ipsen, Völkerrecht, 6. Aufl. 2014, § 52 Rn. 45 ff.
[74]
Bornemann , RuP, 42; GKÖD I Yk, § 7 Rn. 81; SchAPL, SG, § 7 Rn. 34.
[75]
Vgl. hierzu Huber , in: Sachs, GG, Präambel Rn. 31. Vgl. zur „Reichweite“ von § 7 im Übrigen o. Rn. 16, 18.
[76]
Vgl. Demandt , NZWehrr 1982, 101 m.w.N.
[77]
S.o. Rn. 18m.w.N.
[78]
A.A. die 2. Aufl. unter Berufung auf Walz , NZWehrr 1992, 55. Vgl. auch o. Rn. 18.
[79]
Vgl. weiterhin zum Begriff: Duden, Das Bedeutungswörterbuch, 3. Aufl. 2002, Stichwort: „tapfer“: besonnen, unerschrocken, mutig.
[80]
GKÖD I Yk, § 7 Rn. 80.
[81]
Graf v. Baudissin , zit. bei Walz, NZWehrr 1992, 56.
[82]
BVerwGE 127, 302, Ls 2.
[83]
Vgl. Lingens , NZWehrr 1982, 161.
[84]
Vgl. auch Gauder , NZWehrr 2009, 98, die eine gesetzl. Grundlage für Befehle zum Lebenseinsatz fordert.
[85]
Vgl. auch die Übersichten bei GKÖD I Yk, § 7 Rn. 30-76; SchAPL, SG, § 7 Rn. 7-29a. Straftaten stellen grds. auch dann einen Verstoß gegen § 7 dar, wenn es sich um Versuchsstraftatenhandelt (BVerwG NVwZ-2009, 27 m.w.N.).
[86]
BVerwGE 53, 200; BVerwGE 76, 277; BVerwGE 83, 295 = NZWehrr 1987, 214; BVerwGE 93, 196; BVerwG NZWehrr 1995, 211.
[87]
BVerwGE 43, 1; BVerwG ZBR 1982, 383.
[88]
BVerwGE 120, 105 = NZWehrr 2004, 169.
[89]
BVerwGE 43, 353; BVerwGE 118, 21 = NZWehrr 2003, 169.
[90]
BVerwGE 43, 9.
[91]
BVerwGE 76, 54 = NZWehrr 1984, 69; BVerwG NVwZ-RR 2008, 184; BVerwGE 127, 1.
[92]
OVG NRW, Urt. v. 17.8.2018 – 1 A 2317/16, Rn. 47, juris.
[93]
BVerwG 2 WD 79/87; BVerwGE 86, 145 = NZWehrr 1989, 203; BVerwG DokBer B 1995, 247; BVerwGE 103, 280 = NZWehrr 1996, 127; BVerwGE 113, 235.
[94]
BVerwG DokBer B 1980, 7; BVerwGE 83, 278 = NZWehrr 1987, 168; BVerwG 2 WD 18/88; BVerwG DokBer B 1995, 289; 2004, 299.
[95]
BVerwG I WB 97/78; BVerwGE 83, 216 = NZWehrr 1987, 29; BVerwG DokBer B 1999, 53.
[96]
BVerwGE 113, 131 = NZWehrr 1998, 31.
[97]
BVerwGE 33, 105.
[98]
BVerwGE 76, 267 = NZWehrr 1985, 113.
[99]
BVerwG DokBer B 1990, 275.
[100]
BVerwGE 76, 317 = NZWehrr 1986, 40 (Wehrübung); BVerwG DokBer B 1987, 53; BVerwG 2 WD 10/87; BVerwGE 83, 265 = NZWehrr 1987, 122; BVerwGE 86, 258 = NZWehrr 1991, 76; BVerwGE 86, 300; BVerwG DokBer B 1993, 273; BVerwGE 113, 263 = NZWehrr 1999, 77; BVerwGE 113, 317 = NZWehrr 1999, 211; BVerwG ZBR 2000, 279; BVerwG DokBer B 2001, 173; BVerwG NZWehrr 2004, 34; BVerwG DokBer 2011, 284 (ZAW-Maßnahme); BVerwG NVwZ-RR 2013, 616 (Berufsförderungsmaßnahme).
[101]
BVerwG, Beschl. v. 28.2.2019 – 1 WB 5/18, Rn. 23, juris, m.w.N.
[102]
BVerwG DokBer B 1999, 88; BVerwG NZWehrr 2001, 30.
[103]
BDHE 7, 202; BVerwG II WD 58/69.
[104]
BVerwG 2 WD 18/87.
[105]
BVerwGE 83, 285 = NZWehrr 1987, 120 (mit Anm. Koch , JA 1988, 291; Stauf , NZWehrr 1991, 111); BVerwG DokBer B 1993, 257.
[106]
BVerwG NZWehrr 1990, 174.
[107]
BVerwGE 43, 154; 73, 222.
[108]
BVerwGE 63, 278 = NZWehrr 1980, 137.
[109]
BVerwGE 86, 18 = NZWehrr 1989, 35.
[110]
BVerwG DokBer B 1993, 231.
[111]
BVerwGE 86, 321 = NZWehrr 1991, 32; BVerwGE 113, 13 = NZWehrr 1997, 83; BVerwGE 113, 48 = NZWehrr 1997, 161; BVerwGE 111, 25 = NZWehrr 2000, 126; BVerwGE 111, 45 = NZWehrr 2000, 255; BVerwG NZWehrr 2001, 168; BVerwG NZWehrr 2001, 171; BVerwG NZWehrr 2002, 257; BVerwG NZWehrr 2003, 214.
[112]
BVerwG NZWehrr 1986, 249; BVerwG 2 WD 81/87; BVerwG DokBer B 1990, 13; BVerwGE 86, 218 = NZWehrr 1990, 119; BVerwGE 86, 366; BVerwG DokBer B 1993, 248; BVerwG NZWehrr 1994, 78; BVerwGE 103, 226 = NZWehrr 1995, 252; BVerwGE 103, 275 = NZWehrr 1996, 33; BVerwG Buchholz 235.0 § 34 WDO Nr. 29; BVerwG NZWehrr 2007, 79; BVerwG (EA) 2 WD 15.10.
[113]
BDHE 4, 147; BVerwG DokBer B 2002, 119.
[114]
BVerwG DokBer B 2004, 333 = ZBR 2005, 333.
[115]
BVerwGE 73, 81; BVerwGE 93, 3 = NZWehrr 1991, 118; TDG Süd NVwZ-RR 1993, 255; OVG Koblenz NVwZ-RR 1993, 257; BVerwGE 103, 148 = NZWehrr 1995, 166; BVerwG Buchholz 236.1 § 7 SG Nr. 29; BVerwGE 113, 367 = NZWehrr 2000, 162; BVerwGE 140, 199 = ZBR 2012, 105.
[116]
BVerwGE 76, 363 = NZWehrr 1985, 242; BVerwG 1 WB 111/87.
[117]
BVerwG NZWehrr 1986, 74; BVerwG 2 WD 60/87; 2 WD 51/87; BVerwG DokBer B 1989, 237; BVerwG DokBer B 1991, 77; BVerwGE 103, 12 = NZWehrr 1994, 27; BVerwGE 103, 140 = NZWehrr 1995, 78; BVerwG DokBer B 1996, 303; BVerwG DokBer B 1997, 105; BVerwG NZWehrr 1997, 210; BVerwG NZWehrr 2001, 33; BVerwG NZWehrr 2002, 215; BVerwG NVwZ-RR 2009, 27.
[118]
BVerwG, Urt. v. 6.7.2016 – 2 WD 18/15, NZWehrr 2017, 77-81.
[119]
BGH, Beschl. v. 13.3.2018 – 4 StR 570/17, NJW 2018, 2655.
[120]
BVerwG DokBer 2012, 1.
[121]
BVerwG NZWehrr 1986, 211; BVerwGE 83, 339 = NZWehrr 1988, 167; BVerwG 2 WD 8/93.
[122]
BVerwG (EA) 1 WB 41.09 Rn. 27 = BVerwGE 138, 40.
[123]
BVerwG (EA) 2 WRB 1.10 = NZWehrr 2012, 81.
[124]
BVerwGE 86, 341 = NZWehrr 1991, 79; BVerwGE 93, 126; BVerwGE 118, 161 = NZWehrr 2004, 31.
[125]
BVerwG 2 WD 59/87; BVerwGE 86, 293; BVerwG DokBer B 2001, 254; BVerwG NZWehrr 2002, 211; BVerwG NZWehrr 2003, 172.
[126]
BVerwG 2 WD 23/84; BVerwGE 53, 201; BVerwGE 103, 273 = NZWehrr 1996, 163; BVerwGE 103, 290 = NZWehrr 1996, 126; BVerwGE 113, 182; BVerwG DokBer B 1999, 93, 124; BVerwGE 118, 161; BVerwG DokBer 2012, 275.
[127]
BVerwG, Urt. v. 27.10.1976 – 2 WD 41/76, BVerwGE 53, 201-204.
[128]
BVerwG NZWehrr 1986, 173; BVerwG 2 WD 81/87; BVerwGE 83, 273 = NZWehrr 1987, 256; BVerwGE 103, 265 = NZWehrr 1996, 164.
[129]
BVerwGE 83, 60; 93, 323; 103, 361.
[130]
BVerwGE 73, 195.
[131]
BVerwG NZWehrr 2004, 80; OVG Lüneburg IÖD 2006, 223 (im Inland).
[132]
BVerwGE 93, 100 = NZWehrr 1992, 34; BVerwG NZWehrr 1994, 75; BVerwG (EA) 2 WD 5.10 = DÖV 2011, 743; BVerwG (EA) 2 WD 9.10; BVerwG (EA) 2 WD 12.13.
[133]
BVerwGE 61, 241; VGH Kassel ESVGH 31, 233. Eine generelle Residenzpflicht des Soldaten lässt sich weder aus § 7noch einer anderen Best. des SG begründen. Der BS u. SaZ hat gem. § 9 Abs. 1 Satz 1 BGB seinen (gesetzl.) Wohnsitz am Standort. § 9 BGB verpflichtet den Soldaten jedoch dienstrechtl. nicht zu einer Verlegung seines Wohnsitzes an den Standort. Er entscheidet selbst, wo der „Schwerpunkt seiner Lebensbeziehungen“ liegt. Vgl. die ZDv A-2125/1 „Meldepflichten der Soldatinnen und Soldaten“.
Читать дальше