Erwin Dijkstra - Van au pair tot sub

”Nou, Mrs. Chaleen verdient alleen het beste meisje toch, dat ben ik met u eens, dokter.”

”Mag ik van jou even die anaalplug van vijf cm?”

”Natuurlijk, dokter,” zei de assistente. Totaal apathisch volg ik de assistente terwijl de penis van de dokter op en neer in mij glijdt. Dan zie ik haar aan komen lopen met een speervormig attribuut, er werd extra vaseline of iets dergelijks aan mijn sterretje gedaan. En dan voel ik de punt in mij gaan.

”Nee dokter, nee,” zeg ik, ”dat gaat niet.”

De assistente heeft mijn hoofd vast en zegt: ”U kunt niet de laatste vijf procent weigeren, jongedame, daar kan de dokter niet mee aankomen, bij Mrs. Chaleen.”

”Au au!” roep ik, en dan sla ik wild op de tafel. De dildo gleed naar binnen, ik gilde het uit.

”Heel mooi,” zei hij, ”daar zal Mrs. Chaleen blij mee zijn.” Dan word ik diep genomen en hoor ik de dokter kreunen en mij in mijn billen knijpen en roepen: ”O o, Carolien, o o, ai ai ai.” Ik besefte dat de dokter in mij klaar was gekomen. Het was absurd, ik was enorm van slag, maar hield mij in. Tranen van ontzetting rolden op de vloer. De dokter streelde mijn billen minutenlang, terwijl zijn penis op en neer bleef gaan. ”Ik kan u zeggen, jongedame, dat u geslaagd bent.” Vervolgens trok hij langzaam zijn penis uit mijn doosje, en voelde ik een stroom zaad uit mij stromen. ”Carolien, maak jij alles even schoon en even alles desinfecteren.”

”Uiteraard, dokter.”

”Ik ga het rapport afronden voor Mrs. Paula, dan kan die het straks meenemen voor Mrs. Chaleen. Haal jij ook even de plug uit de jongedame?”

”Natuurlijk dokter, dat kunt u wel aan mij overlaten,” zei de assistente.

De dokter streelde over mijn hoofd. ”Gefeliciteerd,” zei hij. Ik zei niets, ik was zeer aangedaan.

De assistente maakte mijn doosje schoon, maar ging er nog even zo nodig met haar vingers naar binnen, belachelijk en gemeen vond ik dat. Daarna haalde ze de plug uit mij, terwijl ik een korte kreet slaakte.

”Het is al klaar,” zei ze. ”Ik ga u even spoelen en wassen en daarna maak ik u los, jongedame.”

”Graag,” zei ik. Maar het spoelen en wassen duurde bijzonder lang. Na het afdrogen werd ik losgemaakt.

”Nou, u mag zich aan gaan kleden en u mag wachten in de wachtkamer, de dokter zal u roepen.”

Als ik aangekleed ben, ben ik hevig ontdaan, maar besef dat ik het gehaald heb en morgen met de cabrio naar Spanje mag gaan, als Mrs. Chaleen die belofte na zal komen. Ik moest het eerst maar eens zien en dan pas geloven.

Lange tijd zit ik te wachten, als ik word geroepen door de assistente. ”U mag binnenkomen,” zei ze.

”Gaat u zitten. Wilt u nog een glaasje water?”

”Graag, dokter,” zei ik. De assistente bracht mij een groot glas water.

”Ik heb hier het rapport voor u, zou u dat aan Mrs. Paula mee willen geven? Ik heb zo dadelijk nog een spoedopdracht, dus ik kan haar helaas niet meer te woord staan, maar u bent lovend goedgekeurd in alle opzichten. Gefeliciteerd.” Ik kreeg de envelop. ”Ook zit er een maandelijkse vervolgafspraak in. Ik wens u veel succes met uw nieuwe baan, Verona. U mag verder wachten in de wachtkamer.”

”Mrs. Paula is onderweg,” zei de assistente, ”om u op te komen halen. Loopt u maar met mij mee.” De dokter gaf mij een hand, waarna ik met de assistente meeliep naar de wachtkamer.

Met een vreselijk diepe zucht zat ik apathisch voor mij uit te kijken, om te verwerken wat mij was overkomen. Ik was genomen door de dokter (die geen dokter was maar als zodanig een rol speelde als dokter en alles qua inrichting ook leek alsof het echt was). En wetend dat alle dames van het vriendinnenclubje van Mrs. Chaleen regelmatig op spreekuur kwamen bij de dokter omdat ze het opwindend vonden.

Na een lange tijd wachten kwam Mrs. Paula aangerend, ze omhelsde mij en kuste mij vele malen.

”Ik heb gehoord dat jij geslaagd bent.”

”Kijk,” zei ik en overhandigde de envelop. Dan lopen de tranen over mijn wangen en lopen wij naar buiten naar de auto. Ik werd voor het instappen vastgepakt en geknuffeld.

”Schatje,” zei Paula, ”was het zwaar?” Ik kon niets zeggen, mijn stem was even weg. ”Kom schat, ga lekker in de auto zitten, wij gaan naar huis.” Niets zeggend slingerden wij door de bergen. ”Verona,” zei Mrs. Paula na tien minuten, ”gaat het schat?”

”Ja, het gaat, mevrouw,” zei ik gebroken.

”Luister, Verona, ik heb van Mrs. Chaleen gehoord dat, wanneer jij besluit geen contract te willen aangaan, jij van haar vijfduizend euro krijgt en jij dan vrij bent om je eigen weg te gaan vervolgen. Maar ik spreek de wens uit dat jij bij ons blijft, want ik ben zeer gesteld op jou geraakt, schat. Ik wil jou kunnen knuffelen, wij hebben jou nodig, jij hebt alles om lief te hebben en te bespelen. Je kunt veel zien en je kunt veel beleven, dat zeker, daar zal ik eerlijk in zijn. Maar jij wordt ook onwijs veel verwend met geld en luxe cadeaus, party’s, vakanties, etc. Bijzondere mensen leren kennen. Natuurlijk zitten er ook wel wat minder aardige mensen tussen. Dus ik hoop van harte, schat, dat jij zult blijven. Of heb je al een besluit genomen, Verona?” vraagt mevrouw als ze haar hand op mijn bovenbeen legt.

”Nee, nog niet,” zeg ik. ”Het is een moeilijke beslissing, mijn lichaam, waar ik zo goed op heb gepast, beschikbaar stellen voor perverse spelletjes en sm. Kan ik dat emotioneel aan? Dat betwijfel ik eerlijk gezegd.”

”Schat, geloof mij, de luxe en het geld gaan jou blij maken, geloof me. En jij bent meer onder de dames dan onder de mannen, dat zal dertig procent zijn zo niet minder, schat.”

Dan komen wij bij Mrs. Chaleen haar villa aan. Langzaam gaat de poort open en rijden wij naar binnen. Ik zie Mrs. Chaleen op de stoep staan voor haar imposante deur. Ik stap uit en loop op haar af.

Kennismaking

met de vriendinnen

”Hallo Verona, wow, je bent aangedaan zie ik.” Ze omhelst mij liefdevol, wat ik niet verwacht had gezien haar kille introductie van onze eerste kennismaking gisteren.

”Ja,” zei Paula, ”ze heeft het zwaar gehad, maar ze is goedgekeurd.”

”Ja, ik weet het, schat, de dokter heeft mij gebeld en gefeliciteerd. Kom mee naar binnen, schat, ik ben onwijs trots op je dat jij deze zware beproeving hebt ondergaan. Maar nu weet ik wat voor een meisje ik binnenhaal, schat., Paula, schenk jij ons een glaasje champagne in dat is nu wel op zijn plaats.”

”Ja natuurlijk, Chaleen.” Mrs. Chaleen geeft mij teder kusjes en houdt me vast. ”Kijk, ik heb hier het rapport voor jou, Chaleen,” zei Paula.

”Dank je, ik ga het zo even doornemen.”

Dan wordt mij een glas champagne aangereikt en ook Mrs. Chaleen, en wordt er getoost dat ik goedgekeurd ben (fake, maar zo werd het spel gespeeld door een stel rijke, verwende dames met waanzinideeën).

Als ik ben bekomen, zegt Mrs. Chaleen na twee glazen champagne en heerlijke hapjes: ”Wil jij morgen graag naar Spanje naar jouw vriendin?”

”Heel graag,” zeg ik.

”Luister, schat, ik zal het goed met jou gaan maken. Jij neemt morgen de cabrio mee, je bent er zuinig op en gebruikt alleen een bewaakte parkingstalling en als jij na die week terugkomt dan beslis je of jij bij ons blijft en jij het contract tekent. Dan is de auto voor jou permanent beschikbaar en na drie jaar is hij van jou.”

”Ik dacht dat u gisteren hebt gezegd als ik dan nog voor drie jaar bijteken.”

”Nee, ik neem genoegen met drie jaar, want ik weet nu al dat jij langer zal blijven dan drie jaar.”

”Oké,” zeg ik, ”dat klinkt wel aantrekkelijk.”

”Beslis jij te stoppen, dan krijg jij vijfduizend euro mee, en houd jij je mond dicht over wat jij hebt meegemaakt. Maar jij hebt getekend bij de dokter?”

”Ja,” zeg ik.