Logan J. Davisson - De Kleuren Van Een Optimistische Wereld

Stofwisseling

Onze stofwisseling is geweldig. Het zorgt ervoor dat het voedsel dat we eten wordt opgesplitst in componenten en optimaal wordt benut. Ons lichaam heeft de mogelijkheid om chemische processen uit te voeren om andere dingen uit voedsel te produceren - en zo energie te leveren voor al onze activiteiten. Zonder metabolisme is geen leven mogelijk. Als het niet werkt, kunnen we ons voedsel niet meer goed gebruiken en sterven. Alle levende wezens hebben metabole processen en zonder hen zou er geen levend wezen bestaan.

Het is ook een functie van de stofwisseling om onze overlevingskansen op lange termijn te waarborgen, om na te denken over de toekomst en om ervoor te zorgen dat er ook in slechte tijden een buffer voor ons is. Ons metabolisme is daarom ook actief in de planning, d.w.z. het bouwt voorraden op voor noodsituaties. Dat is natuurlijk heel logisch - en dat doen we allemaal zelf op de een of andere manier - maar helaas heeft hij onze buik gekozen als het belangrijkste "magazijn" daarvoor. Het feit dat je vet op je buik krijgt is daarom een goedbedoelde actie van je lichaam om je te beschermen.

Evolutie heeft er daarom voor gezorgd dat de vetreserves goed zijn, omdat ze onze overlevingskansen garanderen wanneer er niet genoeg te eten is. In vroegere tijden was dit vaak het geval en op veel plaatsen zorgde het niet alleen voor het voortbestaan van individuele mensen, maar voor het voortbestaan van de hele mensheid. Vandaag de dag worden we echter niet langer bedreigd door hongersnood in de westerse wereld. Helaas is de menselijke evolutie nog niet zo ver gevorderd als de ontwikkeling van onze samenleving, waarin ons grotere probleem (en vooral dat van ons buikvet) eerder een overaanbod van voedsel is dan een hongersnood. Onze stofwisseling functioneert echter nog steeds stompzinnig zoals in het stenen tijdperk. Als je te veel voedsel eet, wordt het geheel direct omgezet in vetreserves, die je later waarschijnlijk niet meer nodig hebt.

Daarnaast "onderwijzen" we allemaal onze stofwisseling. Als ons lichaam vaak genoeg gelooft dat er periodes van honger kunnen zijn, heeft het de neiging om sneller reserves op te bouwen, vooral in de vorm van buikvet. Het lichaam kan hiervan eten als er geen voedsel meer is.

Periodes van honger? Precies - diëten. Elk dieet zorgt ervoor dat de vetreserves achteraf nog gemakkelijker worden opgebouwd. Daarom is het zo belangrijk dat u niet alleen de hoeveelheid calorieën die u eet beperkt, maar dat u uw eetgewoonten permanent verandert zodat u niet in de jojo-val valt en daarna nog meer gewicht krijgt.

Een verstandige verandering in je gewoonten leidt tot een betere en snellere stofwisseling, je verbrandt het voedsel dat je direct eet en je lichaam heeft niet eens het idee om vetreserves op te bouwen.

Psychologische stress

Onze eetgewoonten zijn sterk afhankelijk van hoe we ons nu voelen. Ben je een stress eter? Of iemand die graag in gezelschap eet? Velen van ons zijn van jongs af aan gewend geraakt aan het feit dat voedsel niet alleen bedoeld is om onze honger te stillen en ons van energie te voorzien, maar ook om ons te troosten en gelukkig te maken - wat natuurlijk niet het geval is. Toch zijn er veel mensen die voedsel misbruiken om hen korte momenten van geluk of afleiding te geven wanneer de dingen niet gaan zoals ze willen.

Stress en verdriet betekent ook dat we niet zo veel tijd nemen om het juiste voedsel te kiezen. Als je nauwelijks een lunchpauze op je werk neemt, heb je meer kans om iets ongezond te eten - simpelweg omdat het snel en veel gemakkelijker is om je te verplaatsen. En iedereen die ruzie heeft met zijn vriend heeft, heeft niet de moed om een half uur in de keuken te staan om een gezond dieet te eten. En dan is er nog een reep chocolade.

Psychologische stress leidt ook tot een beperking van de stofwisseling. Omdat het lichaam vooral twee toestanden kent: stress en ontspanning. Onder stress is hij klaar om te vechten en te ontsnappen. Een uitgebreide spijsvertering verstoort daar alleen maar. In plaats daarvan vindt uw lichaam het zinvol om nu reserves op te bouwen, zodat het later beter kan vechten of vluchten zonder zich zorgen te hoeven maken over voedsel.

Geestelijke stress heeft dus een grote invloed op je eetgewoonten en je stofwisseling - en dus direct en indirect op het vet dat zich op je maag ophoopt. Het is daarom absoluut verstandig om uw stress goed onder controle te krijgen. Hiermee doe je iets duurzaams voor je gezondheid en dus natuurlijk ook voor je figuur. Wie meer ontspannen is, eet niet zo vaak stressvoedsel en heeft een betere stofwisseling. Veel andere dingen gebeuren bijna vanzelf. Een goede gelegenheid om hier actief te worden is ontspanningstechnieken zoals autogene training. Ze helpen je om je hoofd niet te verliezen, zelfs in stressvolle tijden - en niet te beweren dat je een gezond leven leidt.

Sporten

Je lichaam is van nature uitgerust om zich snel van de ene plaats naar de andere te verplaatsen, om dingen te dragen en te verplaatsen, en om je territorium te verdedigen. Veel ervan doen we vandaag de dag niet meer of slechts zeer zelden meer. Vaak wordt er op de computer gewerkt, als we ergens willen komen, nemen we de auto of het openbaar vervoer. En we vechten hooguit nog steeds met woorden of op Facebook.

Dus je lichaam is niet meer zo uitgedaagd als oorspronkelijk werd gedacht. Het gevolg is dat je buikvet aanbrengt. Omdat je nog steeds dezelfde eetlust hebt als onze voorouders, maar je brandt veel minder. Niet alleen omdat je minder actief bent, maar ook omdat je spieren minder uitgesproken zijn door het gebrek aan activiteit. En spieren verbranden de meeste calorieën.

Sport is de beste manier om dit te compenseren. Dus een van de redenen waarom je buikvet aanbrengt is dat je niet genoeg beweegt en je niet genoeg spieren hebt. Natuurlijk, hoe meer je weegt, hoe moeilijker het wordt om te sporten, en als je al een tijdje niet meer aan sport doet, zal het vooruitzicht van sport je waarschijnlijk niet vrolijk maken.

Sport hoeft niet zo slecht en vermoeiend te zijn als we allemaal denken. Omdat het grote ding is dat door oefening en sport ook gelukshormonen worden vrijgegeven en hij is ook een grote katalysator in stress. Sport helpt ook om vet te verbranden, hoewel het effect van sport zelf relatief klein is. Je hebt lang moeten lopen om een stuk taart te verbranden. Maar het maakt je lichaam fitter en verbrandt meer energie met meer spieren, zelfs als je op de bank ligt en niets anders doet.

Als je tot nu toe te weinig hebt gesport, is dit een manier om meer grip te krijgen op je buikvet. In het derde hoofdstuk leer je hoe je deze mogelijkheid kunt gebruiken zonder te trainen voor een marathon of je in te schrijven voor een sportschool.

Ongezonde eetgewoonten

De belangrijkste factor die ervoor zorgt dat u buikvet krijgt is uw eetgewoonten. Daarom bevat dit boek ook een heel hoofdstuk gewijd aan gezonde eetgewoonten, want hier kan je het meeste verschil maken met veranderingen.

Het is vooral belangrijk dat je je realiseert dat dit gewoonten zijn, niet dat je af en toe iets ongezonds eet. Buikvet treedt alleen op wanneer vele factoren (zoals aanleg, te weinig sport, stress, slechte stofwisseling en natuurlijk het verkeerde voedsel) gedurende een lange periode met elkaar in wisselwerking staan. Een reep chocolade krijgt geen buikvet. Echter, als je er een gewoonte van maakt om gedurende een lange periode regelmatig het verkeerde en zelden het juiste voedsel te eten, geef je je lichaam signalen dat het zich bijna direct vertaalt in abdominaal vet.

Het veranderen van je eetgewoonten is een bijzondere uitdaging, want in de meeste gevallen was het niet jij degene die ze heeft gevormd, maar jij die ze van jongs af aan met je mee heeft genomen. Je kreeg een "troost" in de vorm van een snoepje toen je viel? Uw familie heeft niet regelmatig gegeten, maar iedereen keek naar waar ze honger naar hadden? Of was het diner de hoofdmaaltijd? Dan zijn deze dingen diep in je verankerd en leef je ze - of variaties daarop - onbewust verder. Ondertussen mag je jezelf de troost geven als je verdrietig bent, je eet onregelmatig en vooral 's avonds eet je graag.