Рыгор Бородулин - Здубавецьця

Ой, дзевачкі, Бог із вамі,
Зьніму штаны, лягу з вамі.
Зьніму штаны і сарочку,
Лягу з вамі на ўсю ночку.

Ой, сват, ты мой сват,
Ня бяры мяне за зад,
Бяры мяне за пярод,
Тады мяне забярот.

Ішла баба з рынку,
Нясьла чапялінку,
А за ёй заяц
Начаў бабу лаіць:
— А ты, баба, сьцерва,
Каму дала перва,
Ці Анісічку сісічку,
Ці Антонічку шмонічку?

Мой муж нядуж
Паехаў за рэчку,
Судзі, Бог, каб здох, —
Паставіла б сьвечку.

Піла-піла ўсю суботу,
Прапіла усю работу,
Піла-піла ўсю нядзелю,
Прапіла усю надзею.

Гарманісьцік маленечкі
Пабіў сабе каленічкі,
Дзеўкі Богу маліліся,
Каб каленькі гаіліся.

Гарманіст у нас адзін.
Мы па разіку дадзім.
Гарманісту трэба даць,
Весялей будзіць іграць.

Гармонь нова,
Крышка сьцёрта,
Гарманіст пахож на чорта,
Гармонь нова,
Крышка стара,
Ў гарманіста шышка ўстала.

Мурожнае сена,
Яно ж мяне зьела,
Гэта тая асянчына,
Яна ж мяне даканчыла.

Шышы-мышы шалелі,
Бабе дзюрку праелі.
Стала баба плакаці:
— Чым мне дзюрку лапіці?

Хоць боб няполены,
Дык пуп наколены.
Мамулічка, бабок ела,
Мамулічка, набубнела,
Мамулічка, ай, бабочак,
Ня сходзіцца вараточак.

Злавілі сароку
Ды пасярод току,
Лёй-ліля-лё.
А надралі лою
Над самай п. дою,
Лёй-ліля-лё.

Ой, забрала, забрало
І ножачкі задрало.

А я сваю бабку
Пасаджу ў кадку,
Палію яе вадой,
Яна будзіць маладой.

А ў нашага свата
Яловая хата,
А дроў ні палена,
А х… па калена.

А паўзець павук па сьцяне,
Авохці мне, я баюся,
Каб ён ня папоўз па пузе.
Дайце мне якую рызьзінку,
Закрыю я сваю разіньку.

Гарэлачку я люблю,
Гарэлачку дайце,
Як упьюся, павалюся —
Хлопцы, ня зявайце!

Ай, ня ўстою, ня ўлежу,
Падымаіць адзежу.
Ай, ня ўлежу, ня ўстою
За сваёю ліхою.

Сідар, Сідар, Сідарэц,
Ня пасі маіх авец.
Мае авечкі куплены,
Твае яйцы луплены.

Салдат, любі мяне,
Куды хочаш, вядзі мяне,
А ці ў боб, ці ў мякіну,
Сама цябе перакіну.

Упрысядкі прысядаў,
За касматую хватаў,
А за тую касматую
Тры дні сядзеў за хатаю.

А дзед бабу шануваў,
На папары прывязаў —
А няхай жа баба ветраіць,
А можа яна палепшаіць.

Дзеўкі ў цэркву йдуць,
Богу молюцца,
А Мікола сьвяты
З х. м гоніцца.

Ты стар, я молада,
Вядзі мяне да горада,
А прадай маю сраку
А на соль, на табаку!

А лісіца і барсук
Любаліся цераз сук,
А маленькі барсучок
Цераз маленячкі сучок.

А лісіца барсуку
Пасуліла на суку:
— Калі хочаш ты, барсук,
Палізай ка мне на сук.

Іграў мядзьведзь у дуду,
А воўк у жалейку,
А маленькі чарнасракі
Скакаў памаленьку.

На вуліцы я была,
Увідзіла Грышку,
Хацеў мяне паваліць,
Пашчупала шышку.

Прыйшлі дзеўкі на базар,
Сталі чапурыцца,
Прыйшоў Грышка,
Насраў блізка —
Неяк прыступіцца.

Нікому так ня ўдалося,
Як нашаму Юрку,
Сем грывень заплаціў —
Ня папаў у дзюрку.

Чаго тады ня прыйшоў,
Як я цябе клікала,
Усю ночку на палочку
Ножка аб ножку пстрыкала.

Чаго тады ня прыйшоў,
Калі я казала,
Усю ночку на палочку
Дагары ляжала.

Чаго тады ня прыйшоў,
Як я гаварыла,
Бацька сьвінку закалоў,
Мамка ножку зварыла.

А калі ты бондал,
Дык набі мне бочку,
А я табе заплачу,
Падняўшы сарочку.

Мой міленькі у лясу,
Яму сьнедаць панясу —
Курачку гарачую
На шышачку стаячую.

Я ў Полацку была,
Бачыла Міколку,
Я хацела яму даць,
А ў яго — зь іголку.