Рыгор Бородулин - Здубавецьця

Ляжыць ужо на боскай пасьцелі.

З малачком і зямельку абгоніш (мама дадавала: як абгоніцца ў роце, дык і праглынецца).

За слабо і цыган павесіўся.

І Аўгіньня нявінна, і Ігнат ня вінават, а вінавата хата, што пусьціла Ігната.

Заробіў бочку мякіны.

Хто дарогу пытаіць, той ня блукаіць.

З усіх капылоў далоў.

Як бязрукаму рукавіцы.

Круціцца, як жулік на кірмашы.

Гакі-бакі забіць (сьпірацца).

Духі падхартала (ад голаду).

Тое-сёе ды нічога.

Ходзіць, як няпрыкараны.

Цыганскі пот грэіць.

Добры чалавек пабаіцца ківа, а благі ня пабаіцца і кія, калі ня паможаць кіў, ня паможаць і кій.

Куды вароне ні ляцець, усё адно гаўно дзяўбаць.

Хто ня йдзець, той галіцца, а хто зойдзець, той каіцца (замужжа).

Як была ў мяне кабылка мышастая, па вярсьце ў час шастала.

Такім кавалкам мяса і варона ня падавіцца.

Заробіў курам на соль.

Лыжка гнецца, нос сьмяецца, душа радаваецца.

Нясецца, як чорт з грэшнай душой.

Мужчына абы троху лепшы за чорта, сем красуняў возьміць.

Які груган, такая й песьня.

Чорная авечка й белая авечка, а дух адзін.

Чужыя сьлёзы паб'юць бел-камень, паб'юць і лозы.

Даў пылі, як заяц кабылі.

Бяз прычыны й сьмерць ня бываіць.

Да работанькі анінютанькі, а да любатанькі — ах мае матанькі.

Яна ўся зь хітрасьці сшыта.

Ні да цябе пьюць, ні да цябе здароў кажуць.

Дзе харчы, там і тарчы.

За хатуль ды адтуль.

Дзе любяць — ня ўчашчай, а дзе ня любяць, нагі ня накладай.

Памяць яму заарала.

Старцу пажар ня страшан.

Жыві, пакуль галава сядзіць.

Зялён, што рута, і кісел, што атрута.

Вырабатаны, як конь.

Хто зь языком, той зь пірагом.

Каб захацеў, знайшоў бы рукі.

Добра, што табе ўдалося, як Салосі.

Калі люлька адарвецца, і гаспадарка зьвядзецца.

Яна баба нягідкая, як конь.

Цыган прадаець рукавіцы й кажух з Каляд.

Ногі таўстыя, па жыдзянёнку.

Ня стаў сябе ніжэй падашвы.

Зайца забіў метраў дваццаць.

Шалёная дачка й нядапечаны сын.

Дзе рот, там і смурод.

Кладуся спаць, як уміраць.

Багаславёна й на стол пастаўлёна.

Браўшы добрае, трэба аддаць добрае.

Кілбас цэлы баз.

Пайшла слава да Аршавы.

Перад зайцам жабы ўцякаюць.

Як Сора сказала, так Мэндаль запішаць.

Адзін дзень з юшкай, а другі з калатушкай.

Як е, так і вуе.

Дажыліся кулікі: ані солі, ні мукі.

У вар'ята штодзень сьвята.

А хай вас дажджом намочыць!

Злосьць пакінь на заўтра, а работу зроб сягоньня.

Каб ня плеш, дык і гола б ня было.

Прышануй адзежынку дома, а яна цябе ў людзях.

Бяжыць руя, пабягу й я.

Усе дабры бабры.

Што ты, як вуда, убакі ходзіш?

Як трахну, аж чэрці пасыплюцца.

Сабаку сьніцца хлеб.

І ў вераб'я сэрца ёсь.

Жывець на гулявым хлебе.

Багаты дзівіцца, чым бедны жывіцца.

Глядзіць, як карова на карову.

Каб ты сьцежку мацаў!

Бог сірот жалеіць, толькі шчасьця ня даець.

Датуль матка міла, пакуль срачку мыла.

Хачу дамоў, як вады напіцца.

Лапаць ня князь — абуў ды ў гразь.

Пенсія малая — пальцам вымакаіш.

Ня дай Бог ні дадзенага, ні крадзенага.

З кута ў кут — і вечар тут.

Досыць зубы шчэрыць, будзем вячэраць.

Неяк зладзім — хлеб ёсь, сала ўкрадзім.

Благому Яську ні ў чэсь, ні ў ласку.

Дзівак рыбак: на вадзе сядзіць і піць просіць.

Два медзьвядзі ў вадным логавішчы ня тоўпяцца.

Пахадлівы, як пахадзень (венік-пахадзень), як пожаг.

Дома кожны куст гаворыць.

Прыйшоў у маю хату й б'ець майго тату.

Купіў бы сяло, ды грошы гало.

Ня па барадзе, а па чарадзе сьмерць ходзіць.

Было папікішча на цэлы век.

Як столь зубамі ня грызла (ад злосьці).

На Купалу суніцы, а на Пятра чарніцы.

Ёй жа будзіць столькі хварсы.

Круціць яго, як вяроўкі.

Ёй сягоньня ня па гумар (гумор) бегчы.

Якая вада ні гразная, чысьцей за нас, яна нас абмыіць, а мы яе не.

Нячым бабыля ў хату пусьціць, лепі барану на куце паставіць, на барану хуць атнімку (анучыну) павешаіш.

Хоць позна, ды навозна.

У яго ўжо даўно ў сраку піць пайшоў (пра нямоглага старога).

Так бы й сказаў, што сраць хочаш.

І розум бы мела, каб яе спасьціла са сьвету.

Заробіла, як Хоўра на воўне.

Усмак ня перажвеш, а ў ласцы ня перажывеш.

Палопаліся ад сьмеху.

Ён майго гаўна ня варты.

Мужык падшлёпнаваты, няўзглядны, але дужа слушны (які слухаецца).

Як пьюць, ядуць, тады ўсе добрыя.

Хацеў зробіць аграблі, а выйшла вешалка.

Былі б смачныя грыбкі, дык елі б ваўкі, а то, гады, мяса ядзяць.

Як за сьцену (адняло, перастаў).