L. Zamenhof - Proverbaro Esperanta

307.02 Korvo al korvo okulon ne pikas.

307.03 Lupo lupon ne manĝas.

307.04 Parenc’ al parenco ne malhelpas intence.

307.05 Sango komuna reciproke sin altiras.

307.06 Sango ne silentas, sian sangon ĝi sentas.

308.01 Ne kredas ŝtelisto, ke honestaj ekzistas.

308.02 Ĉiu mezuras aliajn laŭ sia mezurilo.

308.03 Kion mem mi faras, tion ĉie mi flaras.

309.01 Okazo faras ŝteliston.

309.02 Malfermita kelo tentas al ŝtelo.

309.03 Oni priŝtelas ne riĉulon, sed sengardulon.

310.01 Oni komencas per ŝteletoj kaj finas per ŝtelegoj.

310.02 Infano ŝtelas ovon, grandaĝulo ŝtelas bovon.

310.03 Ne trovante bovinon, oni ŝtelas kokinon.

311.01 Kiu ŝteliston regalas, mem ŝteliston egalas.

311.02 Ŝtelaĵokaŝisto mem estas ŝtelisto.

311.03 Kiu pri ŝtelo silentas, tiu ŝtelon konsentas.

311.04 Ne ŝtelus ŝtelistoj, se ne ekzistus kaŝistoj.

312.01 Longe ŝtelas ŝtelisto, tamen fine li pendos.

313.01 Ŝteletiston oni batas, ŝtelegiston oni ŝatas.

314.01 Kiu tro sin pravigas, tiu mem sin kulpigas.

314.02 Sur la ŝtelisto brulas la ĉapo.

314.03 Scias la kato, kies lardon ĝi manĝis.

314.04 Se en kor’ io sidas, vizaĝo perfidas.

314.05 Kiu resonis, tiu sin donis.

314.06 Sendemanda ekprotesto estas ofte kulpatesto.

314.07 Tablon frapas tajloro, tuj tondilo eksonas.

315.01 Ne kaptita — ne punita.

315.02 Suspekto pruvon ne egalas.

315.03 Por pendigi ŝteliston, antaŭe lin kaptu.

316.01 Ŝteli ĉe ŝtelisto estas malfacile.

316.02 Ĉe mastro ŝtelisto la servantoj ne ŝtelas.

316.03 Ŝtelisto ŝteliston evitas, ĉar li tie ne profitas.

317.01 Apud propra domo ŝtelisto ne ŝtelas.

318.01 Ne kotas besto en sia nesto.

319.01 Ricevis bandito laŭ sia merito.

319.02 Kia fripono, tia bastono.

320.01 Unufoje ŝtelinta restas ĉiam ŝtelisto.

320.02 Unu fojon ŝtelis pomon kaj perdis por ĉiam honestan nomon.

321.01 Al la malamik’ en kuro faru ponton kun plezuro.

321.02 Ne pelu tiun, kiu mem forkuras.

322.01 Ne fidu amikon, kiu havas jam flikon.

322.02 Timu lupon edukitan kaj malamikon repacigitan.

322.03 Surmeto rompas, komparo trompas.

323.01 Estinta amiko estas plej danĝera malamiko.

323.02 Plej kruela estas redono por farita bono.

323.03 Kiu neniun savis, malamikojn ne havas.

323.04 Por via bono vin regalas bastono.

323.05 Putrado de fiŝo komenciĝas de l’ kapo.

323.06 Batu malbonulon, li vin flatos, — kisu, li vin batos.

324.01 Feliĉo fierigas, malfeliĉo saĝigas.

325.01 Li mensogas maŝine.

325.02 Mensogas kiel kalendaro; kiel gazeto; kiel funebra parolo.

325.03 Li mensogas tiel, ke la muroj krakas.

326.01 Mensogo kaj ŝtelo estas du fratoj.

327.01 Sen mensoga rekomendo ne iros la vendo.

327.02 Por vendisto mensogo estas necesa apogo.

327.03 Kun vero severa komercaĵo forvelkos.

327.04 Nenia konstruo povas esti sen bruo.

327.05 Se vendisto ne mensogas, li aĉetanton ne allogas.

328.01 Vi ne kredas, ne aŭskultu, sed min ne insultu.

328.02 Iom da malvero ne estas danĝero.

329.01 Mensogu kiom vi volas, sed memoru kion vi parolas.

329.02 Kiu volas mensogi, devas bone memori.

329.03 Kaŝu kiom vi povos, mensogo sin elŝovos.

330.01 Temp’ estas mono.

330.02 Temp’ estas valoro simile al oro.

331.01 Tempo toleras, sed vero aperas.

331.02 Plej bona kuracisto estas la tempo.

331.03 Al pec’ pecon algluas, kiu neston konstruas.

332.01 Alia tempo, aliaj moroj.

333.01 Gast’ en tempo malĝusta estas ŝtono sur brusto.

334.01 Tempo venos, zorgon prenos.

334.02 Venos tempo, venos konsilo.

334.03 Kiu vivos, tiu vidos.

334.04 Prokrastita ne estas perdita.

334.05 Tempo kaj cirkonstancoj saĝon alportas.

334.06 Sperto saĝon akrigas.

334.07 Eĉ malsaĝulon sperto instruos.

335.01 Bone sukcesu, sed ankaŭ nin ne forgesu.

336.01 Ne ĉiam estas festo, venos ankaŭ fasto.

336.02 Ne ĉiam estas sankta Johano.

337.01 Ne ĉio griza estas lupo.

337.02 Ne juĝu pri afero laŭ ĝia ekstero.

337.03 Ne ĉiu bojato estas ŝtelisto.

337.04 Ofte ĉapo de kampulo kovras kapon de saĝulo.

338.01 Ne ĉio brilanta estas diamanto.

338.02 Ne ĉio utilas, kio brilas.

339.01 Eksplodema kiel pulvo.

339.02 Li ne toleras eĉ muŝon sur la muro.

339.03 Li ekscitiĝas kiel bolanta lakto.

339.04 Li estas flamiĝema kiel rezina ligno.

339.05 Li havas muŝon en la kapo.

340.01 Oni akceptas laŭ vizaĝo, oni forlasas laŭ saĝo.

340.02 Unua atesto estas la vesto.

340.03 Kia oni vin vidas, tia oni vin taksas.

340.04 Kiun vesto ornamas, tiun homoj ekamas.

340.05 Vesto homon prezentas.

341.01 La unua trovita.

341.02 Ĉio taŭgas, kio venas.

342.01 Al ĉiu sinjoro estu lia honoro.

342.02 Al ĉiu sanktulo apartan kandelon.

342.03 Al ĉiu frato lian parton.

342.04 Kiu flatas al ĉiu, plaĉas al neniu.

343.01 Ankoraŭ neniu plaĉis al ĉiu.

343.02 Kontentigi ĉiujn eĉ anĝelo ne povas.

343.03 Ŝiru vin en du partojn, la mondo trian postulos.

343.04 Kiu servas al ĉiu, al si mem malutilas.

343.05 Kiu por ĉiuj laboras, pri si mem ne memoras.

343.06 Oni ne povas sin movi laŭ ĉiu vento aparte.

343.07 Azenon komunan oni batas plej multe.

343.08 Klopodi pri ĉies favoro estas pleje malsaĝa laboro.

344.01 Ne povas ĉiu homo esti pap’ en Romo.

344.02 Ne ĉiuj havas egalan feliĉon.

344.03 Ne ĉiu papereto estas banka bileto.

344.04 Ne el ĉiu ligno oni faras violonon.

345.01 En ĉiu objekto troviĝas difekto.

345.02 Ĉio havas sian «sed» kaj «se.»

345.03 Ĉiu medalo du flankojn posedas.

346.01 Pro eraro ne praviĝas la faro.

347.01 Al ĉiu besto plaĉas ĝia nesto.

347.02 Ĉiu vulpo sian voston laŭdas.

347.03 Al ĉiu sia propra estas ĉarma kaj kara.

347.04 Sia estas kara pli ol la najbara.