L. Zamenhof - Proverbaro Esperanta

224.02 Pri la ŝtrumpa truo scias nur la ŝuo.

224.03 Fremdan vundon kaŝas vesto.

224.04 Vundo sekreta doloras plej multe.

225.01 Knabon senfortan ĉiuj batoj atingas.

225.02 Sur arbon kliniĝintan saltas la kaproj.

225.03 Se vi faros vin ŝafo, la lupoj vin manĝos.

225.04 Falinton ĉiu atakas.

225.05 Suferoj sufokas kaj homoj mokas.

225.06 Se la sorto vin batas, mokantoj ne mankas.

226.01 Kiu multon deziras, nenion akiras.

226.02 Malriĉigas ne nehavado, sed trogranda dezirado.

226.03 Kiu tro forte la manon svingas, nenion atingas.

227.01 Donado de almozoj neniam malriĉigas.

227.02 Ĝoju kaj festenu, sed malriĉulojn subtenu.

228.01 Malriĉeco ne estas malvirto.

228.02 Manko de oro ne estas malhonoro.

228.03 Ne insultu mizeran, ne moku malliberan.

228.04 Malriĉeco ne estas krimo, tamen kondukas al malestimo.

229.01 Pli bona ĉifona vesto, ol riĉeco en malhonesto.

229.02 Pli bona virto sen oro, ol oro sen honoro.

229.03 Pli bona pura konscienco, ol malpura potenco.

229.04 Havu poton malgrandan, sed mem estu granda.

229.05 Vesto eluzita, sed pureco spirita.

229.06 Mono perdita, nenio perdita, — honoro perdita, ĉio perdita.

230.01 Perdi la saĝon.

230.02 Ricevi muŝon en la cerbon.

230.03 Perdi la kandelon el la kapo.

231.01 Ĝi estas por mi makulo en la okulo.

231.02 Ĝi fariĝis por mi osto en la gorĝo.

232.01 Danci antaŭ iu sur piedoj kaj manoj.

232.02 Ĉirkaŭflatadi kaj ĉirkaŭflirtadi iun.

232.03 Karesi al iu la barbon.

233.01 Juku la haŭto, sed ne sur mia korpo.

233.02 Kio min ne tuŝas, kuŝu kiel kuŝas.

233.03 Sur ĉeval’ de najbaro la ŝarĝo ne pezas.

233.04 Dancu diabloj, sed ne en mia arbaro.

233.05 Kion mi ne sentas, pri tio mi silentas.

234.01 Konfidu, sed vidu.

234.02 Tro da konfido kondukas al perfido.

234.03 Amu Antonon, sed gardu vian monon.

234.04 Kun urso promenu, sed pafilon prete tenu.

234.05 Dubo gardas kontraŭ risko.

234.06 Ni amu nin frate, sed ni kalkulu akurate.

234.07 Gardu min Dio kontraŭ amikoj, kontraŭ malamikoj mi gardos min mem.

235.01 Ne en unu tago elkreskis Kartago.

235.02 Mi panon ne esperis, subite kuko aperis.

235.03 Neniam atendita ofte venas subite.

235.04 Kion jaroj ne donis, ofte minuto alportas.

236.01 Homo fidas, feliĉo decidas.

236.02 Venkas ne forto, venkas la sorto.

236.03 Feliĉo leĝon ne konas.

236.04 Kiun la sorto karesas, al tiu ĉio sukcesas.

236.05 Al feliĉulo eĉ koko donas ovojn.

237.01 Barbo potenca, sed kapo sensenca.

237.02 Kresko mamuta, sed saĝo liliputa.

237.03 Spiko malplena plej alte sin tenas.

238.01 Malgranda birdeto, sed akra ungeto.

238.02 Guto malgranda, sed ŝtonon ĝi boras.

238.03 Sen gutoj malgrandaj maro ne ekzistus.

238.04 Unu sola guto la glason plenigas.

238.05 Eĉ pinglo povas koron trapiki.

239.01 Kiu supren kraĉon ĵetas, sian barbon al ĝi submetas.

239.02 Sen povo kolero estas ridinda afero.

240.01 Ĉiu sezono kun sia bono.

240.02 Printempo semas, aŭtuno rikoltas.

241.01 Ne laŭdu la tagon antaŭ vespero.

241.02 Ne diru «hop» antaŭ la salto.

242.01 Plej bone ridas, kiu laste ridas.

243.01 Al glacio printempa kaj al amiko tro nova ne fidu.

243.02 Al amiko nova ne fidu sen provo.

244.01 Valoron de objekto ni ekkonas post difekto.

244.02 Kion ni havas, por ni ne valoras, — kiam ni ĝin perdis, ni ploras.

244.03 Post domaĝo venas saĝo.

244.04 Taksi la sanon ni lernas en malsano.

244.05 Ĉiuj enterigitoj estas plenaj de meritoj.

245.01 En ĉiu kranio regas aparta opinio.

245.02 Kiom da kapoj, tiom da opinioj.

246.01 Kiu levis la piedon, devas ekpaŝi.

246.02 Kiu sin enjungis, devas tiri.

246.03 Kiu entreprenis, tiu sin tenu.

246.04 Kiu komencis kuiri, ne forkuru de l’ fajro.

247.01 Tie vi petos, vi tiros, vi nenion akiros.

247.02 Nenia peno nek provo donos lakton de bovo.

248.01 Kio estas farita, estas sankciita.

249.01 Esti bone enskribita ĉe iu.

249.02 Havi ĉe iu krediton kaj meriton.

250.01 Bela per vizaĝo, sed ne bela per saĝo.

250.02 Kapo majesta, sed cerbo modesta.

250.03 Granda kranio, sed interne nenio.

251.01 Ni vidas, kiu ridas, — kiu ploras, ni ne vidas.

251.02 Ploranton ni evitas, ridanton ni imitas.

252.01 En fremda okulo ni vidas ligneron, en nia ni trabon ne vidas.

252.02 Malproksime vidas, antaŭ la nazo ne vidas.

252.03 Kritiki estas facile, fari malfacile.

252.04 Kiu kritikas kuraĝe, mem agas malsaĝe.

252.05 Propran ĝibon neniu vidas.

253.01 Arbaro aŭdas, kampo vidas.

253.02 La muro havas orelojn.

254.01 Pro multo da arboj li arbaron ne vidas.

255.01 Kion mi ne scias, tion mi ne envias.

255.02 Se okulo ne vidas, koro ne avidas.

255.03 For de l’ okuloj, for de la koro.

255.04 Antaŭ okuloj ne staras, doloron ne faras.

256.01 Laŭ la frukto oni arbon ekkonas.

257.01 Koniĝas birdo laŭ flugo kaj homo laŭ ago.

257.02 Poton taksu laŭ sono, sinjoron laŭ tono.

258.01 Vidas okulo, sed mano ne trafas.

259.01 Ĉiu eraro estas kulpo.

259.02 Pro eraro ne praviĝas la faro.

260.01 Pagas ne riĉulo, pagas kulpulo.

260.02 Kiu rompis, tiu pagu.

260.03 De kiu la kulpo, por tiu la puno.

260.04 Kiu kaĉon kuiris, tiu ĝin manĝu.

261.01 Lumo fariĝos, kulpulo troviĝos.

261.02 Pagos lupo por la ŝafo.

261.03 Ankaŭ la lupon atingos la sorto.

261.04 Por ĉiu ago venas la tempo de pago.

261.05 Trafos hakilo al ligno malmola.

261.06 Venos knabeto ankaŭ kun peto.

261.07 Ankaŭ diablo tondron suferos.

261.08 La forestanto ĉiam estas malprava.

262.01 Ĉiu havas sian guston.

262.02 Pri gustoj oni disputi ne devas.

262.03 Kiom da homoj, tiom da gustoj.

262.04 France saĝa, angle sovaĝa.

262.05 Ne bela estas amata, sed amata estas bela.