L. Zamenhof - Proverbaro Esperanta

733.01 Ŝuldo estas unua heredanto.

734.01 Ŝuldo ne makulas, sed pagon postulas.

734.02 Kiu ŝuldojn estingas, riĉecon atingas.

734.03 Riĉa estas tiu, kiu ŝuldas al neniu.

735.01 Pago de ŝuldanto estas bona en ĉiu kvanto.

735.02 De malbona ŝafo estas bona eĉ tufo.

736.01 Hodiaŭ pagi vi devas, morgaŭ kredite ricevos.

737.01 Ŝuldo ne rustiĝas, ŝuldo ne mortiĝas.

737.02 Ŝuldo havas longan vivon.

737.03 Ŝuldon tempo ne kuracas.

738.01 Ŝuldo kaj mizero estas najbaroj.

739.01 Prunto amikon forpelas.

739.02 Oni prenas per manoj, redonas per piedoj.

739.03 Perdiĝas per pruntedono amiko kaj mono.

740.01 Kapricoj de grandsinjoroj kaj multego da kreditoroj.

740.02 Luksa la vesto, sed malplena la poŝo.

740.03 Eminenta ŝuldanto, malbona paganto.

741.01 Li sidas en ŝuldoj ĝis super la ŝultroj.

741.02 Li havas pli da ŝuldoj en la urbo, ol da haroj en la barbo.

742.01 Bedaŭro kaj ĉagreno ŝuldon ne kovras.

742.02 Ne helpas plendo nek ploro kontraŭ kreditoro.

743.01 Vilaĝano kreditas, vilaĝestro prunteprenas.

744.01 Se okulo ne vidas, koro ne avidas.

745.01 Farita via faro, nun adiaŭ, mia kara!

745.02 Plenumita via ofico, nun pasis via vico!

745.03 Pano estas alportita, korbo estu forĵetita.

746.01 For!

746.02 Forigu lin!

747.01 Feliĉo venas gute, malfeliĉo venas flue.

748.01 Kion Dio ne donis, tion perforte ne serĉu.

748.02 Kiu malmulte deziras, feliĉon akiras.

748.03 Kontentulo estas pli feliĉa, ol homo plej riĉa.

749.01 Bona estas domo nova kaj amiko malnova.

750.01 Pli facile estas vilaĝon perdi, ol domon akiri.

750.02 Pli facile estas multe elspezi, ol malmulte enspezi.

751.01 Ĉie estas varme, sed hejme plej ĉarme.

751.02 Bona estas Romo, sed tro malproksima de nia domo.

751.03 Bona estas fremdlando, sed aliaj tie loĝu.

751.04 Hejma dometo estas kiel patrineto.

751.05 Al ĉiu besto plaĉas ĝia nesto.

751.06 Mia loĝejo estas mia reĝejo.

751.07 En propra angulo ĉiu estas fortulo.

752.01 Inter fremdaj ŝi estas edzino-anĝelo, kun la edzo ŝi estas demono kruela.

753.01 Kiam kato promenas, la musoj festenas.

754.01 Pli bone estas havon fordoni, ol kun homoj malpaci.

754.02 Pli bona estas paco feliĉa, ol havo plej riĉa.

754.03 Pli valoras paco malbona, ol malpaco plej bona.

755.01 Ne ŝovu la nazon en fremdan vazon.

756.01 Mankas klapo en lia kapo.

756.02 Li havas cerbon ne tro potencan.

756.03 Li havas en la cerbo tro multe da herbo.

757.01 Kun sia tuta posedo kaj heredo.

757.02 Kun sia tuta domo kaj havo.

758.01 Urson evitu, duonpatrinon ne incitu.

759.01 Kiel li meritis, tiel li profitis.

759.02 Prave li ricevas.

759.03 Prave punite laŭmerite.

760.01 Vojon batitan herbo ne kovras.

761.01 Kiu ĉe l’ vojo konstruas, tiun ĉiu instruas.

761.02 Ju laboro pli publika, des pli granda la kritiko.

762.01 Kio multe kostas, multe valoras.

762.02 Kio kostas malmulte, kostas plej kare.

763.01 Kara estas dono en minuto de bezono.

763.02 Kiu donas rapide, donas duoble.

763.03 Pli valoras tuj ovo, ol poste bovo.

763.04 Kara estas ovo, kiam venas la Pasko.

763.05 Ju pli granda bezono, des pli granda la prezo.

764.01 Pli kostas la sako, ol la tuta pako.

764.02 Tro kara aranĝo por malkara tagmanĝo.

764.03 Ne valoras la faro la koston de l’ preparo.

764.04 La ludo kandelon ne valoras.

764.05 La felo tanadon ne valoras.

764.06 Ne valoras la akiro eĉ la penon de l’ deziro.

765.01 Sia estas kara pli ol najbara.

766.01 Homo bagatelema.

767.01 Pro eraro ne praviĝas la faro.

767.02 Okulo ne atentas, — dorso eksentas.

768.01 Riĉigas ne enspezo, sed prudenta elspezo.

768.02 Kiu groŝon ne respektas, riĉecon ne kolektas.

769.01 Ĝi estas nek lakto, nek selakto.

769.02 Ĝi estas nek viando nek fiŝo.

769.03 Fluidaĵo sen difino, nek vinagro nek vino.

769.04 Nek pikite, nek hakite.

769.05 Ĉesis esti vino, sed vinagro ne fariĝis.

770.01 Kiam filino edziniĝis, multaj fianĉoj troviĝis.

770.02 Kiam pasis la aĝo, aperas la saĝo.

770.03 Aperas prudento, kiam pasis la momento.

771.01 Se vi volas filinon, flatu la patrinon.

771.02 Pro amo al la kandelo kato lekas la kandelingon.

772.01 Li eĉ el sablo vipojn tordas.

772.02 Por li eĉ la muso ne estas sen felo.

773.01 Senlanigu, sed ne senfeligu.

774.01 Sinjoroj sin batas, servantoj vundojn ricevas.

775.01 Ekzistas ezoko, por ke fiŝetoj ne dormu.

776.01 Kurba estas la ligno, sed rekte ĝi brulas.

777.01 Tremo atakas.

777.02 La haroj streĉiĝas.

777.03 Li tremas, kiel aŭtuna folio.

778.01 Pli bone estas ŝviti ol tremi.

779.01 Oni tondas ŝafinojn, — tremas la ŝafoj.

779.02 Al vi oni predikas kaj nin oni pikas.

779.03 Por Paŭlo sperto, — por Petro averto.

780.01 Aliaj tempoj, aliaj moroj.

781.01 Alian ne mallaŭdu, vin mem ne aplaŭdu.

781.02 Ne kondamnu alian, oni vin ne kondamnos.

781.03 Kritiki estas facile, fari malfacile.

781.04 En fremda tegmento li flikas truon kaj en propra ne vidas la fluon.

781.05 Estu saĝa homo en via propra domo.

781.06 Sonorilo vokas al preĝejo kaj mem neniam eniras.

781.07 En fremda okulo ni vidas ligneron, en nia ni trabon ne vidas.

781.08 Montroj kaj konsiloj estas facilaj.

781.09 Ne ŝovu la nazon en fremdan vazon.

781.10 Aliajn gvidas kaj mem ne vidas.

781.11 Pli facile estas regi ol agi.