L. Zamenhof - Proverbaro Esperanta

833.01 Sako alenon ne tenas, ĝi baldaŭ elvenas.

833.02 Tuso kaj amo ne estas kaŝeblaj.

833.03 Nenia peketo restas longe sekreto.

833.04 La tempo ĉiam malkaŝas la veron.

833.05 Eĉ el sub la tero aperas la vero.

833.06 Neĝo kaŝas nur ĝis printempo.

834.01 Stari per unu piedo en la tombo.

834.02 Li jam faras la lastan spiron.

834.03 Staras la morto jam en la korto.

835.01 Granda estas la mondo, sed rifuĝon ne donas.

835.02 Konsilojn ĉiu donas, sed ne kiam oni bezonas.

836.01 Virino bonorda estas muta kaj surda.

836.02 Por virta orelo ne danĝeras vorto malbela.

836.03 Por parolo delira ne ekzistas rediro.

837.01 Resti maljuna knabino.

837.02 Ricevi grizan haron, ne vidinte altaron.

838.01 Ne ekzistas terno sen nazo nek fakto sen bazo.

838.02 Ne ekzistas fumo sen brulo.

838.03 Ne batas bastono sen persono.

838.04 Ĉiu «tial» havas sian «kial.»

839.01 Ofte de kaŭzo senenhava venas efiko plej grava.

840.01 Kion fari!

840.02 Volu-ne-volu, — elekto ne ekzistas.

841.01 Pli valoras faro nenia, ol faro malbona.

841.02 Pli valoras senlaboreco, ol sensenca laboremeco.

842.01 Paroloj kaj faroj estas malsamaj aferoj.

842.02 Ofte mano forgesas, kion buŝo promesas.

843.01 Dirite, farite.

844.01 La afero estas plenumita.

844.02 Aranĝite, ordigite.

845.01 Multe komencite, malmulte plenumite.

846.01 Pri kio estas la afero?

847.01 La afero malsukcesis.

847.02 Ŝiriĝis fadeno sur la bobeno.

847.03 Krevis la vazo antaŭ la nazo.

847.04 Oni metis makulon en mian kalkulon.

847.05 Plenumiĝis la tasko per granda fiasko.

848.01 Hoko elsaltis, afero haltis.

848.02 La afero ne iras glate.

848.03 Estas tubero en la afero.

849.01 La afero havas tempon.

849.02 La afero ne urĝas.

849.03 La afero ne staras sur pinto de ponto.

850.01 Laboro ne estas leporo, — ĝi haltos, ne forsaltos.

850.02 Prokrastita ne estas perdita.

850.03 Morgaŭ frue venos plue.

850.04 Kelktempa ĉeso ne estas forgeso.

851.01 Faro farinton rekomendas.

851.02 Koniĝas majstro laŭ sia verko.

851.03 Kia estas la homo, tia estas lia nomo.

851.04 Kia estas via laboro, tia estas via valoro.

852.01 Amikeco aparte, ofico aparte.

853.01 Min ne tuŝas la afero, mi staras ekstere.

853.02 Mi flanke sidis, mi ne aŭdis nek vidis.

853.03 Mi lavas al mi la manojn.

853.04 Ne mia estas la ĉevalo, min ne tuŝas ĝia falo.

854.01 Formeti la aferon en la keston de forgeso.

854.02 Formeti ĝis la grekaj kalendoj.

854.03 Formeti en arĥivon.

855.01 Rapide iras la vortoj, sed ne rapide la faroj.

855.02 De la buŝo ĝis la manoj estas granda interspaco.

855.03 Inter faro kaj rakonto staras meze granda monto.

855.04 Granda parolisto estas duba faristo.

855.05 Granda parolo, sed malgranda volo.

855.06 Se vi senfine parolos, de ĝi la poto ne bolos.

856.01 Ne rapidu kun vortoj, rapidu kun faroj.

857.01 Ne ŝovu la nazon en fremdan vazon.

857.02 Ne laciĝu viaj manoj pri fremdaj infanoj.

857.03 Ne estingu la fajron, kiu vin ne bruligas.

857.04 Vin ne tuŝu la eraroj en fremdaj faroj.

857.05 Pri kio amikoj sekretas, ili vian juĝon ne petas.

857.06 Zorgu vian metion kaj ne miksu vin en alian.

858.01 Laboro finita, — ripozo merita.

859.01 Antaŭ ĉio zorgu oficon, — plezuro atendos sian vicon.

859.02 Antaŭe kion vi devas, poste kion vi volas.

860.01 Por ĉiu faro estas horo.

861.01 Al la afero!

862.01 Ricevis bandito laŭ sia merito.

862.02 Prave li ricevas.

862.03 Prave punite laŭmerite.

862.04 Bona puno por malbona peno.

863.01 Kiu pekis, tiu pagas.

863.02 Kune kaptite, kune punite.

864.01 Sidi en laboroj ĝis super la oreloj.

865.01 Ne gutas mielo el la ĉielo.

866.01 Li estas vera hidrargo.

866.02 Flugema kiel vento.

867.01 Teni iun per fera mano.

867.02 Butonumi iun malvaste.

868.01 Karaktero olea.

868.02 Ĝentila kaj trankvila, kun koro el oro.

868.03 Mola kiel vakso.

869.01 Nomo egala, sed esenco mala.

870.01 Paroli sensencaĵon.

870.02 Babilas, muelas, kion lango elpelas.

871.01 Pli bona io, ol nenio.

872.01 Reĝo donacis, sed polico minacas.

872.02 Dio donis kaj benis, sed diablo forprenis.

873.01 Kia domaĝo!

873.02 Ho ve! 873.03 Bedaŭrinde! 873.04 Dio kompatu!

874.01 Sako ne sonas, — amiko ne konas.

875.01 Multaj kompatantoj, sed neniu helpanto.

875.02 Kiu konsilas kaj rezonas, tiu helpon ne donas.

875.03 Oni konsilas kaj konsolas, sed helpi ne volas.

876.01 Ne ŝpari monon nek penon.

876.02 Klopodi sen limo per korpo kaj animo.

876.03 Uzi monon kaj admonon kaj flaton kaj baton.

877.01 Maĉi kaj remaĉi.

878.01 Li atendas, ke la okazo venu al lia nazo.

878.02 Atendi sur tero, ĝis sekiĝos la rivero.

878.03 Atendi bonan veteron kaj laman kurieron.

879.01 Li atendas kaj plendas kaj denove atendas.

879.02 La «tuj» de sinjoroj estas multe da horoj.

879.03 Atendu min antaŭ la domo de mia pranepo.

879.04 De atendo kaj espero pereis multaj sur la tero.

880.01 Tro longa atendo ĝis fino de l’ vendo.

881.01 Ne venas rato mem al kato.

882.01 Unua venis, unua prenis.

882.02 Kiu venis unue, muelas pli frue.

882.03 Kiu jam havas, tiu pravas.

882.04 Se unu ne venis, dek ne atendas.

882.05 Por malfrua gasto restas nur osto.

882.06 La lastan el amaso atakas la hundo.

882.07 Kiu venis post la manĝo, restas sen manĝo.