L. Zamenhof - Proverbaro Esperanta

499.01 Ne ĉiam daŭras malbona vetero, ne ĉiam daŭras homa sufero.

500.01 Fremda doloro ne kondukas al ploro.

500.02 Petron kruro doloras, Karolo ne lamas.

500.03 Kiu sentas — ploras, kiu vidas — nur ridas.

501.01 Ne bedaŭru hieraŭan, ne atendu morgaŭan, ne forlasu hodiaŭan.

501.02 Kio pasis, ne revenos.

501.03 Kio pasis, nin forlasis.

501.04 Se la tempo forblovis, ni jam helpi ne povas; kio post ni aperos, ni de ĝi ne

suferos.

501.05 Faru vian aferon, Dio zorgos ceteron.

502.01 Ĝi jam staras al mi en la gorĝo.

503.01 Sidi en laboroj ĝis super la oreloj.

504.01 Alpremi iun al muro.

505.01 Venis tranĉilo al la gorĝo.

505.02 Situacio sen eliro.

505.03 Nek transnaĝeble, nek transireble.

505.04 La vivo staras sur la karto.

505.05 Sola vojo libera al la fundo rivera.

506.01 Krii el la tuta gorĝo.

507.01 Ne helpas ploro al doloro.

507.02 Ne servas larmo anstataŭ armo.

507.03 Larmoj pravecon ne pruvas.

507.04 Larmoj ŝuldon ne pagas.

507.05 Plendoj stomakon ne plenigas.

507.06 Ne sufiĉas ploro al kreditoro.

508.01 Alia urbo, alia moro.

508.02 Kion Parizo aplaŭdas, Berlino mallaŭdas.

508.03 Aliaj domoj, aliaj homoj.

508.04 En ĉiu angulo alia postulo.

508.05 Kurbiĝu hoko laŭ postuloj de l’ loko.

509.01 Se neĝas sur la monto, estas malvarme en la valo.

510.01 Nek al teksto, nek al preteksto.

510.02 Saltadi el unua al deka.

510.03 Saltadi ĉirkaŭ afero, kiel blovata neĝero.

511.01 Per paroloj li bruas, tutan urbon detruas.

511.02 Granda parolisto, malgranda faristo.

511.03 Kontraŭ muŝoj bravulo, kontraŭ homoj timulo.

511.04 En sia dometo li estas atleto.

511.05 Sukcesa venkanto de pordoj malfermitaj.

511.06 Kuraĝa mieno antaŭ propra kameno.

511.07 En sia angulo li estas bravulo.

511.08 Brava batalanto kontraŭ plado bolanta.

512.01 Kuraĝo ĉion atingas.

512.02 Kiu ne riskas, tiu ne havas.

512.03 Kiu kuraĝe aliras, facile akiras.

513.01 Ĝi glitas de li kiel pizo de muro.

514.01 Kaldrono ridas pri poto kaj mem estas kota.

514.02 Azen’ al azeno riproĉas malsaĝon.

514.03 Ridas blindulo pri lamulo.

514.04 Ambaŭ floroj de samaj valoroj.

514.05 Unu pasero alian valoras.

514.06 De sama koloro, de sama valoro.

514.07 El sama tero devenas, saman sukon entenas.

515.01 Li havas truon en la manplato.

516.01 Ĝi estas mustardo post la manĝo.

517.01 Ne batalu pot’ el tero kontraŭ kaldrono el fero.

517.02 Kiu forton ne havas, ĉiam malpravas.

517.03 Kiu havas forton, havas rajton.

517.04 Al venko rajto venas, se ĝin forto subtenas.

518.01 Kia la poto, tia la kovrilo.

518.02 Kia la kapo, tia la ĉapo.

518.03 Kia la birdo, tia la kaĝo.

518.04 Kia la homo, tia lia nomo.

518.05 Kia ago, tia pago.

518.06 Kiel oni vin taksas, tiel oni vin regalas.

519.01 Edzino pli elverŝas per funelo, ol edzo enverŝas per sitelo.

520.01 Post alkutimiĝo doloras disiĝo.

521.01 Laboro lacigas, sed akiro ĝojigas.

521.02 Maldolĉa por la lango, sed saniga por la sango.

521.03 Sanigaĵo malbongusta, sed efiko plej ĝusta.

521.04 Ne laciĝos mano, ne fariĝos pano.

521.05 Ne venas honoro sen laboro.

522.01 Lernado havas maldolĉan radikon, sed bonan efikon.

522.02 Scienco havas semon enuan, sed frukton bonĝuan.

523.01 Muso satiĝis, faruno malboniĝis.

524.01 Sen fajro ne brulas eĉ pajlo.

524.02 Se brulas nenio, fumo ne iras.

525.01 Forĝu feron dum ĝi estas varmega.

525.02 Fleksu arbon dum ĝia juneco.

525.03 Lernu juna, por esti saĝa maljuna.

525.04 Se junulo ne lernis, maljunulo ne scias.

525.05 Kiu ne akiras, kiam li povas, tiu poste deziras, sed jam ne retrovas.

525.06 Ŝiru rozojn en somero, ĉar en vintro ili ne estas.

525.07 Okazon kaptu ĉe l’ kapo, ĉar la vosto estas glita.

525.08 Se elsaltas la okazo, ĝi rompiĝas kiel vazo.

525.09 Atendis, meditis, ĝis en tombon englitis.

526.01 Ĉe l’ freŝa faro.

526.02 Kun la peko en mano.

527.01 Sidi sur pingloj.

528.01 Kia regalato, tia regalado.

528.02 Se oni amas la gaston, oni zorgas la paston.

529.01 Se la gasto meritas, eĉ lia hundo profitas.

529.02 Se la gasto estas amata, eĉ lia servanto ne restas malsata.

529.03 Kiu hundon mian batas, min mem ne tre ŝatas.

530.01 Gasto tro petata foriras malsata.

530.02 Almozpetanto sinĝena restas kun sako malplena.

531.01 Agrabla estas gasto, se ne longe li restas.

531.02 Gasto kiel fiŝo baldaŭ fariĝas malfreŝa.

532.01 Gast’ en tempo malĝusta estas ŝtono sur brusto.

532.02 Por gasto ne petita mankas kulero.

532.03 Por malfrua gasto restas nur osto.

533.01 Gasto sen avizo estas agrabla surprizo.

534.01 Gasto havas akrajn okulojn.

534.02 Sidas gasto minuton, sed vidas la tuton.

535.01 Kiu venas plej frue, sidas plej ĝue.

535.02 Kiu pli frue venas, pli frue muelas.

535.03 Kiu pli frue venas, pli bonan lokon prenas.

536.01 Ĉie estas varme, sed hejme plej ĉarme.

537.01 Kaŝu malbenon kaj faru bonan mienon.

537.02 Vole-nevole.

537.03 Kiu devas, tiu elekti ne povas.

537.04 El la neceseco oni devas fari virton.

537.05 Se devigas neceso, faru kun kareso.

538.01 Faras rabon kaj ŝtelon, por oferi al Dio kandelon.

538.02 En buŝo Biblio, en koro malpio.

538.03 Sanktfigurojn ornamas kaj homojn malamas.

539.01 Ĝi estas por mi ĥina scienco.

540.01 Fungon englutis!

540.02 Li bruligis al si la lipharojn.

540.03 Li foriris kun longa nazo.

541.01 Stari per unu piedo en la tombo.

542.01 Altan arbon batas la fulmo.

542.02 Kie estas sufero, estas ankaŭ espero.

542.03 Post vetero malbela lumas suno plej hela.