Невядома - Славацкая надзея - досвед дэмакратычных трансфармацый

1968, 28 жніўня— абранне Густава Гусака першым сакратаром ЦК КПС на надзвычайным з’ездзе КПС; пераход Густава Гусака на антырэфарматарскія пазіцыі

1968, 27 кастрычніка— прыняццё канстытуцыйнага закону аб чэхаславацкай федэрацыі

1969, 17 красавіка— абранне Густава Гусака першым сакратаром ЦК КПЧ

1969—1970— чысткі ў КПЧ і грамадскіх установах, пачатак пераследу грамадзян, што былі заангажаваны ў рэфарматарскія працэсы 1968 г.

1977— стварэнне Хартыі-77, арганізацыі, якая фіксавала парушэнні правоў чалавека ў Чэхаславакіі

1980— разгортванне самвыдату ў Славакіі

1987— публікацыя экалагічнага самвыдатаўскага выдання “Браціслава наглас”, якое прычынілася да аб’яднання нефармальных суполак

1988, 25 сакавіка— дэманстрацыя вернікаў з патрабаваннем рэлігійнай свабоды (г.зв. свячная дэманстрацыя)

1988, 16 лістапада— дэманстрацыя студэнтаў браціслаўскіх ВНУ

1989, 17 лістапада— грубы разгон дэманстрацыі студэнтаў ВНУ ў Празе, пачатак г.зв. аксамітнай рэвалюцыі

1989, 19 лістапада— стварэнне “Грамадскасці супраць гвалту”

1989, 24 лістапада— Мілаш Якеш пакінуў пасаду генеральнага сакратара ЦК КПЧ

1989, 27 лістапада— усеагульная забастоўка

1989, 29 лістапада— з Канстытуцыі выкрэслены артыкул 4, які замацоўваў манаполію КПЧ на ўладу

1989, 10 снежня— прызначэнне федэральнага “ўраду нацыянальнага паразумення” з шырокім прадстаўніцтвам некамуністаў

1989, 29 снежня— абранне Вацлава Гавэла прэзідэнтам Чэхаславакіі

1990, чэрвень— першыя вольныя парламенцкія выбары пасля 1946 г., да ўлады прыходзіць кааліцыя ГСГ — ХДР — ДП, прэм’ерам становіцца Ўладзімір Мечыяр

1991, 27 сакавіка— вывад савецкіх войскаў з Чэхаславакіі

1991, сакавік-красавік— раскол у ГСГ, замена Ўладзіміра Мечыяра на пасадзе прэм’ера Янам Чарнагурскім, стварэнне РЗДС

1992, чэрвень— парламенцкія выбары, перамога РЗДС

1992, 17 ліпеня— СНР прыняла Дэкларацыю аб вяршэнстве славацкіх законаў

1992, 1 верасня— СНР прыняла Канстытуцыю СР

1993, 1 студзеня— стварэнне незалежнай Славацкай Рэспублікі на аснове папярэдняй дамоўленасці славацкіх і чэшскіх палітычных эліт аб падзеле супольнай дзяржавы

1993, 15 лютага— абранне Міхала Ковача прэзідэнтам СР

1993, чэрвень— падпісанне Асацыятыўнай дамовы з ЕС, месца ў Радзе Еўропы

1994, сакавік-верасень— адстаўка ўраду Ўладзіміра Мечыяра, стварэнне шырокай права-левай кааліцыі пад кіраўніцтвам Ёзэфа Мораўчыка

1994—1998— пасля датэрміновых парламенцкіх выбараў да ўлады зноў прыйшла кааліцыя РЗДС—СНП—ЗРС на чале з Уладзімірам Мечыярам

1995— афіцыйная заява на сяброўства ў ЕС

1997— зрыў рэферэндуму аб наўпростых выбарах прэзідэнта, адхіленне СР ад перамоў з НАТА і ЕС

1998, верасень— парламенцкія выбары, стварэнне шырокай права-левай кааліцыі ПДК—ПДЛС—ПВК—ПГЗ на чале з прэм’ерам Мікулашам Дзурындам

1999— абранне Рудольфа Шустэра прэзідэнтам СР на першых наўпростых выбарах кіраўніка дзяржавы

2002— парламенцкія выбары, стварэнне кааліцыі правых партый СДХС—ХДР—ПВК—АНГ з амбіцыйнай праграмай эканамічных рэформ. На пасадзе прэм’ера пацверджаны Мікулаш Дзурында

2002, снежань— заканчэнне папярэдніх перамоў з ЕС на саміце ў Капенгагене, запрашэнне да перамоў аб уступленні ў НАТА на саміце ў Празе

2003— падпісанне папярэдняга паразумення з ЕС, грамадзяне СР на рэферэндуме падтрымалі ўступленне ў ЕС

2004— уступленне Славакіі ў НАТА і ЕС

2004— абранне Івана Гашпаравіча прэзідэнтам СР

2004— першыя выбары ў Еўрапарламент

2006— парламенцкія выбары, стварэнне кааліцыі Смер-СД—СНП—РЗДС, прэм’ер — Роберт Фіца.

Уладзімір Більчык(Vladimнr Bilинk, 1975), палітолаг, займаецца замежнай палітыкай, асабліва праблематыкай еўрапейскай інтэграцыі і міжнародных адносін. Аналітык Даследчага цэнтру Славацкай асацыяцыі знешняй палітыкі ў Браціславе, дзе кіруе праграмай еўрапейскай інтэграцыі. Таксама выкладае на Кафедры паліталогіі філасофскага факультэту Ўніверсітэту імя Коменскага. Аўтар некалькіх манаграфій, у т.л. — “Праблема інстытуцыялізацыі інтэграцыйнай палітыкі” (2004), суаўтар “Усеагульных штогадовых дакладаў аб Славакіі”.