• Пожаловаться

Barbara Cartland: Córka Pirata

Здесь есть возможность читать онлайн «Barbara Cartland: Córka Pirata» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. категория: Исторические любовные романы / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Barbara Cartland Córka Pirata

Córka Pirata: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Córka Pirata»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Książka opowiada o tytułowej córce pirata. Dziewczyna nie wie, kim jest jej ojciec, a gdy się o tym dowiaduje, muszą oboje się ukryć. Ojciec wysyła ją do swojego przyjaciela nakazując, aby udawała, iż straciła pamięć i nikomu nie wyjawiła swojej tożsamości. Książka jest bardzo płytka. Fabuła mogłaby zostać dobrze wykorzystana, bo jest to materiał na dobry romans. Tak jednak się nie stało. Po przeczytaniu czytelnik jest zawiedziony, że cała sprawa została tak łatwo rozwiązana, i czuje niedosyt…

Barbara Cartland: другие книги автора


Кто написал Córka Pirata? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Córka Pirata — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Córka Pirata», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Życzliwa

Lord Selwyn spoglądał na kartkę w osłupieniu.

Nigdy dotąd nie zdarzyło mu się otrzymać anonimowego listu. Domyślił się od razu, o kim była w nim mowa. Przyszło mu do głowy, że tylko kobieta mogła zaatakować drugą kobietę w sposób tak niski i przewrotny.

– Kiedy nadszedł ten list? – zapytał pana Stevensa.

– Nie przesłano go pocztą, lecz wrzucono do skrzynki.

Teraz dopiero lord Selwyn zauważył, że na kopercie nie było znaczków pocztowych.

– Czy życzy pan sobie jeszcze czegoś, milordzie? – zapytał pan Stevens.

– Nie, dziękuję.

Lord Selwyn włożył list do koperty i schował go do kieszeni. – Myślę, że reszta korespondencji może poczekać do jutra – powiedział po chwili wahania. – Teraz zamierzam się wykąpać.

I wyszedł z biblioteki. Pan Stevens patrzył w ślad za nim z niepokojem. Był pewien, że list pochodził od kobiety, i że nie wróży nic dobrego.

– Zawsze kobiety są źródłem kłopotów! – powiedział do siebie i wziął do ręki list z Pinangu.

ROZDZIAŁ 2

Lord Selwyn wrócił do domu po wizycie u lorda Clarendona, któremu zdał sprawę ze swojej misji w Paryżu. Po drodze nie kontaktował się z żadnym ze swoich przyjaciół. Kiedy znalazł się sam w bibliotece, przeczytał jeszcze raz list, który mu przysłała „Życzliwa”.

– Powinienem podrzeć go na strzępy i wyrzucić – powiedział do siebie.

Zawsze miał w pogardzie ludzi piszących anonimy. Przypomniał sobie, jak jego ojciec mawiał, że miejscem takich listów jest kosz na śmieci. Zjadł kolację samotnie, ponieważ nie chciał powiadamiać nikogo, że już wrócił do Londynu. Poza tym czuł nieprzepartą chęć, żeby pójść na tyły domu Maisie Brambury.

Przypomniał sobie, jak mówiła mu dziecięcym głosikiem:

– Zawsze czuję się zawiedziona, kiedy pomyślę, że ty masz ogród na tyłach domu, a przed moim domem jest tylko skwer, dostępny dla każdego.

Lord Selwyn uśmiechnął się, ponieważ bardzo był dumny ze swojego ogrodu. Wprawdzie większość roślin rosła w donicach, ale były też białe i liliowe bzy, a także róże na klombach.

– Kiedy wytyczano Grosvenor Square – mówiła dalej Maisie – na tyłach domów pobudowano stajnie. Ponieważ mój dom stoi po wschodniej stronie placu, rankiem słońce dociera do pokojów położonych na tyłach.

– Jak się domyślam, tam właśnie znajduje się twoja sypialnia – zauważył lord Selwyn.

Mówiąc to pomyślał, że Maisie przypomina mu wiosenny promień słońca, na który czekają, by rozkwitnąć, przebiśniegi i fiołki. Maisie spojrzała na niego swoimi wielkimi błękitnymi oczami.

– Skąd wiesz, że kocham jasne pokoje? – zapytała. – Oczywiście mój pokój wychodzi na słoneczną stronę. Jest urządzony bardzo elegancko i znajduje się na wysokim parterze, a nie na piętrze, co mnie pozbawia przyjemności chodzenia po schodach.

Zaśmiała się dziecinnie, jakby bardzo lubiła wspinać się po schodach. Lord Selwyn pomyślał, że jeszcze wiele lat upłynie, zanim stanie się to dla niej męczące. Odtwarzając sobie teraz w pamięci tę rozmowę, zasępił się. Czy ten anonimowy list zawiera coś istotnego? Co właściwie sugeruje?

„Pokażę go jutro Maisie – pomyślał. – Ona mi to wszystko wyjaśni. Nie będę się poniżał, żeby ją szpiegować”.

Po wyśmienitej kolacji lord Selwyn rozsiadł się w bibliotece z książką w ręku. Była to biografia słynnego lorda Melbourne, która dopiero co się ukazała i którą bardzo chciał przeczytać. Spodziewał się, że książka zainteresuje go, ale już po godzinie okazało się, że przeczytał zaledwie trzy strony, a tego, co przeczytał, zupełnie nie pamiętał. Cały czas widział spoglądające na niego niebieskie oczy i słyszał głosik mówiący:

– Nie wiem zupełnie, co to znaczy… miłość, lecz może… pewnego dnia poznam ją.

Uświadomił sobie, że była to wyraźna aluzja i zachęta, by odważył się powiedzieć, że ją kocha. Rozmowa odbywała się na przyjęciu, siedzieli wprawdzie sami w oranżerii, lecz lord Selwyn bardzo nie lubił zwracać na siebie uwagę na forum publicznym. Obawiał się, że gdyby zaczął z Maisie, młodą i niedoświadczoną, mówić o miłości, mogłaby rzucić mu się w ramiona, co zdarzało się wielu kobietom.

Nie chciał ponadto ryzykować, że ktoś przerwie ich rozmowę. Reszta towarzystwa tańczyła właśnie w sąsiednim pokoju.

– Poruszymy ten temat przy innej okazji – powiedział ostrożnie.

Każda inna kobieta spojrzałaby wówczas na niego i w wyrazie jej oczu zobaczyłby zrozumienie i akceptację, a właściwie zaproszenie i zachętę, które w lot pojmował. Natomiast Maisie spuściła oczy zawstydzona, jakby powiedział coś niewłaściwego.

– Powinniśmy już wrócić do sali balowej – rzekła wstając.

„Ona jest taka młodziutka” – pomyślał lord Selwyn kolejny już raz.

Kiedy w końcu dopuścił do siebie myśl, że ją kocha, uświadomił sobie, że jedyną rzeczą, jaką mógłby jej ofiarować jest małżeństwo.

I jeśli ktoś oczernia Maisie, to jego obowiązkiem jest stanąć w jej obronie. Przypuszczał, że nietrudno będzie odnaleźć osobę, która napisała paskudny anonim. Był przekonany, że gdyby pokazał kopertę kilku zaufanym przyjaciołom, z pewnością rozpoznaliby charakter pisma.

– Pójdę pod dom Maisie – postanowił wstając – i jeśli nic się nie będzie działo, postaram się skończyć raz na zawsze z tymi oszczerczymi insynuacjami wymierzonymi przeciwko jej cnocie.

Ubrany w podbity futrem płaszcz, gdy dochodziła północ, udał się w kierunku Grosvenor Square. Droga do stajen na tyłach domów stojących przy placu nie zajęła mu więcej niż pięć minut. Pomyślał, że zachowuje się jak rycerz broniący honoru ukochanej księżniczki.

„To oczywiste – rozmyślał – że Maisie z powodu swej niezwykłej urody jest przedmiotem zawiści innych kobiet, które gdyby mogły, rozerwałyby ją na strzępy. – Zacisnął wargi z gniewem. – Ale ja zadam kłam tym oszczerstwom i sprawię, że taka rzecz nigdy już się nie powtórzy!”

Było oczywiste, że takich podłych insynuacji nie mógłby tolerować w odniesieniu do własnej żony. Prawdę mówiąc, Maisie nie powinna była zajmować w wysokich sferach pozycji, jaką obecnie zajmowała, gdyż nie miała męża, który by bronił jej czci. Całe szczęście, że jej opiekunka i przyzwoitka lady Elton była osobą cieszącą się ogólnym szacunkiem i poważaniem.

Niestety z powodu podeszłego wieku nie mogła wszędzie towarzyszyć Maisie, toteż nie przebywała z nią w dzień i w nocy, czego wymaga się od osób pełniących rolę przyzwoitek młodych dziewcząt.

Lord Selwyn wiedział dobrze, jak należało postąpić. Gdyby ożenił się z Maisie, ucichłyby wszelkie plotki i nie doszłoby do żadnego skandalu.

Noc była jasna, księżycowa, powietrze przejrzyste, na niebie świeciły gwiazdy. Z łatwością odnajdował drogę. Wszedł w uliczkę zabudowaną z obydwu stron stajniami i mijał znane mu domy. Należały one w większości do osób starszych, które albo w ogóle nie wychodziły wieczorami, albo wracały wcześnie.

Drzwi od stajen były pozamykane. Nigdzie nie było widać stajennych. Słychać było tylko konie poruszające się w swoich boksach. Uliczka robiła wrażenie całkowicie opustoszałej.

Dom Maisie stał pośrodku wschodniej zabudowy placu. Jego fasada od frontu była rzeczywiście imponująca. Na parterze w salonach recepcyjnych Maisie urządzała swoje przyjęcia.

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Córka Pirata»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Córka Pirata» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Alessandro Baricco: Jedwab
Jedwab
Alessandro Baricco
Graham Masterton: Strach
Strach
Graham Masterton
Dean Koontz: Zwiadowca Piekieł
Zwiadowca Piekieł
Dean Koontz
Stanisław Lem: Maska
Maska
Stanisław Lem
Отзывы о книге «Córka Pirata»

Обсуждение, отзывы о книге «Córka Pirata» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.