Orson Card - Ender wint

‘Ik zou zeggen dat de kansen twee tegen drie in ons nadeel lagen. Maar ik denk nog steeds dat ik hun vloot behoorlijk wat schade toegebracht had kunnen hebben voor ze ons aan flarden schoten. Ze hebben een geweldige reactiesnelheid en een heleboel vuurkracht, maar wij hebben ook onze voordelen. Onze schepen bevatten stuk voor stuk een verstandig menselijk wezen dat zelfstandig denkt. Wij zijn stuk voor stuk in staat om een briljante oplossing voor een probleem te bedenken. Zij kunnen maar één briljante oplossing tegelijk bedenken. De kruiperds denken snel maar over het geheel genomen zijn ze niet slim. Zelfs toen een stelletje ongelooflijk bange en domme bevelhebbers de grote gevechten van de Tweede Invasie wist te verliezen, slaagden sommige van hun ondergeschikten erin om de krui-perdvloot wezenlijke schade toe te brengen.’

‘Wat doen we als onze invasievloot hen bereikt? Gaan we dan weer alleen op de koningin af?’

‘De kruiperds hebben geen interstellair vliegverkeer ontwikkeld doordat ze dom zijn. Dat was een strategie die maar een keer kon werken. Ik vermoed dat we nooit meer in de nabijheid van een koningin zullen kunnen komen tenzij we daadwerkelijk tot hun thuis-planeet weten door te dringen. De koningin hoeft tenslotte niet lijfelijk aanwezig te zijn om een gevecht te leiden. De koningin hoeft alleen maar lijfelijk aanwezig te zijn om babykruiperdjes te produceren. De Tweede Invasie was een kolonie — de koningin kwam de Aarde bevolken. Maar dit keer — nee, nu gaat die vlieger niet meer op. We zullen hen vloot voor vloot moeten verslaan. En omdat zij de beschikking hebben over tientallen sterrenstelsels, vermoed ik dat ze ons heel ver in aantal zullen overtreffen, bij elk gevecht.’

Ender herinnerde zich zijn gevecht tegen twee legers tegelijk. En ik dacht nog wel dat ze vals speelden. Als de echte oorlog begint is het iedere keer zo. En dan is er geen poort waar ik op af kan duiken.

‘We hebben maar twee dingen die in ons voordeel werken, Ender. We hoeven niet erg goed te mikken. Onze wapens hebben een breed werkingsgebied.’

‘Dan gaan we dus niet de kernprojectielen uit de Eerste en de Tweede Invasie gebruiken?’

‘Dokter Toestel is veel krachtiger. Kernwapens waren uiteindelijk zwak genoeg om ooit op het oppervlak van de Aarde gebruikt te worden. De Kleine Dokter zou nooit op een planeet gebruikt kunnen worden. Toch wou ik dat ik er bij de Tweede Invasie een had gehad.’

‘Hoe werkt de Kleine Dokter dan?’

‘Dat weet ik niet, althans niet goed genoeg om er een te kunnen bouwen. Op het punt waar twee stralenbundels samenvallen, wordt een veld opgewekt waarin moleculen niet langer aan elkaar gebonden kunnen blijven. Elektronen kunnen niet meer gedeeld worden. In hoeverre ben je op de hoogte met dat gebied van de natuurkunde?’

‘Wij besteden onze tijd voornamelijk aan sterrenkunde, maar ik weet genoeg om in grote lijnen te snappen waar het om gaat.’

‘Het veld breidt zich bolvormig in de ruimte uit, maar hoe verder het komt, hoe zwakker het wordt. Behalve waar het daadwerkelijk een flinke hoeveelheid moleculen tegenkomt; daar wordt het sterker en begint weer opnieuw. Hoe groter het getroffen schip, hoe sterker het nieuwe veld.’

‘Dus elke keer dat het veld een schip treft, ontstaat er een nieuw bolvormig veld —’

‘En als hun schepen te dicht op elkaar vliegen kan het veld een kettingreactie teweegbrengen die ze allemaal wegvaagt. Dan dooft het veld uit, de moleculen klonteren weer aan elkaar en waar je eerst een schip had, heb je nu een kluit vuil met een hele hoop ijzer erin. Geen radioactiviteit, geen rotzooi. Gewoon vuil. Misschien zullen we hen bij het eerste treffen dicht opeen te grazen kunnen nemen, maar ze leren erg snel. Daarna zullen ze een flink eind uit elkaar blijven vliegen.’

‘Dus Dokter Toestel is geen projectiel — ik kan niet om hoekjes schieten.’

‘Dat klopt. Projectielen zouden trouwens inmiddels ook geen zin meer hebben. Wij hebben in de Eerste Invasie een heleboel van hen opgestoken, maar zij hebben ook dingen van ons opgestoken — bijvoorbeeld hoe ze een Extatisch Afweerscherm moeten opwekken.’

‘Dringt de Kleine Dokter wel door het scherm heen?’

‘Alsof het helemaal niet bestond. Je kan niet door het scherm heen kijken om de bundels te richten en scherp te stellen, maar aangezien de generator van het Extatische Afweerscherm zich altijd precies in het centrum van het schermveld bevindt, is dat niet zo moeilijk uit te plussen.’

‘Waarom heb ik me hierin nooit hoeven bekwamen?’

‘Je hebt niet anders gedaan. Alleen hebben we de computer het vuile werk voor je laten opknappen. Jouw taak is om je in een superieure strategische positie te manoeuvreren en een doelwit te kiezen. De boordcomputer kan de Dokter veel nauwkeuriger richten dan jij.’

‘Waarom heet het wapen Dokter Toestel?’

‘In zijn ontwikkelingsfase werd het een Moleculair Disjunctietoestel genoemd, M.D.-Toestel.’

Ender begreep het nog steeds niet.

‘m.d. De afkorting van Medicinae Doctor, Doctor in de Medicijnen. M.D.-Toestel en dus Dokter Toestel. Het was een geintje.’Ender kon er niets leuks aan ontdekken.

Ze hadden de simulator veranderd. Hij kon nog steeds het aanzicht en de mate van detaillering bepalen, maar de scheepsbesturing ontbrak. In plaats daarvan was er nu een nieuw paneel met hefboomschakelaars en een eenvoudige communicatieset bestaande uit hoofdtelefoon en een kleine microfoon.

De technicus die erbij stond te wachten legde hem snel het gebruik van de hoofdset uit.

‘Maar hoe moet ik de schepen besturen?’vroeg Ender.

Mazer legde het uit. Van nu af aan zou hij geen schepen meer besturen. ‘Je hebt de volgende fase van je opleiding bereikt. Je hebt op alle strategische niveaus ervaring opgedaan, maar nu wordt het tijd om je te gaan concentreren op het voeren van het bevel over een hele vloot. Zoals je op de Krijgsschool met pltonleiders hebt gewerkt, ga je nu met eskaderleiders werken. Je hebt zesendertig van dergelijke leiders toegewezen gekregen om mee te oefenen. Jij moet hun intelligente tactiek bijbrengen; je moet hun sterke kanten en hun beperkingen leren kennen; jij moet hen tot een geheel smeden.’

‘Wanneer komen ze hier?’

‘Ze zitten al op hun post achter hun eigen simulator. Je spreekt ze toe door je hoofdset. De nieuwe schakelaars op je regelpaneel stellen je in staat om de zaak te overzien vanuit het gezichtspunt van elk van je eskaderleiders. Dit is een nauwkeuriger benadering van de omstandigheden die je kunt aantreffen in een echt gevecht, waarin je alleen maar kennis kunt nemen van wat je schepen zien.’

‘Hoe kan ik nu werken met eskaderleiders die ik nooit zie?’

‘Waarom zou je hen moeten zien?’

‘Om te weten wie ze zijn, hoe ze denken —’

‘Wie ze zijn en hoe ze denken zal je gauw genoeg ontdekken door de manier waarop ze met de simulator omgaan. Maar ik denk dat je je niet erg lang zorgen zult maken. Ze luisteren momenteel mee. Zet je koptelefoon maar op, dan kan je hen horen.’

Ender zette de koptelefoon op.

‘Salaam,’fluisterde een stem in zijn oor.

‘Alai,’zei Ender.

‘En ik, de dwerg.’

‘Erwt.’

En Petra en Dink; Gekke Tom, Shen, Kouwe Soep, Fly Molo, al de beste leerlingen waar Ender mee of tegen had gevochten, alle mensen die Ender op de Krijgsschool had vertrouwd. ‘Ik wist niet dat jullie hier waren,’zei hij. ‘Ik wist niet dat jullie ook kwamen.’

‘Ze hebben ons al drie maanden als slavendrijvers achter die simulators opgejaagd,’zei Dink.

‘Je zult wel merken dat ik verreweg de beste tacticus ben,’zei Petra. ‘Dink doet zijn best, maar hij heeft het verstand van een kind.’

Zo begon hun samenwerking, elke eskaderleider voerde het bevel over individuele piloten en Ender voerde het bevel over de eskaderleiders. Ze leerden op een heleboel verschillende manieren samenwerken omdat de simulator hen dwong om verschillende situaties uit te proberen. Soms gaf de simulator hun een grotere vloot om mee te werken; dan deelde Ender die op in drie of vier pltons die elk uit drie of vier eskaders bestonden. En soms gaf de simulator hun één enkel sterschip met zijn twaalf jagers en dan koos hij drie eskaderleiders met elk vier jagers.