Побач зь іншымі азначэньнямі, кшталту “The Bestseller”, я б надпісаў на вокладцы гэтай кнігі таксама “Friendly”, — у “Фрашках” адсутнічае патас, зьнелюбеласьць, пагарда і разьлік. Квяткоўскі быў у віры моладзевых акцыяў супраціву сярэдзіны 1990-х, але і для міліцыянтаў у кнізе знаходзіцца добрае слова. Няма літасьці адно бэпээсэмаўцам.
Прычына памяркоўнага тону кнігі ў нацыянальнай беларускай талерантнасьці? Мяркую, тут нешта іншае. Магчыма, дух беларушчыны пачатку 1990-х, сьвяточны і карнавальны, калі да нацыяналізму чатырнаццаці-васямнаццацігадовая прыходзілі на ўздыме Руху. Усё Толькі Пачыналася. Гэта былі першыя хвіліны, гадзіны, ночы і дні Незалежнасьці. Так, мы выдумлялі для Беларусі герб, ня ведаючы, што ён існуе, вымалёўвалі абрысы радзімы на контурных школьных мапах — у этнічных межах. Яе грамадзянамі мы зьяўляліся задоўга да таго, як атрымалі пашпарты з Пагоняй. Мяркую, ёсьць заканамерным, што гэты час знайшоў свайго летапісца ў асобе Квяткоўскага. Яму стае пазытыву і прынцыповасьці, каб адэкватна адлюстраваць атмасфэру 1990-х.
Навучка гісторыка даецца ў знакі — з “Фрашкамі” кантрабандай пад выглядам бяседных показак мы займелі адмысловае антрапалягічнае дасьледаваньне.
Ступень посьпеху, свабоды, самарэалізацыі (творчай, эканамічнай, нацыянальнай) кожны вызначае сабе сам. Прыкрая і няўтульная праўда. Для яе спавяданьня мы пакідаем пакуль адно “закуткі паралельнай прасторы”. Яны ёсьць і ў “нашых” і ў “калдыроў”, у “казакоў” і ў “разбойнікаў”. Магчыма, мы не перасякаемся ў часе, але мясьціны для душэўнага адхланьня ў нас адны і тыя ж.
Водгукі чытачоў форуму “Фрашкі да пляшкі” на Litara.net:
Замалёўкі файныя. Мне чытаць было цікава.
напiсала ODA 13.01.2003, 21:06
Вось гэта і ёсьць сапраўдная беларуская літаратура: багема сама пра сябе пішшшша.
напiсаў Зьмяюка Віртуальны 14.01.2003, 18:51
Нататкі цікавыя. Толькі наша багема там нейкая надта непрыгожая паўстае.
напiсаў Раман Кардонскі 14.01.2003, 19:34
Мне нататкі падабаюцца. Бяз злосьці напісаныя.
напiсаў Палівач 14.01.2003, 20:12
Даўно так не сьмяялася :-)
напiсала maryjka_ 15.02.2004, 22:57
Што мне падабаецца ў гэтых фрашках — нечаканы ракурс, сьвежы погляд на вядомыя рэчы.
напiсаў werk 10.08.2006, 12:15
Прыгожа напісана, але бездань недакладнасьцяў.
напiсаў Petroni 14.01.2003, 18:43
У кожным выпадку супэр.
напiсала eva 01.08.2006, 15:40
Севярын Квяткоўскі
1973, Менск
Апавяданьні, эсэ, імпрэсіі, нарысы і фрашкі публікаваліся ў газэце “Наша Ніва” (www.nn.by), часопісах “ARCHE” (arche.bymedia.net) і “Ї” (www.jimagazine.lviv.ua), на радыё “Свабода” (www.svaboda.org), на сайце “Літара” (www.litara.net) і ў прыватным блогу “Абрыкос” (http://abrykos.livejournal.com). Аўтар зборніка імпрэсіяў “Каляндар на будучыню” (электронная вэрсія, сайт “Беларуская палічка”, txt.knihi.com/kviatkouski/kalandar.html).
У кніжцы выкарыстаныя фрагмэнты эсэ “Як беларусы па-беларуску гавораць”, “Як беларусы ў Вільню езьдзяць”, “Як беларусы дзяржаўную мяжу перасякаюць” і “Як гарадзкія беларусы сьвяты сьвяткуюць” з www.svaboda.org. А таксама фрагмэнт эсэ “Дуда над Горадам М” з www.jimagazine.lviv.ua.
“НАРОДНЫЯ ФРАШКІ. Супольны альбом”
Фрашкі пачалі стварацца перад актывізацыяй сеціўнага жыцьця ў Беларусі. Калі праект разьмесьціўся па адрасе Litara.net, наведнікі адказалі сваімі гісторыямі. Некаторыя ўвайшлі ў “Фрашкі да пляшкі”.
Пішыце на адрас kviat@ kviat.org, заходзьце ў мой блог abrykos.livejournal.com і на сайт kviat.org, дасылайце свае ідэі ды гісторыі. Зробім
“НАРОДНЫЯ ФРАШКІ. Супольны альбом” :-)
Літаратурна-мастацкае выданьне
Квяткоўскі Севярын Аляксандравіч
Фрашкі да пляшкі
Стыль-рэдактар Настасься Мацяш
Дызайн вокладкі Міхал Анемпадыстаў
Кампутарная вёрстка Аляксей Харужка (publisher.by)
