Францішак Хлус - Здані і пачвары Беларусі

Той прычапіў яму на шыю прывезеную з Масквы высьвенчаную ладанку, і папярэдзіў: «Д'ябал ня зможа забраць тваю душу, пакуль ладанка вісіць на тваёй шыі». Можа, Мыкола і здолеў бы ўратавацца, каб не юрлівасьць праўдзівага палешука; адчуўшы палёгку, бо тэрмін скончыўся, а Д'ябал не зьявіўся, сэпаратыст падаўся да сваёй аднадумніцы-палюбоўніцы. Пад час занадта эмацыйнага абмеркаваньня будучага герба Палешуцкай Рэспублікі Яцьвязь (Мыкола прапаноўваў эмблему бровара «Крышталь»; два чорныя буслы жлукцяць гарэлку са жбана), дзяўчына, каб зразумець усю неаспрэчнасьць аргумэнтаў свайго сябры, падставілася пад яго. Ладкуючыся ззаду, Мыкола неасьцярожна нагнуўся, і сымболь, высьвенчаны ў Маскве, зьнік у вільготнай адтуліне. Усе спробы выцягнуць сьвятую рэліквію былі дарэмнымі. Сьледам за ладанкай адтуліна ўсмактала і ланцужок. Зьляканы Мыкола зазірнуў у адтуліну, дзе сустрэўся позіркам з жахлівым бляскам фасфарычных вачэй. «Хто ты?», - спытаўся Мыкола, ледзь варухаючы языком. «Д'ябал!.. - адказала адтуліна паружавелымі вуснамі. - Хадзі да мяне!..» Падпарадкоўваючыся гіпнатычнаму позірку Д'ябла, Мыкола падаўся ў вільготнае жэрава.

Сэпаратыста-гандляра доўта шукалі сябры й паплечнікі, паспрабавалі вызваліць; але яго голас рабіўся цішэй і цішэй, і праз гадзіну ён нават не азываўся на кліч «Жывэ Полісьсе!..» Такім чынам, пазбаўлены лідэра сэпаратысцкі рух пайшоў у заняпад...

Калі пра гэтае прыкрае здарэньне дазналіся шырокія колы беларускай грамадзкасьці, то прысуд быў аднадушны: «Вось сьмерць, вартая калябаранта!..»

На жаль, пра гэтую пачвару можна казаць толькі ў мінулым часе, бо апошні прадстаўнік Д'яблаў-маркітуноў у нашым краі сканаў напачатку дзевяностых гадоў. Ягоную кліентуру складалі пераважна сэксуальна незадаволеныя жанчыны й дзеўкі, якія з прычыны сваёй звышюрлівасьці не маглі задаволіцца па-чалавечы. Справа ў тым, што Д'ябал-маркітун меў не адзін, а тры чэлясы, і таму мог зьдзейсьняць полавыя стасункі бесперапынна, покуль працаваё адзін чэляс, два друтія астывалі.

Не адно стагодзьдзе Д'ябал-маркітун задавальняў патрэбы юрлівых жанчынаў, выкарыстоўваючы свае цудоўныя прылады. Кабеты, не вагаючыся, аддавалі яму свае бесьмяротныя душы за адзін толькі акт. Іншыя Д'яблы шчыра зайздросьцілі свайму калегу, бо самае страшнае, што пагражала маркітуну - гэта сустрэча з мужамі сваіх партнёрак, аднак пры здольнасьці пачвары рабіцца нябачным для мужчынскага вока, ён заўсёды пазьбягаў кары.

Але нават пякельныя сілы, ствараючы траісты чэляс, не маглі даўмецца да вычварнай распусты артысткі аднаго зь менскіх вар'етэ - Анжалікі Б. Пра яе ненажэрнасьць ведалі ўсе сталічныя аматары вытанчанага сэксу. Тэлефон Анжалікі Б. можна было знайсьці ў кабінках усіх грамадзкіх прыбіральняў побач з падрабязнымі апісаньнямі гінекалягічных парамэтраў і акрабатычных здольнасьцяў. Відаць, у адной з прыбіральняў Д'ябал-маркітун прыгледзеў яе тэлефон і самаўпэўнена вырашыў, што яе бесьсмяротная душа дастанецца яму без асаблівых высілкаў.

Гэтым разам пачвара жорстка памылілася...

Убачыўшы траісты чэляс, Анжаліка Б. узрадавалася і адразу ж знайшла для яго суадносна нетрадыцыйны ўжытак: яна пагадзілася абмяняць сваю душу на акт, які нават Д'яблу падаўся вычварным і рызыкоўным. Але прафэсыйная цікаўнасьць і прага атрымаць душу юрлівай паненкі аказаліся мацней за пачуцьцё самазахавшіьня, і Д'ябал падпісаў пагадненьне, згодна якому мусіў задаволіць артыстку вар'етэ.

Справа ў тым, што раней яму ніколі не даводзілася выкарыстоўваць траісты чэляс адначасова для анальнага, вагінальнага й аральнага сэксу. Празь нейкіх дзьве гадзіны напружанае працы д'ябальскія інструмэнты перагрэліся, і пачвара сканала ад апёкаў, а паколькі Анжаліка так і не пасьпела спазнаць сапраўдны аргазм, то дамова страціла сваю сілу.

Дарэчы, па гэтым здарэньні была ўзбуджана судовая справа, якая і дагэтуль не завершана, бо ў крымінальным кодэксе няма артыкула, які б прадугледжваў адказнасьць за зьдзек над пачварай. Праўда, юрысты мяркуюць зрабіць захады зь іншага боку, каб пакараць Анжаліку Б., паколькі пасьля загібелі Д'ябла-маркітуна ў грамадзкіх прыбіральнях павялічылася колькасьць згвалтаваньняў мужчын, у якіх небеспадстаўна падазраюць гэтую паненку, якая, дарэчы, і на сцэне любіць пераапранацца хлопцам.

Калі дагэтуль мы распавядалі пра суадносна дробныя паскудзтвы Д'яблаў, якія ня мелі грамадзскага розгаласу і палітычных наступстваў, то цяпер самы раз распавесьці пра найбольш хітрага прадстаўніка гэтага кшталту - Д'ябла-улададаўцу.