Philip Roth - Operacja Shylock

– Znalazłem je w swej teczce, kiedy wysiadłem z samolotu. Nikt mi nic nie powiedział. Otworzyłem pakunek w drodze z lotniska Kennedy’ego.

– Och, na litość boską! – krzyknąłem na niego. – Tak samo postąpili z Pollardem… Rzucili mu parę groszy, a potem wystawili do wiatru!

– Drogi Philipie, chcę, żeby pan zrozumiał, iż nie biorę czegoś, co do mnie nie należy. Nie chcę, by mnie oskarżali, że przywłaszczyłem cudzą własność. Proszę pana, żeby wziął pan to z moich rąk, zanim ja zostanę wystawiony do wiatru i to w sprawie, w której właściwie już nie biorę udziału. Niech pan posłucha, dotychczas nie zwrócono panu wydatków, jakie poniósł pan w Atenach. Płacił pan tam w hotelu i w restauracjach prywatną kartą kredytową. Proszę… Na pokrycie kosztów związanych ze szpiegowaniem w kraju, będącym kolebką zachodniej cywilizacji.

– Właśnie tak sobie myślałem – rzekłem – że mógłbym okazać się gorszy od pana. Teraz trudno to sobie wyobrazić.

Wcisnąłem sobie pod pachę kopertę zawierającą rękopis, natomiast drugą, pełną pieniędzy, wsadziłem z powrotem do teczki.

– Proszę – powiedziałem zamykając teczkę i podając ją Smilesbur-gerowi, który jednak nie chciał jej przyjąć, dzierżąc kurczowo kule. – No dobrze… – stwierdziłem widząc kątem oka, że śpiąca na schodach Murzynka obudziła się i obserwowała nas teraz uważnie. Postawiłem teczkę na chodniku przed Smilesburgerem i dodałem: – Na „Fundusz Mossadu na Rzecz Bezdomnych Nie-Żydów”.

– Bez żartów, proszę… Niech pan to podniesie – powiedział – i zabierze. Nie wie pan, co w innym wypadku może pana spotkać. Proszę wziąć pieniądze i robić to, co oni panu mówią.

Zrujnowanie czyjejś reputacji to dla wywiadu rzecz codzienna i łatwiejsza od zniszczenia nuklearnego reaktora. Oni już wiedzą, jak uciszać ludzi, których nie lubią, i potrafią to uczynić subtelniej od naszych islamskich braci. Nie rzucają głupiej, barbarzyńskiej klątwy, która tworzy bohatera i męczennika z nieznanego autora… Zamiast tego po cichu psują ofierze reputację. I to nie w taki łagodny sposób, jak to działo się w przeszłości z panem, kiedy spuszczali tylko z łańcuchów gazetowych krytyków. Idą na całość: szeptana kampania, której nie można zahamować, plotki nie do zduszenia, obmowy, z których nie sposób się oczyścić, paskudne historie, podające w wątpliwość czyjeś zawodowe kwalifikacje… Zaczną się pojawiać szydercze raporty o pańskich potknięciach i emocjonalnych odchyleniach od normy, wściekłe artykuły na temat pańskiej wątpliwej moralności.