Wiktor Pielewin: Helm Grozy

Izoldo!

Nutscracker

U was też grały trąby?

Ariadna

Myślisz, że to trąby?

Organizm(-:

Drzwi, drzwi, zamknijcie się!

Nutscracker

xxx niech będą dzięki.

Monstradamus

Organizm, nie rób więcej takich eksperymentów.

Romeo-y-Cohiba

A jak Izolda teraz wróci? Drzwi, drzwi, otwórzcie się!

Nutscracker

xxx, co jest? Znowu!

Monstradamus

Rozejrzyjmy się spokojnie.

Organizm(-:

Dobra, chyba łapię. Jak drzwi są otwarte, na górze wysuwa się dźwignia, taka noga z kopytem.

UGLI 666

W imię xxx i xxx!

Nutscracker

I żeby się zamknęły, trzeba za nią pociągnąć. A żeby się otworzyły, nacisnąć topór na środku. Teraz każdy może sobie otwierać, kiedy chce.

Romeo-y-Cohiba

Działa.

Monstradamus

Co widzicie za drzwiami?

Ariadna

Następny pokój.

UGLI 666

Półmrok. Ławki, dużo ławek.

Romeo-y-Cohiba

Wreszcie świeże powietrze.

Sartrik

Dwie lodówki z koksem. A jednak Bóg istnieje!

Organizm(-:

Boazeria ze sklejki, machnięta w cegiełkę. Jakieś to wszystko badziewne.

Nutscracker

Sama elektronika.

Organizm(-:

Głodny jestem. Hej, moderatorzy, macie tu coś do żarcia? Tja… Chyba łapię. Ten dżings w tę stronę, a ten tak… No no!

Monstradamus

Co no no?

Romeo-y-Cohiba

Powiedz, co przekręciłeś?

Organizm(-:

Rzucili naleśniki z dżemem. Całkiem nieźle jak na starożytną Grecję. Teraz chciałbym to spokojnie wtrząchnąć, odłączam się, nara.

Romeo-y-Cohiba

Smacznego. Tylko jeszcze powiedz, co przekręciłeś.

Organizm(-:

Okienko nieczynne, przerwa obiadowa.

Ariadna

Organizm, napisz te dwa słowa na krzyż! A potem jedz sobie na zdrowie.

Nutscracker

Organizm, wszyscy cię proszą.

Organizm(-:

Jestem zajęty.

UGLI 666

Kiedyś nie mogłam zrozumieć, dlaczego obżarstwo jest grzechem. Dopiero później wytłumaczył mi to mój przewodnik duchowy. Obżarstwo samo w sobie nie jest grzechem, jest natomiast wskaźnikiem, który informuje, jak bardzo zepsuta jest dusza. To samo z rozpustą. Dusza nie staje się zepsuta przez obżarstwo czy rozpustę. Chodzi o to, że zepsuta dusza demaskuje się w takich występkach.

Romeo-y-Cohiba

Nie no, nic faceta nie rusza.

Monstradamus

Halo, moderatorzy! My też jesteśmy głodni!

Ariadna

Coś zaszumiało. Gdzie to jedzenie?

Monstradamus

Na prawo od monitora masz okienko. Taki prostokąt w ścianie. Jak otworzysz, zobaczysz tacę.

Ariadna

Dzięki, już znalazłam.

Romeo-y-Cohiba

To co mamy przekręcić? Organizm mówił…

Ariadna

Organizm robił nas w konia, Romeo. Sory.

Nutscracker

Spokojnie, na razie coś zjedzmy. Smacznego.

IsoldA

Wróciłam. Jesteście?

Romeo-y-Cohiba

Jestem. Wszystko w porządku? Nic ci się nie stało?

IsoldA

W porządku.

Romeo-y-Cohiba

Martwiłem się o ciebie.

IsoldA

Przecież wyszłam tylko na chwilkę. Gdzie reszta?

Romeo-y-Cohiba

Jedzą. Jesteśmy sami.

IsoldA

A ty co masz za drzwiami?

Romeo-y-Cohiba

Labirynt z równiutko przyciętego żywopłotu, wyższego ode mnie. Na ziemi wydeptana ścieżka.

IsoldA

Za moimi jest park. Na wprost aleja, po bokach krzaki, a nad nimi gdzieniegdzie wierzchołki drzew.

Romeo-y-Cohiba

Ja mam raczej coś w rodzaju korytarza między krzakami, na aleję to nie wygląda. Masa zakrętów, nic nie widać, same liście. Jakby ktoś wystrzygł kombajnem wąskie przejście w zaroślach.

IsoldA

A jaki kolor ma ziemia?

Romeo-y-Cohiba

Beżowy.

IsoldA

U mnie też! Musimy być niedaleko siebie!

Romeo-y-Cohiba

Co jeszcze widziałaś?

IsoldA

Nie zapuszczałam się daleko, tam jest mnóstwo alej, i ciągle rozwidlają się i zakręcają. Wcale się nie bałam. Wręcz odwrotnie, bardzo sympatycznie to wszystko wygląda. Labirynt jest dość skomplikowany, ale nie da się w nim zabłądzić.

Romeo-y-Cohiba

Dlaczego?

IsoldA

Dlatego, że na każdym rozwidleniu wisi mapa. A na mapie kółko: Jesteś tutaj.

Romeo-y-Cohiba

Dobrze pomyślane. A nie widziałaś kółka: Tutaj jest Minotaur?

IsoldA

Nie.

Romeo-y-Cohiba

Żartowałem. Spotkałaś kogoś?

IsoldA

Nie. Ale parę razy wydawało mi się, że ktoś jest za zakrętem.

Romeo-y-Cohiba

Widziałaś coś podobnego do tego, o czym opowiadała Ariadna?

IsoldA

Tak, właściwie tak. Chociaż niezupełnie. Raz wypatrzyłam nad krzakami jakieś dachy, ale daleko. Poza tym widziałam fontanny z różnymi rzeźbami.

Romeo-y-Cohiba

Jak ta, o której mówiła Ariadna?

IsoldA

Nie wiem. Minęłam kilka rozwidleń i na każdym była taka mała… jakby to… no, mała oaza. Drzewa i fontanna za spiżowymi zwierzętami. Najpierw zając i żółw. Siedziały naprzeciwko siebie z głowami zadartymi do nieba. Miały otwarte pyski i z pysków tryskały w górę cienkie, długie strumienie. Szczerze mówiąc, trochę to głupio wyglądało, jakby pluły w sufit, tylko za słabo, i w rezultacie wszystko z powrotem lało im się na łby. Na innym rozgałęzieniu była fontanna z lisem i krukiem. Kruk siedział wysoko na drzewie, taki wypasiony, prawie jak orzeł. Biegła do niego zamaskowana gałęziami rura. Lis przysiadł na tylnych łapach i jakby starał się dosięgnąć tego kruka strumieniem tryskającym mu z gardła, ale był za nisko. A kruk miał zadarte skrzydła i otwarty dziób, i z dzioba też lała się woda, jakby rzygał na lisa.

Sartrik

Oj, jak ja to rozumiem.

IsoldA

Co rozumiesz?

Romeo-y-Cohiba

Nie zwracaj na niego uwagi. Świetnie opowiadasz, Izoldo. Jakbym to wszystko widział na własne oczy.

IsoldA

Aha, zapomniałam. Ta mapa, która tam wisiała, bardziej wyglądała na jakiś stary drzeworyt niż na normalny plan parku. A właściwie na powiększone ksero drzeworytu. I była podpisana taką dziwną, pochyłą czcionką: plan du labirinthe de versailles. Co to znaczy? Coś od słowa verse? To dlatego, że w fontannach są zwierzęta z bajek?

Romeo-y-Cohiba

Plan labiryntu wersalskiego. No, nieźle ci się trafiło.

IsoldA

Wersal? Ale dlaczego pisany małą literą?

Monstradamus

To jeszcze nic w porównaniu z tym wszystkim, co nas tu otacza.

Romeo-y-Cohiba

Możesz się nie wtrącać?

Monstradamus