Wiktor Pielewin: Helm Grozy

Też z takiego pokoju. Drzwi są chyba odlane z brązu. Organizm, to na mydle to nie trybik, tylko raczej gwiazdka. Taka jak symbol, którym w książkach oznacza się przypis. Jest nawet na papierze toaletowym, na każdym listku.

Romeo-y-Cohiba

Jesteśmy w tym samym hotelu. Spróbuję zastukać w ścianę. Słyszeliście coś?

Organizm(-:

Nie.

Nutscracker

Ja też nie.

Organizm(-:

Teraz spróbuję w drzwi, słuchajcie.

Romeo-y-Cohiba

Nic nie słychać.

Organizm(-:

Jak się tu znaleźliście?

Romeo-y-Cohiba

Nie mam bladego pojęcia. A ty, Organizm?

Organizm(-:

Obudziłem się w jakimś pedalskim szlafroczku, prawie goły i tyle.

Nutscracker

To nie żaden szlafroczek. To chiton. Starożytni Grecy chodzili w takich, może i trafiłeś z epitetem. Bielizny zdaje się też nie nosili.

Romeo-y-Cohiba

Dobrze chociaż, że jest ciepło.

Organizm(-:

Może Dziadek pamięta, jak tu trafił?

Nutscracker

Nie pamiętam.

Romeo-y-Cohiba

Skąd wzięliście takie nicki – Organizm, Dziadek do Orzechów?

Nutscracker

A ty, Romeo? Faktycznie masz takie konkretne cygaro?

Romeo-y-Cohiba

Nie wiem, zależy z czyim porównywać. A nicka sobie nie wymyślałem. Pojawia się na monitorze, kiedy wysyłam posta. Nie jestem żaden Romeo. Jestem xxx. Profesjonalny xxx, jeśli to kogoś interesuje.

Organizm(-:

Pornobiznes? To całkiem blisko. Robimy prawie w tym samym, Romeo, ja jestem xxx. Wcześniej pracowałem w xxx.com, dlatego chwilowo wypadłem z rynku. Ale tobie to pewnie nie grozi.

Romeo-y-Cohiba

Jaki znów pornobiznes? I co to za iksy?

Nutscracker

Już któryś raz wyskakują. Cenzura. Ktoś kontroluje naszą rozmowę. I nie chce, żebyśmy wymieniali informacje, kim naprawdę jesteśmy. Albo żebyśmy klęli.

Romeo-y-Cohiba

Ej, ty, kimkolwiek jesteś! Żądam, żeby natychmiast umożliwiono mi kontakt z rodziną! I z ambasadą xxx!

Nutscracker

Myślisz, że tutaj jest ambasada xxx?

Romeo-y-Cohiba

Ambasada xxx jest wszędzie.

Nutscracker

Jesteś pewien? A może jesteśmy w xxx?

Organizm(-:

Chłopaki, może wy się rozumiecie bez słów. Ale ja jakoś nie łapię, co za ambasada xxx i gdzie są te xxx, jeśli nie ma tam ambasady xxx. I w ogóle po jaką xxx potrzebna wam teraz ambasada.

Monstradamus

Dzień dobry, można przyłączyć się do rozmowy?

Organizm(-:

O, Monstradamus. Kim jesteś?

Monstradamus

xxx. Mieszkam w xxx, zawodowo zajmuję się xxx.

Romeo-y-Cohiba

Mało oryginalne.

Monstradamus

Przeczytałem wszystkie posty w tym wątku. Jestem w tej samej sytuacji, w takim samym pokoju i chitonie. Też nie pamiętam, jak się tu znalazłem.

Nutscracker

To jest nas już czterech. Coraz lepiej.

Organizm(-:

Czemu lepiej?

Nutscracker

Może zaraz przyjdzie ktoś jeszcze. Im więcej ludzi, ty większe prawdopodobieństwo, że razem coś wymyślimy.

Organizm(-:

A może po prostu umarliśmy?

Nutscracker

Bez paniki. Zmarli nie siedzą na czacie.

Organizm(-:

A właściwie skąd wiesz? Może to jedyne, co jeszcze są w stanie robić.

Romeo-y-Cohiba

Jak to ma być tamten świat, dziękuję za taką wieczność.

Nutscracker

W porządku, przeanalizujmy sytuację. Hipotezę o tamtym świecie proponuję z miejsca odrzucić.

Organizm(-:

Może to sen?

Romeo-y-Cohiba

Uszczypnij się, sprawdzisz. Ja już próbowałem, nic z tego.

Nutscracker

Czyli tak: wszyscy mamy spiżowe drzwi. Przyjrzyjmy się płaskorzeźbie. To jakaś figura geometryczna, przypomina prostokąt. Dolny i górny brzeg zagięty do środka, a boczny na zewnątrz.

Organizm(-:

Przypomina nietoperza. Albo znaczek Batmana.

Romeo-y-Cohiba

Jak dla mnie raczej obosieczny topór.

Organizm(-:

Może to zwykła ozdoba, bez żadnego znaczenia. Chociaż teraz, kiedy Romeo powiedział, że przypomina topór, też mi się tak zaczyna wydawać. Takie topory mieli chyba faszyści albo starożytni Rzymianie.

Monstradamus

Jeżeli to topór, jest znacznie starszy niż Rzym. Takie były na Krecie i w starożytnym Egipcie.

Organizm(-:

Monstradamus, jesteś historykiem?

Monstradamus

Nie. Jestem xxx.

Organizm(-:

A tak, zapomniałem.

Ariadna

Witam. Cieszę się, że nie jestem tu sama.

Organizm(-:

Cześć, mała.

Romeo-y-Cohiba

Skoro są chłopcy, do kompletu powinny być dziewczynki. Ściany zaczęły jakoś tęczowo migotać.

Monstradamus

Ciekawe, moje też. Albo mi się zdawało.

Nutscracker

Ariadna? To ty zaczęłaś ten wątek?

Ariadna

Ja. Ale nikt nie odpowiadał i zasnęłam.

Monstradamus

A dlaczego napisałaś to zdanie o labiryncie?

Ariadna

Próbowałam sobie przypomnieć, gdzie je słyszałam. Bez skutku. Czułam tylko, że to bardzo ważne.

Monstradamus

Kim jesteś i jak tu trafiłaś?

Ariadna

Tak samo jak wy.

Organizm(-:

No, to nieźle cię znamy. Tak naprawdę nazywasz się xxx, masz xxx lat i pochodzisz z xxx.

Ariadna

Wiem, co się tutaj dzieje.

Nutscracker

Skąd?

Ariadna

Widziałam wszystko we śnie.

Romeo-y-Cohiba

Nie ufałbym takiemu źródłu informacji.

Monstradamus

A ja chętnie posłucham. Opowiadaj.

Ariadna

Widziałam stare miasto. Całkiem starożytne. Takie miasta budowano pewnie parę tysięcy lat temu. Było bardzo piękne. Ulica brukowana wielkimi płaskimi kamieniami, na kamiennych ścianach żywe kotary z jakiegoś pnącza o bladoróżowych kwiatkach. Drzwi i okna wszystkich domów były zamknięte, ale cały czas miałam wrażenie, że ktoś na mnie patrzy. Długo błąkałam się po ulicach, ale nie spotkałam ani żywej duszy. Potem w oddali na skrzyżowaniu ulic zauważyłam karła w szarych łachmanach i staromodnym kapeluszu z szerokim rondem i okrągłym denkiem. Migał mi przed oczami i zaraz skręcał za róg, jakby czuł na plecach moje spojrzenie. Powtarzało się to wielokrotnie. Wkrótce zrozumiałam, że wcale się przede mną nie chowa, tylko jego trasa, rytm ruchu, związana jest z moją tak, że nie mogę widzieć go dłużej niż kilka sekund. Nie pytajcie, jak to zrozumiałam, sen kieruje się własną logiką. Zaczęłam dostosowywać się do tego rytmu, próbowałam dokładniej obejrzeć karła. Wybierałam szerokie, proste aleje, wtedy dłużej zostawał w polu mojego widzenia. Ale uliczki były w większości krzywe i wąskie, razem tworzyły prawdziwy labirynt. Zorientowałam się, że karłów jest dwu, tyle że łatwo było ich ze sobą pomylić. Drugi ubrany był w identyczne łachmany, ale jedno skrzydło kapelusza miał zagięte do góry. Stopniowo nabierałam pewności, że jest z nimi ktoś jeszcze, ale mimo najlepszych chęci nie mogłam go zobaczyć. Czasami za rogiem migała poła jego ciemnego płaszcza. Domyśliłam się, że muszę wyjść na główną ulicę, szeroką i długą, i wtedy zobaczę ich wszystkich…