• Пожаловаться

Wiktor Pielewin: Helm Grozy

Здесь есть возможность читать онлайн «Wiktor Pielewin: Helm Grozy» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. категория: Современная проза / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Wiktor Pielewin Helm Grozy

Helm Grozy: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Helm Grozy»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Kolejna pozycja międzynarodowej serii „Mity”. Akcja „Hełmu grozy” toczy się w świecie wirtualnym, w świadomości bohaterów uwikłanych w sieć wszechotacząjącego ich labiryntu. Próbują go sforsować, rozsadzić, przedostać się do innej rzeczywistości. W mityczną wizję labiryntu zostają wplecione postacie Minotaura i Ariadny, a obok nich Dziadka do orzechów oraz Monstradamusa. Pielewin dokonał odważnej reinterpretacji popularnego mitu, zapisując go w formie intensywnego czatu internetowego. „Było już wielu, którzy twierdzili, że poznali prawdę. Ale jak dotąd nikt jeszcze nie wrócił z Labiryntu. Miłej podróży. A jeśli przypadkiem spotkacie Minotaura, nigdy nie róbcie MUUUUU. Uchodzi to za wysoce obraźliwe”.

Wiktor Pielewin: другие книги автора


Кто написал Helm Grozy? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Helm Grozy — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Helm Grozy», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Ariadna

Wiem, co się tutaj dzieje.


Nutscracker

Skąd?


Ariadna

Widziałam wszystko we śnie.


Romeo-y-Cohiba

Nie ufałbym takiemu źródłu informacji.


Monstradamus

A ja chętnie posłucham. Opowiadaj.


Ariadna

Widziałam stare miasto. Całkiem starożytne. Takie miasta budowano pewnie parę tysięcy lat temu. Było bardzo piękne. Ulica brukowana wielkimi płaskimi kamieniami, na kamiennych ścianach żywe kotary z jakiegoś pnącza o bladoróżowych kwiatkach. Drzwi i okna wszystkich domów były zamknięte, ale cały czas miałam wrażenie, że ktoś na mnie patrzy. Długo błąkałam się po ulicach, ale nie spotkałam ani żywej duszy. Potem w oddali na skrzyżowaniu ulic zauważyłam karła w szarych łachmanach i staromodnym kapeluszu z szerokim rondem i okrągłym denkiem. Migał mi przed oczami i zaraz skręcał za róg, jakby czuł na plecach moje spojrzenie. Powtarzało się to wielokrotnie. Wkrótce zrozumiałam, że wcale się przede mną nie chowa, tylko jego trasa, rytm ruchu, związana jest z moją tak, że nie mogę widzieć go dłużej niż kilka sekund. Nie pytajcie, jak to zrozumiałam, sen kieruje się własną logiką. Zaczęłam dostosowywać się do tego rytmu, próbowałam dokładniej obejrzeć karła. Wybierałam szerokie, proste aleje, wtedy dłużej zostawał w polu mojego widzenia. Ale uliczki były w większości krzywe i wąskie, razem tworzyły prawdziwy labirynt. Zorientowałam się, że karłów jest dwu, tyle że łatwo było ich ze sobą pomylić. Drugi ubrany był w identyczne łachmany, ale jedno skrzydło kapelusza miał zagięte do góry. Stopniowo nabierałam pewności, że jest z nimi ktoś jeszcze, ale mimo najlepszych chęci nie mogłam go zobaczyć. Czasami za rogiem migała poła jego ciemnego płaszcza. Domyśliłam się, że muszę wyjść na główną ulicę, szeroką i długą, i wtedy zobaczę ich wszystkich…


Romeo-y-Cohiba

I jak to się niby ma do naszej sytuacji?


Monstradamus

Poczekaj, nie przerywaj. Ariadno, co było dalej?


Ariadna

Potem trafiłam na główną ulicę. Jej środkiem biegł długi rząd donic z palmami. Pamiętam, że to właśnie zdumiało mnie najbardziej: wokół żółte liście, jesień, a tu palmy.


Nutscracker

Mówiłaś o kwitnącym różowo bluszczu, a teraz nagle jesień i żółte liście.


Ariadna

Tak, kiedy ścigałam karła, nadeszła jesień. Pomyślałam, że karzeł zrobił to specjalnie, żeby zepsuć mi humor i żebym nie mogła go dogonić. Na ulicy nie było żywej duszy. Doszłam do wielkiego placu z fontanną, w której stały spiżowe posągi. Wyglądały na równie starożytne jak całe to miasto, ale przedstawiały historię chyba z japońskich filmów animowanych – macki oplątujące i duszące jakieś gołe dzieciaki. A może nie macki, może raczej węże…


Nutscracker

Co to ma wspólnego z japońską animacją?


IsoldA

Ona mówi o mangach gwałconych przez demony z mackami. Bardzo popularny temat w japońskim wirtualnym porno.


Monstradamus

Symbolizuje wypartą w podświadomość frustrację wywołaną przegraniem drugiej wojny światowej. Gwałcona uczennica oznacza w takich filmach duszę narodu japońskiego, a potwór z fallicznymi mackami współczesną gospodarkę korporacyjną zachodniego świata.


Nutscracker

A może to po prostu ośmiornica?


Monstradamus

Ośmiornica? Ciekawe. Nigdy o tym nie pomyślałem.


Organizm(-:

Izolda? Jesteś nowa?


IsoldA

Tak.


Romeo-y-Cohiba

Witamy w naszym małym światku, Izoldo. Cieszymy się, że do nas trafiłaś.


IsoldA

Dziękuję, Romeo.


Organizm(-:

Ładna jesteś?


Romeo-y-Cohiba

Organizm, wyluzuj.


Nutscracker

Izoldo, trafiłaś tutaj tak samo jak my? Czy chcesz coś dorzucić?


IsoldA

Nie, nie chcę. Tak samo.


Monstradamus

Więc teraz, jeżeli nie masz nic przeciwko, oddajmy głos Ariadnie.


Ariadna

Zrozumiałam, że muszę podejść do fontanny i wtedy zobaczę oba karły. Tylko nie pytajcie, jak na to wpadłam, po prostu zrozumiałam i tyle. Doszłam do fontanny, odwróciłam się do niej tyłem i oparłam o ogrodzenie. Naprzeciwko był budynek z kolumnadą, wielki i ponury, z paskudnymi nadbudówkami na dachu. Pomyślałam, że kiedyś, dawno temu, musiał całkiem spłonąć, został tylko kamienny szkielet, który później wielokrotnie usiłowano odremontować i przywrócić do życia. Ale i tak mimo remontów przez farbę prześwitywały ślady pożaru i wyczuwało się, że budynek jest martwy i pusty…


Romeo-y-Cohiba

Coś mi się zdaje, że trzeba zwołać konsylium psychiatryczne. Albo zapytać Monstradamusa, ma głowę do takich rzeczy. Jak on tam mówił: frustracja korporacyjna?


Monstradamus

Romeo, proszę, jeszcze trochę cierpliwości.


Ariadna

Nagle spostrzegłam, że jeden z karłów stoi tuż koło mnie. Ten z rondem zagiętym do góry. Nie zauważyłam, kiedy podszedł. Był całkiem blisko, ale kapelusz zasłaniał mu twarz. Pamiętam, że na nogach miał spiczaste średniowieczne trzewiki w biało-czerwone paski. Zaczął mówić, nie unosząc głowy. Mówił dość dziwnie. Powiedział, że pan, któremu służy, jest stwórcą wszystkiego, co widzę dookoła, i wielu innych rzeczy. O ile zrozumiałam, jego pan nie był człowiekiem. Albo nie tylko człowiekiem. Nazywał się Asterisk…


Monstradamus

Na pewno dobrze słyszałaś?


Ariadna

Tak, chyba tak. Karzeł wyjaśnił, że Asterisk to ktoś bezgranicznie i nieskończenie potężny. Zapytałam, czy to czasem nie Bóg. Karzeł roześmiał się i odpowiedział, że Bóg robi u Asteriska za chłopca na posyłki. Zapytałam, jak to możliwe. Karzeł powiedział, żebym nawet nie próbowała zrozumieć. To wielka tajemnica, powtórzył kilkakrotnie, wielka tajemnica. Zapytałam, jak mam nazywać tego, który jest potężniejszy od Boga. Jak ci się żywnie podoba, odpowiedział karzeł, może być Asterisk albo jakkolwiek inaczej, imiona to tylko zasłony, nie mają żadnego znaczenia. Tak właśnie powiedział, słowo…


Romeo-y-Cohiba

Co za bzdury.


Ariadna

O ile dobrze zrozumiałam, Asterisk obraził się na ludzi, bo kiedyś go zabili. Albo dlatego, że kiedyś go zabiją. Karzeł mówił tak niejasno, że mogło z tego wynikać cokolwiek. Od tego czasu – albo do tego czasu – ludzie muszą płacić Asteriskowi daninę, wysyłać mu ofiary, które staną z nim do walki i umrą na jego arenie. Na przykład nas…


Nutscracker

No proszę.


Ariadna

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Helm Grozy»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Helm Grozy» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Robert Silverberg: Tom O'Bedlam
Tom O'Bedlam
Robert Silverberg
Wiktor Pielewin: Generation „P”
Generation „P”
Wiktor Pielewin
Bernard Werber: Tanatunauci
Tanatunauci
Bernard Werber
Отзывы о книге «Helm Grozy»

Обсуждение, отзывы о книге «Helm Grozy» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.