Наталля Кучмель: Імгненні

* * * Стосам блытаных ліній...

* * * Не кідай, будзь са мной, жыві, пачуцце-нежыць...

* * * Неба лікуе...

* * * Сатлелі травы нашага юнацтва...

* * * Першая кропля па выпуклым шкле...

* * * Дзень паўпрылёг на горад і раку...

* * * Сцяжкаю да прыпынку...

* * * Дымам на веі клеіцца стома...

* * * Ноч пяе дыханнем тваім...

* * * Ліпнёвы надвячорак прыкідваецца днём...

* * * Вечар пахне лісцём і пылам...

* * * У любой цеплыні на хвіліну здарыцца змрочна...

Плён

* * * Студня на выспе пяску...

* * * Ты багатай зрабіў мяне...

* * * Паблякла неба, звітае смугой...

* * * плыў дождж над горадам...

* * * Стрыжоў і ластавак мае...

* * * Я за цябе старэй - на той спакой...

* * * У акне дзявочай спальні...

* * * Скупое сонца п'юць бакамі гмахі...

* * * Ляніва, быццам адэсісты, вып'юць кавы...

* * * Праполка...

* * * - Здурнела! Сорам на вачах губляеш!..

* * * Май. Дождж ішоў...

* * * Неба ў бляску сляпучым стыгне...

* * * На могілках старых з-пад голых вербаў ніцых...

* * * Холад чаромхі, туману, раскрытае рамы...

* * * Ліпень. Здымкі начныя...

* * * Ад мастака - партрэту...

* * * Сон стане сродкам ізноў, як наяве, убачыць...

* * * Мяне не слухаюцца рыфмы...

* * * З ціхім шасценнем, бы кнігі старонкі...

* * * Звечарэла. Сонна ў пакоі...

Быў канец лютага

* * * Жыццё; і ў ім - хрупасткасць і надрыў...

* * * Хто б сказаў - каханне маё...

* * * Туман ярам... Плятуцца стужкі туману...

* * * Неба весняе - ясны німб...

* * * Цераз якую муку вызнаем...

* * * А у Цябе няма імя...

* * * Сёння ў небе імжыцца...

* * * Апала лісце. Месяц лістапад...

* * * Над цёплым пылам сходаў...

* * * Многа зімаў прайшло...

* * * На сто дарог вакол ляжыць разбухлая зямля...

* * * Ёсць веліч у старых закінутых мурах...

* * * А з бяроз - па адным - ападаюць лісты...

* * * Мокрае, шэрае неба радзімы - ды вочы...

* * * Лёгкі голас, лёгкі кашаль, лёгка ў такт...

* * * Падлетак! Вусны горкія твае...

* * * Прыйдзі... Зялёны змрок у пакоі...

* * * Перакулены свет...

* * * У вогкай цяшыні...

* * * Вільготнай душнай ноччу цяжка спаць...

* * * Позняй ветранай ноччу...

Тваё аблічча

Песня

* * * Піск, гоман, скокі, вогнішча ўначы...

* * * Не ўсе ў разлуцы - у журбе, бы ў труне...

* * * Узяўшы рукі твае, датыкацца губамі запясцяў...

* * * Няўлоўна змыкаліся захад з усходам; плялася...

* * * Снег коле павекі - адліжны: ільдісты і рэдкі...

* * * Наймільшая з дзяўчат...

* * * Вецер вакол мяне...

* * * Як цяжка спалучаць...

* * * Гэта вясна...

* * * Такая ноч, што салаўі - крычаць...

Анёлы

* * * ...вечар без цябе...

* * * Анёл, у лёце над зямлёю...

* * * У хваляў сваё жыццё...

* * * Бязмоўны вечар. Жоўты далягляд...

* * * Зямля, дзе мяжуюць глыжы і будылле...

* * * Ліпнёвы поўдзень збіў над вербамі...

* * * А ты мне паклаў на плячо галаву...