54Der Anschlag war dennoch der erfolgreichste und am meisten wahrgenommene Anschlag mit Massenvernichtungswaffen bis zu diesem Zeitpunkt. Vgl. Stern 2001, S. 60.
55Vgl. Laqueur 1996, S. 7.
56Siehe näheres hierzu: Whine 1998; Weimann 2004; Canadian Center for Intelligence and Security Studies 2006; Mockaitis 2008, S. 44.
57Vgl. Laqueur 1999, S. 74ff.
58Hirschmann 2000, S. 309. Hoffman hält dies auch in einem Beitrag von 2002 noch für die „next great callenge“. Vgl. Hoffman 2002, S. 45.
59Vgl. Hirschmann 2000, S. 308f.
60Vgl. Canadian Center for Intelligence and Security Studies 2006, S. 4. Anders: Arquilla/Ronfeldt/Zanini 1999, S. 67.
61Auch Walter Laqueur führt in seinem Buch „Krieg dem Westen“ 2004 das Thema Cyberterrorismus nicht mehr mit auf. Vgl. Laqueur 2004.
62Vgl. Hoffman 1999a, S. 20f./2006, S. 405.
63Vgl. Laqueur 1996, S. 6f.
64Vgl. Hirschmann 2000, S. 302ff. Auch bei: Poland 2005, S. 47f.
65Vgl. Smith 1998. Im Gegensatz zu Smith hält Laqueur zumindest den Ökoterrorismus (Tierschutz und Umweltschutz) für ein Phänomen, dass sich auf entwickelte Länder (und die damalige Sowjet Union) beschränkt. Vgl. Laqueur 1999, S. 208.
66Das FBI bezeichnet 2008 den Ökoterrorismus und den Tierrechtsextremismus als „… one of the most serious domestic threats in the USA today …“ Bis zu diesem Zeitpunkt wurden 2.000 Verbrechen in diesem Bereich durch das FBI erfasst. Vgl. Federal Bureau of Investigation 2008a. Siehe unter anderem ausführlich zum Thema Ökoterrorismus: Long 2004; Buell 2011.
67Vgl. u.a. Hoffman 1999a; Simon 2003; Wilkinson 2003; Howard 2004; Kometer 2004; Giddens 2004; Kraushaar 2006, S. 13ff; Neumann 2009a.
68Hoffman 1998–1999a; S. 18/1999a, S. 8ff.
69Vgl. Hoffman 1999a, S. 8ff./2000, S. 38/2006, S. 405; Wilkinson 2003, S. 1; Kraushaar 2006, S. 17.
70Vgl. Hoffman 1999a, S. 9f./2000, S. 38/2006, S. 405ff; Simon/Benjamin 2000, S. 69; Giddens 2004, S. 7; Kraushaar 2006, S. 18.
71Vgl. Crenshaw 2000, S. 411; Giddens 2004.
72Vgl. Neumann 2009b, S. 3.
73Vgl. Wilkinson 2003; Jenkins 2006, S. 123.
74Behr/Märker 2004, S. 2.
75Vgl. Wilkinson 2003, S. 2; Jenkins 2006, S. 123; Anders: Crenshaw 2007, S. 27.
76Mayntz 2004, S. 10.
77Vgl. Mayntz 2004, S. 11f. Ähnlich auch zur Struktur von Al Qaeda: Simon/Benjamin 2000, S. 69f; Jenkins 2006, S. 123.
78Mockaitis 2008, S. 18.
79Vgl. Neumann 2009a, S. 17f.
80Vgl. Hoffman 1999a, S. 10; Roy/Hoffman/Paz/Simon/Benjamin 2000c, S. 168.
81Vgl. Wilkinson 2003, S. 1; Giddens 2004; S. 5; Neumann 2009a, S. 18/1999b, S. 3.
82Vgl. Wilkinson 2003, S. 1; Behr/Märker 2004, S. 1f; Giddens 2004, S. 6; Jenkins 2006, S. 124f; Kraushaar 2006, S. 18; Neumann 2009a, S. 20/2009b, S. 3.
83Vgl. Behr/Märker 2004, S. 2; Jenkins 2006, S. 124; Mockaitis 2008, S. 43; Neumann 2009a, S. 18f.
84Vgl. Schneckener 2006, S. 49.
85Vgl. Neumann 2009b, S. 3f.
86Vgl. Jenkins 2006, S. 123.
87Vgl. u.a. Hoffman 2002, S. 35ff; Giddens 2004; Schneckener 2006, S. 50; Howard 2004, S. 77.
88Vgl. Mockaitis 2008, S. 48.
89Vgl. Hoffman 1999a, S. 8; Simon/Benjamin 2000, S. 61; Jenkins 2006, S. 121f. Simon/Benjamin zählen Iran, Irak, Syrien, Sudan, Kuba, Libyen und Nord Korea zu den Ländern, die die alten terroristische Organisationen unterstützen.
90Vgl. Wilkinson 2003, S. 1f; Jenkins 2006, S. 120f.
91Vgl. Roy/Hoffman/Paz/Simon/Benjamin 2000c, S. 168.
92Vgl. Laqueur 1996, S. 2; Hoffmann 1998–1999a, S. 15.
93Vgl. Hoffman 2000, S. 38; Juergensmeyer 2000, S. 158; Simon/Benjamin 2000, S. 65f.; Bremer 2001, S. 23; Giddens 2004, S. 7; Hoffman 2006, S. 405; Jenkins 2006, S. 118; Kraushaar 2006, S. 15.
94Vgl. Neumann 2009a, S. 25/27/2009b, S. 4.
95Vgl. Giddens 2004, S. 7; Kraushaar 2006, S. 15f.
96Vgl. Bremer 2001, S. 24; Hoffman 2002, S. 31; Howard 2004, S. 75; Wilkinson 2003; Jenkins 2006, S. 118/2008, S. 184f; Kraushaar 2006, S. 14; Mockaitis 2008, S. 39f; Neumann 2009b, S. 5.
97Vgl. Wilkinson 2003, S. 1; Neumann 2009a, S. 25.
98Jenkins 1975, S. 4
99Jenkins 2006, S. 119.
100Vgl. Jenkins 2006, S. 118.
101Vgl. Jenkins 2006, S. 118/2008, S. 190; Neumann 2009b, S. 5.
102Mockaitis 2008, S. 43.
103Vgl. Hoffman 1999a, S. 10.
104Vgl. Laqueur 1996, S. 2; Crenshaw 2000, S. 414.
105Vgl. Hoffman 2002, S. 32; Kraushaar 2006, S. 17.
106Vgl. Bremer 2001, S. 25; Wilkinson 2003, S. 1; Kraushaar 2006, S. 16f; Neumann 2009b, S. 4.
107Vgl. Simon/Benjamin 2000, S. 71f; Roy/Hoffman/Paz/Simon/Benjamin 2000d, S. 171f.
108Vgl. Hoffman 1998–1999b, S. 21/1999a, S. 37f./2000, S. 39; Roy/Hoffman/Paz/Simon/Benjamin 2000b, S. 163ff.
109Vgl. Laqueur 1996, S. 4f.
110Vgl. Crenshaw 2000, S. 413ff.
111Vgl. Bremer 2001, S. 24; Cameron 2002, S. 67; Wilkinson 2003, S. 2; Behr/Märker 2004, S. 2; Bolz/Dudonis/Schulz 2005, S. 133; Neumann 2009b, S. 4.
112Vgl. Hoffman 2002, S. 45.
113Vgl. Giddens 2004, S. 8; Jenkins 2006, S. 119f; Neumann 2009a, S. 28.
114Jenkins 2006, S. 120.
115Vgl. Hoffman 1998–1999a, S. 12/15/1999a, S. 20; Benjamin/Simon 2000; Crenshaw 2000, S. 411; Roy/Hoffman/Paz/Simon/Benjamin 2000d, S. 171; Simon/Benjamin 2000, S. 66; Bremer 2001, S. 25; Hoffman 2006, S. 409f; Jenkins 2008, S. 187f; Mockaitis 2008, S. 41; Neumann 2009a, S. 28/2009b, S. 5.
116Vgl. Hoffman 1998–1999a, S. 15/1998–1999b, S. 21/1999a, S. 19f/2006, S. 148; Crenshaw 2000, S. 411; Simon 2003, S. 1; Jenkins 2008, S. 187; Mockaitis 2008, S. 41.
117Vgl. Benjamin/Simon 2000.
118Vgl. Crenshaw 2000, S. 412; Hirschmann 2000, S. 300; Juergensmeyer 2000, S. 158; Simon/Benjamin 2000, S. 66; Neumann 2009b, S. 8.
119Vgl. Hoffman 1998–1999a, S. 13f./2006; Juergensmeyer 2000, S. 163; Ramakrishna/Tan 2002, S. 3f; S. 145; Neumann 2009b, S. 4.
120Hoffman 1998–1999a, S. 12.
121Mockaitis bezieht sich auf die Zahlen der MIPT Terrorism Knowledge Database aus einem Zeitraum von 1968 bis 2006. Vgl. Mockaitis 2008, S. 40f.
122Vgl. Crenshaw 2000, S. 411f.
123Neumann 2009b, S. 5.
124Cronin 2003, S. 53.
125Vgl. Cronin 2003, S. 51.
126Morgan 2004, S. 41.
127Vgl. Hoffman 1998–1999a, S. 12ff; Roy/Hoffman/Paz/Simon/Benjamin 2000a, S. 161; Heine 2004, S. 128f; Morgan 2004, S. 39; Hoffman 2006, S. 144.
128Vgl. Simon/Benjamin 2000, S. 73; Hoffmann 2002, S. 35f; Cronin 2003, S. 46ff.
129Vgl. Hirschmann 2000, S. 301; Simon/Benjamin 2000, S. 7; Cronin 2003, S. 46ff; Morgan 2004, S. 41; Neumann 2009b, S. 3.
130Vgl. Cronin 2003, S. 48f; Morgan 2004, S. 38.
131Vgl. Simon/Benjamin 2000, S. 73; Ramakrishna/Tan 2002, S. 3f; Cronin 2003, S. 45/52f; Hirschmann 2004, S. 302; Morgan 2004, S. 36; Hoffman 2006, S. 145.
132Neumann 2009b, S. 4.
133Neumann 2009b, S. 4.
134Vgl. Juergensmeyer 2000, S. 163.
135Vgl. Spencer 2006, S. 4.
136Vgl. Tucker 2001.
137Vgl. Duyvesteyn 2004.
138Vgl. Field 2009.
139Isabelle Duyvesteyn und Alexander Spencer verweisen in diesem Zusammenhang auf David C. Rapoport und dessen Ausführungen über die Zealoten und die Assassinen. Vgl. Duyvesteyn 2004, S. 445; Spencer 2006, S. 14; siehe auch: Rapoport 1984; Hoffman 1998–1999a.
140Field 2009, S. 205.
141Vgl. Field 2009, S. 200ff; Ebenso: Tucker 2001, S. 3f; Duyvesteyn 2004, S. 443f./447; Spencer 2006, S. 15f./18/21f./23; Crenshaw 2007, S. 12f/19f./28.
142Tucker 2001, S. 7.
143Vgl. Spencer 2006, S. 20.
144Alexander Spencer führt auf, dass die LTTE 168 von 270 Selbstmordanschlägen in einem Zeitraum von 1980 bis 2000 verübt haben sollen. Als Quelle gibt er einen Artikel von Yoram Schweitzer aus dem Jahr 2000 an. Dieser wiederum verweist auf einen Artikel von Dr. Johann Gunaranta, ohne dass jedoch die Herkunft der Daten ersichtlich wird. Die Global Terrorism Database (GTD) dagegen führt von 1990 (erster Selbstmordanschlag) bis einschließlich 2000 62 Selbstmordattentate der LTTE auf. Vgl. Schweitzer 2000; Gunaratna 2000, S. 68ff; Spencer 2006, S. 20; National Consortium for the Study of Terrorism and Responses to Terrorism (START) 2015a.
Читать дальше