Erwin Dijkstra - Van au pair tot sub

”Ja schat, Mrs. Chaleen heeft mij dat opgedragen. Zo, handen op je rug.” Klik was het.

O mijn god, mijn handen zaten vast op mijn rug, en toen werd ik meegetrokken de grote trap af naar beneden en nog eens een trap af. Dan voel ik dat wij in een andere sfeer terechtkomen en ruik ik wierook. Dat vind ik lekker ruiken en zwoel. Ik loop aangelijnd door een prachtige verlichte gang met fakkels aan de wand.

”Nou Verona, dit is de sauna en het bubbelbad.”

”Dit is een sprookje,” zeg ik, ”wat een villa, ik kan het nauwelijks bevatten, zo indrukwekkend schitterend mooi.”

”Nou schat, dat mag jij gebruiken. Er zal elke dag tijd voor vrijgemaakt worden. Nou Verona, wij gaan dan nu naar iets bijzonders toe, blijf even staan, ik kijk of Mrs. Chaleen op haar stoel zit.” Ik houd mijn adem in en word bloednerveus. Kan ik het aan? denk ik, O mijn god.

Mrs. Paula komt terug en zegt: ”Schat, het is zover, ik mag jou aanbieden aan Mrs. Chaleen. Spreek altijd met twee woorden en wees spaarzaam met nee te zeggen ongeacht wat Mrs. Chaleen jou ook zal vragen of opdragen, jij doet het. Spreek Mrs. Chaleen niet tegen, dat is mijn advies, wil jij tenminste over enkele dagen die mooie cabrio mee hebben naar Spanje. Wees gehoorzaam en onderdanig. Als ik jou zo dadelijk aan Mrs. Chaleen overdraag, ga jij op je knieën en zeg jij ’Mrs. Chaleen, ik ben bereid om mijn lichaam voor al uw lusten beschikbaar te stellen zonder enige inspraak.’ Dan ben jij al voor vijftig procent geslaagd.”

”O mijn god, hoe kan ik dat mevrouw zeggen?”

”Zeg mij nog een keer na, jij kunt het, Verona.” Dan zeg ik het met een brok in mijn keel, en ik hoor ”Ik ben trots op je, schat” en mevrouw kust mij. Dan zegt ze: ”Kom, we gaan naar binnen.”

Ik word meegetrokken en zodra de deur opengaat zie ik blauw neonlicht, en dan valt mijn mond open. ”O, O …,” zeg ik, ”w …w …wat is dit?” al stotterend.

En dan zie ik Mrs. Chaleen op een soort troon zitten met bijna blote borsten en een leren korte rok met een zweepje in haar handen. Ze kijkt mij zo aan dat ik verlamd raak.

”Mrs. Chaleen, hierbij draag ik Verona aan u over.”

”Dank je, Paula, jij mag gaan zitten.”

Ik zak door mijn knieën en weet van de zenuwen bijna niet meer wat ik moet zeggen.

”Wat heb jij Mrs. Chaleen te zeggen, Verona?”

”Ik bied u mijn lichaam aan, voor al uw lusten, zonder enige inspraak en onvoorwaardelijk, Mrs. Chaleen.”

”Dat is heel mooi, Verona, en denk jij aan al mijn verwachtingen te kunnen voldoen, Verona?”

”Ik denk het, Mrs. Chaleen, door Mrs. Paula ben ik zo onder de indruk geraakt van alles wat ik tot nog toe heb gezien, dat Mrs. Paula mij heeft overtuigd dat ik mijn lichaam aan u beschikbaar moet stellen. Omdat u dat verdient.”

”Mooie woorden, Paula.”

”Graag gedaan, Chaleen.”

”Het zal zwaar zijn, maar ik heb besloten dat ik u niet mag teleurstellen. Ik zal mijn uiterste best voor u doen.”

”Dank je, Verona. Kom eens dichterbij, Paula.”

”Ja, Mrs. Chaleen.” Mijn god, dacht ik, hoe kunt u, ook een dame van niveau, u zo laten commanderen.

”Paula, wat heb jij gedaan, vraag ik mij af, om Verona zo overtuigend over te geven aan mijn lusten?”

”Ik heb Verona verteld dat u zeven jaar van Brigitte hebt genoten als sub en dat ik als doel had om een meisje te vinden dat Brigitte zou overtreffen, omdat u alleen met het beste genoegen neemt.”

”En denk jij, Paula, dat Verona daaraan zou kunnen tippen?”

”Daar ben ik stellig van overtuigd, Chaleen. Kijkt u eens naar het sprekende gezicht, ze is betoverend op het magische af. Ik ben er dan ook van overtuigd dat, als Verona is opgeleid tot sub, ze aan al uw verwachtingen zal kunnen voldoen. En op onze besloten bijeenkomsten zal er veel vraag naar Verona zijn om haar te huren. En ik weet zeker dat uw zakelijke activiteiten zullen toenemen als uw sub is opgeleid om eens per week een dagdeel plaats te laten nemen in uw romantische love street.”

”Dat is nogal wat, Paula, wat jij in dit meisje ziet. Ik moet het eerst allemaal nog maar eens even zien, eerlijk gezegd! Ik ben nog niet direct zo overtuigd, ondanks haar schilderachtige gezichtje, zoals jij zegt. Verona, ik heb morgen om elf uur een afspraak staan voor jou bij dokter Braunzinger. Hij mag zonder enige beperking jou keuren en heeft toegang tot alle gaatjes inclusief jouw sterretje. Jij begrijpt wat ik daarmee bedoel?”

”Ja, Mrs. Chaleen.”

”Kijk mij aan als ik tegen je spreek.”

”Ja, Mrs. Chaleen, sorry.” Seconden werd ik aangekeken met een ijskoude blik die dwars door mij heen sneed, terwijl Paula vlak naast mij stond en ik haar medelijden voelde.

”Paula, bind haar vast aan de takel alsjeblieft.”

”Ja, Chaleen.” Ze nam de riem van Mrs. Chaleen over. ”Kom maar mee, Verona.”

Ik was ten einde raad en keek wanhopig Mrs. Paula aan die mijn polsen aan de takel bond en omhoog deed. Ze wilde mij kussen en vasthouden maar durfde niet. Ze knipoogde en fronste haar wenkbrauwen even, alsof ze wilde zeggen: alsjeblieft, wees even flink, Verona.

Dan hoor ik Mrs. Chaleen in haar vingers knippen. ”Paula, ik heb je nodig.”

”Ik kom eraan, Chaleen.” Ik dacht: nou nou zeg, dikke bitch, Paula is toch geen hondje van u. En dan kussen ze elkaar minutenlang. Ik keek niet hun richting uit, maar ik zag het duidelijk tegenover me in de grote spiegel.

Vluchtig keek ik angstig om mij heen om alles waar te nemen. Ik zag een vreemd soort spinnenwiel en een kruis. O mijn god, zal ik daarin moeten staan? Nee, dacht ik. En de kooi voor mij, ik stond er bijna tegenaan, daar ga ik echt niet in, dacht ik. En dan die gynaecologenstoel. O, ik zal daar toch niet op hoeven? Nee, dacht ik, het gaat vast niets worden aangezien Mrs. Chaleen niet enthousiast was, iets stond haar niet aan. Dan zie ik nog een groot bed en een soort leren hangmat. En daar in de verlichte ruimte een stalen deur. Wat zou daar achter zitten? dacht ik.

Dan staat Mrs. Chaleen op en komen ze naar mij toe, ze gaat voor mij staan en zegt: ”Paula, wil je mij een schaar geven? Je hebt het topje niet uitgedaan.” Met een ijskoude blik kijkt mevrouw mij strak aan. Ik had moeite om mevrouw aan te kijken.

”Alsjeblieft, Mrs. Chaleen.”

”Zo meisje,” zegt ze, pakt de boord vast van mijn topje en tot mijn verbijstering zet ze de schaar erin.

Nee, schud ik met mijn hoofd. ”Nee mevrouw,” zeg ik, ”dat is een nieuw topje.”

”Heb ik jou wat gevraagd, Verona?”

”Nee mevrouw,” zeg ik trillend.

”Nou, houd dan voortaan je mondje dicht.” En ze knipt verder mijn topje stuk in vele reepjes. Wanhopig kijk ik Mrs. Paula aan. Ze wil mij helpen, ik zie het, maar ze kan slechts toekijken.

Dan scheurt Mrs. Chaleen het van mij af. Ik sta bijna te klapperen op de vloer. Ze kijkt mij aan en laat haar tong langs haar lippen gaan. Ze gaat achter mij staan en Mrs. Paula kijkt naar de vloer, die zag de wanhoop in mijn ogen. Mijn bh-bandje werd stuk geknipt in plaats van mijn sluiting los te maken, een bh van vijfennegentig euro, dacht ik, net nieuw. De bh gooit ze naar Mrs. Paula die het opvangt en op de stoel legt.

Langzaam komt Mrs. Chaleen weer voor mij staan en bekijkt mijn borsten secondenlang. Dan pakt ze mijn tepels tussen drie vingers en masseert ze. ”O,” zei ik want ze deed mij pijn.

”Paula, kijk even mee, zijn deze tepels geschikt voor een piercingring?” Wat?! dacht ik, bent u gek geworden?

”Ja, die zijn daar zeker geschikt voor.”

”Het beste is dit bij Carlo te laten doen, Paula.” O nee, schud ik met mijn hoofd. Mrs. Chaleen kijkt mij aan en zegt: ”Wat nee, Verona! Zag ik dat! Dat jij nee schudde met je hoofd? Nog één keer en je kunt gaan dame, is dat duidelijk?”

”Ja, Mrs. Chaleen,” zeg ik gebroken en in shock.