Natalia Patratskaya - Perłowa pani. Proza po polsku

– Sony, otwórz się! – słyszano znajome głosy Alla i Yury.

Pasha otworzył drzwi.

– Dlaczego krzyczeć? – zapytał Pasza, ale kiedy zobaczył parę, zatrzymał się.

Przed nim stała Yura i Alla w nowych strojach.

– Pasha, nie dziw się – powiedziała Alla, – zrozum, dostaliśmy się do pałacu Pawia. To nie jest muzeum, ludzie w nim mieszkają, ale raz w tygodniu mogą je odwiedzać. To prawda, że mają surowe prawa. Pierwszą noc nietkniętej dziewczyny podaje się do lamusa o dziwnym imieniu Peacock. Yura dała mi go. I nie płaczę. Hrabia Peacock nagrodził mnie pieniędzmi, a ja i Yura kupiliśmy nowe rzeczy.

Yura wstała i była przygnębiona z nieobecnym spojrzeniem.

«Rano dano mi Jurę pod spojrzeniem hrabiego Pavlina, ale nie płaczę» – szlochała Alla. – Wypiliśmy kieliszek wina i byliśmy bardzo spokojni, nawet nie oburzeni. Hrabia Peacock zbiera tylko tych, z którymi można spać po raz pierwszy, i dowiedział się skądś, że jestem dziewczyną. Spotkałem mnie na plaży na dywanie kwiatami. W pobliżu ścieżki stali surowi mężczyźni z trójzębami, nie mogliśmy uciec, wszystko było przygotowane.

«Wszystko zależało od podatku» – powiedział z namysłem Yura.

Bella wyszła z sypialni i patrząc na Alla, powiedziała:

– Alla, idziemy do domu, musimy odpocząć z tobą.

– Chodźmy do domu – odpowiedziała Alla jak echo. – Myślę, że ludzie nie będą protestować. Żegnajcie, chłopcy!

Drodzy przyjaciele wymienili najnowsze wieści i wrażenia, które uderzyły w ich głowy, a raczej ich młode ciała.

– Alla, co mam zrobić z Pashą? Pamiętam bardzo dobrze, że uderzył mnie na kamienistej plaży, tak że straciłem swoje uczucia. Powiedział mi, że miałem udar słoneczny. Udaję, że mu wierzę i naśladuję namiętną miłość. Właściwie boję się go!!! – wyrzuciła namiętną tyradę słów Bella.

– Bella, mam cię! Nie przestawaj przedstawiać miłości, a ja tak się wściekłem na hrabiego Pavlin i Yurę! Byłem gotów je zabić, ale potem przedstawiłem pełne posłuszeństwo, a nawet szczęście. Jest taki strażnik! Nie wiem: zemścić się lub zapomnieć o wszystkim?

– Alla, mądrzy ludzie powiedzieli nam, że nie poszliśmy samotnie, i poszliśmy na orzechy.

– Wziąłem pigułki na czas, ponieważ nosiłem je w torbie ze mną za radą moich starszych przyjaciół. Ale taki smutek i tęsknota w duszy! Widziałem pałac Pawia, to jest starożytne z zewnątrz, ale w środku jest modne. I hrabia Peacock! Mój Boże! Fajny człowiek.

– Więc zapomnij o wszystkim i nie mścij się?

– Bella, o czym ty mówisz? Zemsta? Pozostało mi uczucie strachu!

Iwanowna siedziała w zamyśleniu na werandzie domu, ale kiedy zobaczyła dziewczyny, z zachwytem przemówiła:

– Dziewczyny! Wracam! Czekam na ciebie, czekam.

«Dziękuję za udział», powiedziała Bella. – Wszystko jest u nas normalne.

Dziewczyny weszły do domu, poszły do pokoju.

– Jak się zmieniło! – zawołał Alla. – Wieczność minęła!

«Dokładnie,» odpowiedziała Bella, «Pasza obiecała mnie poślubić.»

– I wierzysz? Nikt mi nie obiecał, że wyjdę za mąż…

W bramie zabrzmiały samochody. Usłyszałem pomocny głos Iwanowna. Przystojny, imponujący dżentelmen w białym garniturze wszedł do pokoju dziewczynom.

– Alla, przyszedłem po ciebie! Nie chcę już być kobietą kolekcjonerem! Chcę się z tobą ożenić! Teraz! Wstań! Sukienka przyniesie ci. Czekamy na rejestrację małżeństwa!

Dwaj wielcy mężczyźni w garniturach przynieśli do pokoju ogromne torby z sukienką, welonem, butami i bielizną.

«Przepraszam, że dałem ci Yurę, ale w przeciwnym razie nie zapomnisz go, ale teraz o nim zapomnisz,» powiedział spokojnie Hrabia Peacock, «Alla, czekamy na ciebie.» Weź swoją dziewczynę, będzie twoim świadkiem.

– Alla, oto szczęście, a potem upadłeś! – wykrzyknęła Bella, patrząc z podziwem na prezenty hrabiego Peacocka.

«Bella, on jest taki niezwykły!» Oto wyniki – pokazał Alla na opakowaniach.

Poszła na letni prysznic, ale szybko wróciła.

– Zimna woda! – Alla waliła zębami.

Bella zmieniła ubranie i zaczęła pomagać Alla ubrać się, a potem jej przyjaciele wyszli na podwórko. Ivanovna uniosła dłonie na widok Alli we wspaniałym stroju.

Bramy otworzyły się szeroko. Drzwi w trzech wagonach otworzyły się. Ludzie szybko znikali w samochodach. Samochody jednocześnie odjeżdżały z domu. W urzędzie stanu cywilnego drzwi się otworzyły. Otwarto rejestr małżeństw. Formularz rejestracyjny został wypełniony. Wszystko zostało napisane. Dla hrabiego Pavlina i Alla pozostaje podpisanie. Składają swoje podpisy na formularzu zgłoszeniowym. Otrzymano akt rejestracji małżeństwa.

– Czy mogę nie iść z tobą? Nie mogę z tobą iść!!! Czuję się źle! – Bella niespodziewanie dla wszystkich była oburzona i zaczęła osiedlać się na podłodze.

Bella została podniesiona przez ramiona, włożona do jednego z samochodów, zabrana do małego domu. Dziewczyna została wyrzucona z samochodu przed zaskoczonymi oczami Ivanovny. Samochód szybko odjechał z domu i wkrótce dołączył do reszty samochodów, które jechały w kierunku Pałacu Pawi.

Alla jechała luksusowymi ubraniami, w eleganckim samochodzie, z imponującym mężczyzną. Była zaskoczona tym, co się z nią stało, ale wzięła się w swoje ręce i zareagowała pozytywnie na uwagę hrabiego Peacocka.

Bella leżała w biednym pokoiku i czuła się opuszczona przez wszystkich. W kącikach oczu stały łzy. Spojrzała na mały telewizor, niedawno wydany przez gospodynię. Na ekranie humorystki śmiały się, a ona płakała. Dziewczyna była smutna. Miałem ból karku.

Gospodyni weszła do pokoju:

– Bella, twoja przyjaciółka z szykiem zabrana! Dlaczego nie pójdziesz z nią?

– Och! Ile wydarzyło się nowych rzeczy, a moja głowa boli, Bella płakała.

– Tak, ty, dziewczyno, przegrzana w słońcu, spójrz na siebie w lustrze, jak się opaliłeś. Połóż się dziś, odpocznij, jutro wszystko będzie dobrze. Gdzie jest twój chłopak? To dobry człowiek.

«Są dobre, gdy są obce,» odpowiedziała Bella z bólem w głosie.

W tym momencie biały motyl wyleciał z pawia, usiadła na dłoni Belli. Dziewczyna delikatnie pogłaskała ją jednym palcem.

«Bello, znalazłem porozrzucane perłowe koraliki i zebrałem je na cienkiej linii», powiedział Ivanovna i wręczył jej perełki.

Wkrótce zapukał do bramy. Ivanovna poszedł otworzyć.

– Łatwo ci, w kopalni. Bella płacze. Idź się uspokój.

– Dziękuję, czuję, że jest zła.

Pasza wszedł do pokoju.

– Bella, dlaczego płaczesz? Kocham cię! Wszystko będzie dobrze – powiedział młody człowiek, uważnie oglądając rzeczy Belli i Alli rozrzucone po pokoju.

– Pasza, pokochasz teraz, czy możesz mi odpocząć? – spytała zmęczona Bella.

– Nie jestem złym charakterem. Odpoczynek. Gdzie jest Alla? Zapytał, wciąż rozglądając się po pokoju.

– Żonaty żonaty, hrabia Pavlin. Została zabrana do Pałacu Pawi. Nie poszedłem z nimi.

– Tale. Czy to prawda? – zapytał Pasza, siadając na łóżku Alli.

– To nie żart – odparła Bella, wkładając naszyjnik z pereł.

– Bella, wybacz mi. Nie piję wina, ale tutaj zostałem wymieniony. Nigdy wcześniej nie rzucałem kobiet, boleśnie się wstydzę.

«Ok, przeżyliśmy, będziemy żyć» – odpowiedziała Bella, trzymając w dłoniach trzy pawie pióra i ukrywając w nich szczekające oczy.

– Bella, chcesz żebym kupił bilety do twojego miasta dla nas dwojga?

– Masz prawie rację. Jutro kupimy bilety. Nadal mam pieniądze na bilety. Dzisiaj nigdzie nie pójdę. Alla nie pójdzie z nami.