Ганна Атрошчанка - Кроза - вершы
Здесь есть возможность читать онлайн «Ганна Атрошчанка - Кроза - вершы» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Мінск, Год выпуска: 2012, Издательство: Ковчег, Жанр: Поэзия, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.
- Название:Кроза: вершы
- Автор:
- Издательство:Ковчег
- Жанр:
- Год:2012
- Город:Мінск
- ISBN:нет данных
- Рейтинг книги:4.5 / 5. Голосов: 2
-
Избранное:Добавить в избранное
- Отзывы:
-
Ваша оценка:
Кроза: вершы: краткое содержание, описание и аннотация
Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Кроза: вершы»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.
Кроза: вершы — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком
Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Кроза: вершы», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.
Интервал:
Закладка:
Вершы
Пра аўтара
Ганна Мікалаеўна АТРОШЧАНКА. Нарадзілася ў Добрушскім раёне Гомельскай вобласці. Член Саюза пісьменнікаў Беларусі і Беларускага Саюза журналістаў. Паэтэса, празаік, журналіст, публіцыст. Піша на рускай і беларускай мовах. Аўтар зборнікаў паэзіі: «Чырвоны Рог», «Арыёза жыцця», «Летуценніца», «Лавровишня» і іншых. І прозы: «Сустрэча», «Жыццёвая гісторыя», «Ветрагон», «Жытнёвыя каласы», «Прыгоды жабрачкі».
Працоўны шлях пачынала на будоўлі, шчыравала і на заводзе «Пускавыя рухавікі». Потым лёс прывёў у журналістыку. Была карэспандэнтам, рэдактарам аддзела, адказным сакратаром і намеснікам галоўнага рэдактара газеты. Працавала ў гарадскіх газетах: «Вестник района», «Гомельскі веснік», «Советский район», шматтыражцы«Сельмашевец».
Друкавалася ў шматлікіх калектыўных зборніках, а таксама ў рэспубліканскіх часопісах: «Маладосць», «Вожык», «Алеся», «Полымя», «Планета и семья», «Мир животных», газетах – «Літаратура і мастацтва» («ЛіМ»), «Настаўніцкая газета», «Народная газета», «Беларуская ніва», «Чырвоная змена, «Звязда» , «Гомельская праўда»… Жыве ў Гомелі.
Музыку на вершы Ганны Атрошчанкі напісалі кампазітары: Алена КАСТЭНКА, Ірына МАРЧАНКА, Валянціна КАРАЛЁВА, Уладзімір БАБРОЎНІК, Мікалай БУДЗЮХІН, Валянціна ШАРМАНАВА.
Зборнік «КРОЗА» цікавы тым, што займеў незвычайную назву. А кроза – гэта мара, летуценне… Новыя вершы паэтэсы – таксама своеасаблівыя летуценні. Яны, нібыта разнаколерны вяночак з палявых і лугавых кветак, дзе можна пачуць сэрцам меладычныя гукі роднага слоўка, глыбокі філасофскі роздум. І непадроблены сум па родным мясцінах, па далёкім дзяцінстве і юнацтве, дзе ўсё мроілася светлым і радасным. Выданне мае два раздзелы. Кожны чытач зможа знайсці для сябе шмат чаго карыснага і цікавага.
У НАВАЛЬНІЦУ
Хмарка гушкала маланку,
Гром бубнеў дзесь з-пад нябёс.
І дажджынкі на альтанку
Сыпанулі, як авёс.
Дождж скакаў і каля грушы,
Стукнуў весела ў акно…
І цяпер сказаць я мушу:
Як было гэта даўно!
10.07.2012.
ЖНІВЕНЬ
Яблыкам даспелым,
Жнівень ціха крочыў,
Зазірнуў нясмела
Прама ў мае вочы.
Ды згубіў ён словы,
Стаў зусім шчарбатым,
У дзянёчку новым
Танчыў каля хаты…
МАЙСКІ ДЗЯНЁК
Хмаркі ходзяць нізка, нізка,
Сыпане дажджом,
І маланка будзе бліскаць,
Стрэліў гулка гром.
А вятрыска ў полі скача,
Будзе тут раса!
Жыта дожджыкам заплача,
Упадзе сляза.
Сціхне ў лузе рой пчаліны,
Мокрым стаў лужок,
Дождж каціўся да нізіны,
Быццам, той клубок.
20.06.2012.
* * *
Шчасця выкаваць падкову
Я ніколі не змагу…
І не веру твайму слову,
Хоць былое – берагу.
І гукаю цябе ранкам,
І шукаю зноў у сне…
След губляецца за ганкам,
Як праменьчык у акне.
21.06. 2012.
* * *
Калі не будзе свет мне мілы,
І роспач раптам ажыве...
Анёл падорыць зноўку крылы,
У шлях жыццёвы пазаве.
Я застануся на зямліцы,
На той, што падарыў мне Бог!
І кожны дзень буду маліцца
За тых, хто выжыць дапамог...
АНЁЛУ
Калі мне будзе адзінока,
ратуй!
Калі паеду зноў далёка,
пачуй…
Калі балюча мне і горка,
шукай!
Калі жыццё спіхне з пагорка –
трымай!
ЛІПЕНЬСКІ ВЕЧАР
Маўчыць васільковае жыта,
Жаўрук не спявае ў цішы,
І колькі тут вёсень пражыта?
Ты, лецейка, нам падкажы.
Прыціхлі лугі і прасёлкі,
Вунь вечар прылёг на парог,
Няма каляровай вясёлкі,
Туман абдымае разлог.
Жытнёвае поле – калыска,
Гуляе там вецер адзін…
Чаму адзінокі, вятрыска?
Не кліча цябе далячынь?
СЕРЫНАДА ЖЫЦЦЯ
Гучаць серынады зноў ноткі,
Струменіць дажджом сакавік,
А шлях да вясны стаў кароткі –
За тым паваротам ён знік.
А дзень сёння зноўку самотны,
Чакае вясну ці смугу?
Вятрыска бяжыць бесклапотны,
Пакіне на вокнах слязу.
Зіму да двара ён вяртае,
З нябёсаў змяце белы снег,
А квецень далёкага мая
На поўдні бярэ свой разбег…
21.03.2012.
КРОЗА
Лістотай жоўтай свет прапах,
Віруе ў танцы лісце,
Журба застыне ў вачах,
Дзе адшукаць мне выйсце?
Сумуе зноўку жоўты гай,
І верасень агністы,
Рабіне кіне, як адчай,
Чырвоныя маністы.
Интервал:
Закладка:
Похожие книги на «Кроза: вершы»
Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Кроза: вершы» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.
Обсуждение, отзывы о книге «Кроза: вершы» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.