Кеше сүзен нигә таратырга,
Синең сүзең түгел бит инде…
Исемсез хат таратмыйк зинhар,
Җилдә очкан гайбәт шикелле.
Я күренсен аны кем язганы…
Ошый икән калдыр, үзеңдә.
Таратырсың ялган, теләмичә,
Аңламыйча калып, үзеңдә…
Кеше күңеле җилкенәдә,
Тынып кала… көтәм диеп…
Көтмәгәнда ташлап барсын,
Туган җирдән китәм диеп.
Уйларныңда кайсы жинә,
Күпмеләре онытыла…
Барыберда безнең алда,
Язмышның юлы тора…
Калсаңда син, китсәңдә син,
Үзгәрәме икән күңел…
Кем сынаган, кем тикшергән,
Аны белү мөмкин түгел…
Кайда гына яшәсәктә…
Без Аллаhның кул астында.
Еракларга китүләрдә…
Җир өстендә, күк астында…
Күңелләргә аралар юк…
Аны тыю зур хатада…
Ирек бирик күңелләргә,
Калмасын ихатада…
Сизмичәдә калдым үтүләрен,
Дистәләгән кышын җәйләрен…
Үтеп бетереп инде баруымны,
Хәзер генә менә шәйләдем…
Кая диеп, шулай ашыгылган,
Уйланырлык вакыт тапмаслык…
Тормыш агымнары әллә булган,
Барган юлны уйлап ятмаслык.
Бураннарның була җәяүлесе,
Аларда бит үтә юлларын…
Хыял диеп… Кемнәр белә ала,
Алда күпме юллар булганын.
Алдан белмәү – серле юллар кебек,
Уңга яки сулга барырга…
Колак салмый барып киңәшләргә,
Ул юлларда адашып калырга.
Җаваплар юк-алар булмасларда…
Язмыш чөнки безгә билгесез.
Юллар туры гына булганда да,
Күрми калмыйк «тыю» билгесен.
Дөнья камил итеп яратылган,
Бары кирәк аңлый алырга…
Юлсыз җирдә юллар эзләмичә
Булганынан кирәк барырга.
Соң түгелдер, изге ниятләргә,
Алда әле килер көннәрең…
Ул көннәрең әле уйлар өчен,
Күңелеңне бүген телгәнен..:
Дога итеп бөтен белгәнең…
Вакыт бит ул безне гел чикләми,
Кала вакыт савап – гамәлгә.
Соңгы көндә кыла алганыда,
Савап була алыр әдәмгә…
Ихласлыкта кылсаң әгәрдә.
Тыңлаганда тәүге вәзазьләрне,
Иман килеп… бассаң намазга.
Соң түгелдер, алгы көннәреңдә
Колак сала алсаң азанга…
Чәчләреңә инде чал керсәдә,
Күзләр инде шикле күргәндә…
Соң булалмый әле берәүгәдә,
Мөмкинлекне Аллаh биргәндә.
Дөрес юллар сиңа килгәндә.
Күңелләргә яңа сулыш кебек,
Иман нуры безгә төшкәндә.
Соң була ала… җитә вакыт…
Соңгы йотым суны эчкәндә,
Кереп китеп соңгы кичләргә…
Кыенсынып бераз читләшәләр,
Картайганны кайчак өлкән дип,
Үтеләсе гомер юлларының,
Авыр юлын инде үткән дип.
Картайганчы яшәү үзе нигъмәт,
Өлкән булу үзе дәрәҗә…
Бу вакытта инде башкаларга,
Була алып тере шәҗәрә…
Яхшы әле була хәтерләр,
Үткәннәрне бераз сөйләргә…
Бергә җыелганда күмәкләшеп,
Кушылганда моңлы көйләргә…
Картлык белән бергә акыл килә,
Башкаларга «сата» алырлык…
Җитешмәгән, эшли алмаганны,
Ялгышларны күреп калырлык…
Яшьлек белән картлык алышына
Күк күкерәп килгән шикеле…
…Килгәнедә, бары күренмәгән,
Күптән бергә икән бит инде…
Бәхетле бул, дибез ихластанмы,
Әллә матур сүзләр булганга…
Җылы теләк белән кемнәргәдер,
Эчке дөньяң синең тулганда…
Кем аңлата нинди булганлыгын,
Кайда булганлыгын бәхетнең…
Мизгелләре генә түгел микән,
Туеп торган чагы нәфеснең…
Нәфес туя алу бәхетме соң,
Шуның өчен гомер узамы…
Озата бара, бәхет эзләгәнне,
Үткән юлның, бетмәс тузаны.
Бәхет белән кайгы алар килә…
Көтмәгәндә… уйламаганда…
Язмыш юлларында очрыйлар,
Язмыш белән уйнамаганда…
Әфәт килер юлда булмаганда…
Бәхет килер, юлдан барганда…
Кешене hич бәхете тапмый калмас,
Кеше булып җирдә калганда.
Ач күзеңне дөнья бу,
Карап яшә фикерлә…
Үз фикереңне таба бел,
Иярми чит фикергә…
Күргәнеңне аңлыйда бел,
Кая таба барабыз…
Комсызларны мактап яшәп,
Үзебез ач калабыз…
Ялагайлар армиясе,
Зураяда зурая.
Ялап яшәүчегә карап,
Ялатучы елмая…
«Бердәм"булып алга диләр,
Ә халыкны талайлар…
Табынырга җирдә җитә,
Тимер hәм кар бабайлар…
Читать дальше