LibCat » Книги » Поэзия » Янка Купала - Сон на кургане

Янка Купала - Сон на кургане

Здесь есть возможность читать онлайн «Янка Купала - Сон на кургане» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Жанр: Поэзия, drama, на белорусском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Читать книгу

Название:
Сон на кургане
Автор:
Янка Купала
Жанр:
Поэзия / drama / на белорусском языке
Год:
неизвестен
ISBN:
нет данных
Рейтинг книги:
4.5 / 5. Голосов: 2
Избранное:

Добавить в избранное
Отзывы:
Написать комментарий
Ваша оценка:
- 100
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5

Сон на кургане: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Сон на кургане»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Сон на кургане — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Сон на кургане», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема

Шрифт:

↓

↑

Сбросить

Интервал:

↓

↑

Закладка:

Сделать

3-я дзяўчына

Яшчэ сягоння прычакаеш,
Хай толькі добра сцюжа змора.

4-я дзяўчына (хмура)

Як мухаў рой на мухаморы,
Збягуцца, пляшкамі зазвоняць;
Пакуль ахвоту ўсю спагоняць,
Пасуду высушаць без гора,
Табе кішэнь, як бач, напоўняць.

Чуваць топат на ганку.

Дзяўчыны (разам)

А вось і госць! Ці ж не казалі?

Уваходзяць двое.

1-ы

Што за мароз пячэ сягоння!
Як прыскам, вочы проста смаліць.

2-і

Ў казіны рог усіх загоне.

Садзяцца ля першага століка з левага боку.

1-ы

Ану, дзяўчынкі ці кабеты,
Хай там шынкар чаго падсуча.

2-і

А крэпкай так, як мароз гэты;
А як агонь — такой пякучай.

1-я дзяўчына (бярэ з буфета дзве чаркі, паўквартоўку, на каторую ўскладае на шыйку тры абаранкі і падае гасцям)

Няхай жа добра вас падсмажа.

Уваходзяць двое.

1-ы

Што за пракляты сівер смажа,
Аж косці ў крук, як шчэпкі, верце!

2-і

Як воўк авечак, бярэ ў лапы.

Садзяцца ля другога століка.

1-ы

Што ж! Дайце нам таей сусветнай.
А толькі добра там адмерце.

2-і

Каб аж Люцыпар у праметнай
Развесіў, дзіўлячыся, ляпу.

2-я дзяўчына (падаючы гарэлку, як 1-я)

I ў пекле лепшай не дастаці.

Уваходзяць двое.

1-ы

Гняце і давіць да зарэзу…
Душу у целе не стрымаці.

2-і

Не акуе так і жалеза.

Садзяцца ля трэцяга століка.

1-ы

Няхай жа, ваша, там удружа,—
Шынкар хай толькі знае дзела.

2-і

Каб аж трашчэлі усе путы,
Каб аж сама сталь затрашчэла.

3-я дзяўчына (падаючы таксама, як 1-я)

Не знаю што — а трашчэць будзе.

Уваходзяць двое.

1-ы

Прост лёдам кроў сцялася ў жылах,
Зледавацелі цэглай грудзі.

2-і

Пячэ, як жаб агнём на вілах.

Садзяцца ля чацвёртага століка.

1-ы

Падай там нам! А каб хапіла,
Аж сівер каб не змог, як трутняў.

2-і

Каб так нутро ўсё растапіла,
Як топяць шкло у печы гутняй.

4-я дзяўчына (падаючы, як і 1-я)

Хоць пад свой дом з такім падпалам.

Уваходзяць двое.

1-ы

Абвіўся гадзінай халоднай,
Упіўся ў шыю, як жыгалам.

2-і

Як ястраб птушку рве галодны.

Садзяцца за пяты столік.

1-ы

Гэй, гэй! жывей на стол прынаду —
Зальём атрутаю атруту.

2-і

А каб мацней была ад яду,—
Як смерць сама — так звіўнай, крутай.

1-я дзяўчына (стаўляючы гарэлку)

Кагось ці штось, але атруціць.

Уваходзяць двое.

1-ы

Як перуном страляе ў сцены,
Кладзе нябожчыкаў ў бяспуцці.

2-і

Людзей з'ядае, як конь сена.

Садзяцца за шосты столік.

1-ы

Таей, што льецца зменнай хваляй,
Ў шалёным высвенцанай зеллі.

2-і

Каб аж нябожчыкі ўставалі,
Каб аж крыжы з магіл запелі.

2-я дзяўчына (падаючы гарэлку)

Хтось запяе, хоць мо не ўстане.

Уваходзіць Сам — адзін.

Сам

На небе сонца зледаваціў,
Імглою зоры ўсе загаціў,
Зямлю патрэскаў на кургане.
(Садзіцца за сёмы столік.)
Не будзьце ж толькі скупы ў мерцы,—
А крэпкай так, як кроў жывая;

Каб так паліла ў цэлым сэрцы,
Як хата родпая налае.

3-я дзяўчына (падаючы гарэлку)

Крапчэй, як вар слязы сірочай,
А вагнісцей, як крыўды вочы.

У шынку ўсільваецца гоман; дзяўчаты ўвіваюцца, падаючы гасцям то гарэлку, то піва.

Пры 1-м століку

1-ы (да 2-га)

Пі! Што глядзіш, як бы нясмела?
Пі, каб аж сэрца скрыгатала!
Каб аж душа, як дым, курэла
I дымам вочы засцілала.

2-і (падымаючы з 1-м чаркі)

За згубу лепшай, светлай долі,
За працвітанне чорных хвіляў,
За тых усіх, што мяне гналі,
Пакуль аж тут не утапілі!