Zamenhof L - Proverbaro Esperanta

570.01 Silente!

570.02 Ne movi la buŝon! 570.03 Ne ekpepi!

570.04 Sidi kiel muso sub balailo.

571.01 Kiu levis la piedon, devas ekpaŝi.

571.02 Kiu sin enjungis, devas tiri.

571.03 Kiu entreprenis, tiu sin tenu.

571.04 Kiu amas honoron, amu laboron.

571.05 Kiu amas ĝuon, amu ankaŭ enuon.

572.01 Petolu, diboĉu, sed poste sorton ne riproĉu.

572.02 Petolado sen mezuro ne kondukas al plezuro.

572.03 Longe ĉerpas la kruĉo, ĝis ĝi fine rompiĝas.

572.04 Longe ŝtelas ŝtelisto, tamen fine li pendos.

572.05 Buĉas la lupo, oni ankaŭ ĝin buĉos.

573.01 Juneco petolis, maljuneco malsatos.

573.02 Senlaboreco estas patrino de ĉiuj malvirtoj.

574.01 Multe en kapo, sed nenio en poŝo.

574.02 Multe da sprito, sed neniom da profito.

575.01 Muelilo haltas, muelisto eksaltas.

575.02 Se silentas draŝejo, malpacas loĝejo.

576.01 Aŭ festo, aŭ fasto.

576.02 Aŭ festene, aŭ malplene.

576.03 Aŭ ĉio, aŭ nenio.

576.04 Aŭ kuseno sub ripo, aŭ bato per vipo.

576.05 Aŭ plej riĉa stato, aŭ plena malsato.

576.06 Aŭ ministran postenon, aŭ pundoman katenon.

577.01 Laboro donas bonstaton, mallaboro malsaton.

578.01 Ofta festo, malplena kesto.

578.02 Imiti grandsinjoron, perdi baldaŭ la oron.

578.03 Kiu ĉion formanĝis en tago, malsatos vespere.

579.01 Bela birdo!

579.02 Dando el reĝa hundejo.

580.01 Ĝi tuŝas lin, kiel akvo anseron.

580.02 Ĝi glitas de li kiel pizo de muro.

580.03 Ĝi eĉ ne tuŝas lian orelon.

580.04 Vi povas eĉ haki lignon sur lia kapo.

580.05 Ĉio estas por li kiel polvero sur la tero.

580.06 Li zorgas pri ĝi kiel pri neĝo pasintjara.

580.07 Tra unu orelo eniras, tra la dua eliras.

581.01 Senlanigu, sed ne senhaŭtigu.

581.02 Eliri sen frakaso el granda embaraso.

581.03 Senplumigi kokinon, ne vekante mastrinon.

582.01 Ĝi staras ankoraŭ malproksime en la kampo.

582.02 Ankoraŭ multe vi kuros, ĝis vi alkuros.

582.03 Ankoraŭ la gajno ne estas en la mano.

582.04 La manĝota fiŝo estas ankoraŭ en la rivero.

582.05 Ĝi estas ankoraŭ birdo sur la tegmento.

582.06 Ĝi estas ankoraŭ pasero en aero.

582.07 Inter la mano ĝis la buŝo ofte disverŝiĝas la supo.

583.01 Li ne estas el la grandaj saĝuloj.

583.02 Li ne elpensis la filozofian ŝtonon.

583.03 Li vidas nur ĝis la pinto de sia nazo.

584.01 Post alkutimiĝo doloras disiĝo.

584.02 Ju pli malproksimen la vojo, des pli da larmoj.

584.03 Amo pli kora, disiĝo pli dolora.

584.04 Post dolĉa vino restas acida vinagro.

585.01 Kiu iras trankvile, iras facile.

585.02 Tro rapida akcelo ne kondukas al celo.

585.03 Tro rapida faro estas nur baro.

585.04 Rapidu malrapide.

585.05 Kiu tro pelas, nur malakcelas.

586.01 Pri la lupo rakonto, kaj la lupo renkonte.

586.02 Ne elvoku lupon el la arbaro.

587.01 Servo postulas reservon.

587.02 Vi amas preni, amu redoni.

587.03 Vi min manĝigos, mi vin trinkigos.

587.04 Kiu donacon prenas, tiu sin katenas.

587.05 De kantado senpaga doloras la gorĝo.

588.01 Donacetoj subtenas amikecon.

589.01 Pli valoras vinagro donacita, ol vino aĉetita.

590.01 Al ĉevalo donacita oni buŝon ne esploras.

591.01 Oni donacas por speso kaj laborigas por spesmilo.

591.02 Kiu akceptas donacon, perdas la pacon.

592.01 Por nenio oni faras nenion.

592.02 Nenia ago fariĝas sen pago.

592.03 Senpaga estas nur la morto, sed ĝi kostas la vivon.

593.01 Donaco nesincera estas donaco infera.

593.02 Unu fojon oni donas kaj tutan vivon fanfaronas.

593.03 Donacon reprenu kaj mian vivon ne venenu.

593.04 Ne donu kaj ne boju.

593.05 Li donas peceton da pano kaj bategon per mano.

593.06 Plena glaso da vino, sed kun guto da veneno.

593.07 Li salutas profunde kaj mordas hunde.

593.08 Mielo sur lango, kaj glacio en koro.

593.09 Lango miela, sed koro kruela.

593.10 Ĉe tro ĝentila ekstero mankas sincero.

594.01 Pli feliĉa estas donanto ol prenanto.

595.01 Doni ovon, por ricevi bovon.

595.02 Bovo prenita, koko donita kaj — kvita.

596.01 Pafi — maltrafi.

596.02 Celis paseron, trafis anseron.

596.03 Pelis pavon, falis kavon.

597.01 Malaperis kiel vaporo.

597.02 Li pafis sin for.

598.01 Fari al iu bonan lavon.

598.02 Fari al iu predikon pri moroj.

598.03 Tani al iu la haŭton.

599.01 Ĵeti polvon en la okulojn.

599.02 Nebuligi al iu la okulojn.

600.01 Nobelo promesojn disdonas, kampulo promesojn plenumas.

600.02 Per promesoj estas pavimita la infero.

601.01 Plej facile promeso rimiĝas kun forgeso.

601.02 Dronanto domon proponas, savito eĉ brikon ne donas.

601.03 Promeso ne satigas.

601.04 Venis mizero, — helpu min, frato; pasis mizero, — for, malamato.

601.05 Danĝero sieĝas, al Dio ni preĝas; danĝero ĉesas, ni Dion forgesas.

602.01 Sub seruro promesojn tenu, sed doninte ne reprenu.

602.02 Estu sinjoro de via vorto.

602.03 Vorto donita estas kiel leĝo.

602.04 Pripensu malrapide kaj agu decide.

602.05 Dek fojojn mezuru, unu fojon detranĉu.

602.06 Antaŭe intencu kaj poste komencu.

603.01 Li estas la portreto de sia patro.

604.01 Silentu donante, parolu ricevante.

605.01 Dio donis oficon, Dio donas kapablon.

606.01 Kion Dio ne donis, perforte ne postulu.

607.01 Donu fingron al avidulo, li tutan manon postulas.

607.02 Se vi donas mielon, donu ankaŭ kuleron.

608.01 Ne rapidu, trankvile decidu.

608.02 Ne rapidu insulti, volu aŭskulti.

608.03 Ne aŭskultinte, ne kondamnu.

608.04 Juĝanto devas havi du orelojn.

609.01 Paco al lia cindro!

609.02 Li ripozu trankvile!

610.01 Dio donis, Dio prenis.

611.01 Dio donis buŝon, Dio donos manĝon.