Zamenhof L - Proverbaro Esperanta

666.02 Tro da bono ne turmentas.

666.03 Spesmilo superflua poŝon ne ŝiras.

666.04 De pli da suko ne malboniĝas la kuko.

667.01 Pli facile estas perdi vilaĝon, ol akiri domon.

668.01 Malsaĝa kiel ŝtipo.

669.01 Fleksu arbon dum ĝia juneco.

670.01 Sur arbon kliniĝintan saltas la kaproj.

670.02 Knabon senfortan ĉiuj batoj atingas.

670.03 Se la arbo falis, ĉiu branĉon derompas.

671.01 Pro multo da arboj li arbaron ne vidas.

671.02 En arbaro sidis kaj arbojn ne vidis.

672.01 Arbo krakanta venton ne timas.

673.01 Hakado de ligno donas lignerojn.

674.01 Unu orienten, alia okcidenten.

675.01 Kurba estas la ligno, sed rekte ĝi brulas.

676.01 Teni iun per fera mano.

677.01 Teni la okulojn en streĉo.

677.02 Havi la orelojn sur ĝusta loko.

677.03 Streĉi la orelojn.

678.01 Teni sian langon en la buŝo.

678.02 Kiu sian langon katenas, Dio lin benas.

678.03 Kio el la dentoj elsaltas, en la lipoj ne haltas.

678.04 Mastro elbabilis, gastoj ne silentos.

678.05 Vi sekrete vorton diros, ĝi tra l' tuta mondo iros.

678.06 Vi sekretos al edzino, ŝi sekretos al fratino, kaj tiel la sekreto promenados sen

fino.

679.01 Amu domon novan kaj amikon malnovan.

680.01 La mano lin jukas.

680.02 Malpaculo.

681.01 Via dekstra mano ne sciu, kion faras la maldekstra.

682.01 Li estas preskaŭ mia frato: nepo de kuzo de onklo de konato.

683.01 Li parolas sen senco kaj sen interligo.

683.02 Nek al temo, nek al celo.

683.03 Muele sencele.

684.01 Li ne estas el la regimento de timuloj.

684.02 Li dentojn prunti ne bezonas.

684.03 Al li ne mankas defendo kontraŭ ofendo.

684.04 Li havas la kapon fortike sur la kolo.

684.05 Li estas homo sperta kaj lerta.

685.01 Miraklo inter mirakloj.

686.01 Infano ne krias, patrino ne scias.

686.02 Kiu ne petas, tiu ne ricevas.

686.03 Kiu frapas, al tiu oni malfermas.

687.01 Dio donis infanon, Dio donos por ĝi panon.

687.02 Pli da infanoj, pli da manoj.

687.03 Pli da infanoj, pli da beno.

687.04 Ju pli la infanoj bezonas, des pli Dio al vi donas.

688.01 Bonaj infanoj gepatrojn feliĉigas, malbonaj ilin entombigas.

689.01 Kia naskinto, tiaj naskitoj.

689.02 Ne falas frukto malproksime de l' arbo.

689.03 Kien kudrilo iras, tien fadenon ĝi tiras.

689.04 Kia patrino, tia filino.

689.05 Hundo bonrasa estas bona por ĉaso.

689.06 Plej juna katido musojn jam pelas.

690.01 Malgrandaj infanoj kaŭzas laboron, grandaj — doloron.

691.01 Bojas hundido, kiel ĝi aŭdas de hundoj.

692.01 Infanon malbonigas ne petolado, sed malbona kamarado.

693.01 Kiu cedas al sia infano, ĝin pereigas per propra mano.

693.02 Vergo doloras, sed saĝon ellaboras.

694.01 En juneco ni petas, en maljuneco forĵetas.

695.01 Fabeloj por infanoj.

696.01 Mi ne povas kapti en ĝi la sencon.

696.02 Ĝi estas por mi volapukaĵo.

696.03 Venis fino al mia latino.

697.01 Bonfaron oni facile forgesas.

697.02 Malbonon oni memori ne ĉesas, bonon oni baldaŭ forgesas.

698.01 Plej kruela estas redono por farita bono.

698.02 Kiu neniun savis, malamikon ne havas.

698.03 Kiam pasanto jam trinkis, li la puton insultas.

699.01 Kiu bone agas, timi ne bezonas.

699.02 Pura ĉielo fulmon ne timas.

699.03 Pura konscienco estas plej granda potenco.

699.04 Foresto de ofendo estas plej bona defendo.

700.01 Ne ekzistas honoro sen laboro.

701.01 En ĉiu malbono estas iom da bono.

701.02 Eĉ plej granda malbono al bono kondukas.

702.01 Plibono estas malamiko de bono.

702.02 Kiu bone sidas, tiu lokon ne ŝanĝu.

702.03 Eĉ ŝtono verdiĝas, se ĝi longe ne moviĝas.

702.04 Kiu konstante lokon ŝanĝas, neniam sin aranĝas.

702.05 En ĉiu transloĝiĝo estas parto de ruiniĝo.

703.01 En la bona malnova tempo.

704.01 Iri for en bona hor'.

704.02 Enpakiĝu kaj foriĝu.

704.03 En bona ordo tra la pordo!

705.01 Forportu vian pakaĵon kaj havaĵon!

706.01 Kiu povas antaŭvidi!

706.02 Pri nenio oni povas ĵuri.

706.03 Ne voku diablon, ĉar li povas aperi.

707.01 Pri havo najbara oni estas malavara.

707.02 El fremda poŝo oni pagas facile.

707.03 El fremda ledo oni tranĉas larĝe.

708.01 Se ne venas per bona vorto, oni prenas per forto.

709.01 Bona famo sin trenas testude, malbona kuras rapide.

709.02 Famo laŭte krias, ĉiuj ekscias.

709.03 Truon de l' honoro flikos neniu tajloro.

710.01 Pli bona estas virto sen oro, ol oro sen honoro.

710.02 Vesto eluzita, sed pureco spirita.

710.03 Mono perdita, nenio perdita; honoro perdita, ĉio perdita.

711.01 Pli bona estas vorto afabla, ol kuko agrabla.

711.02 De vorto ĝentila ne doloras la lango.

712.01 Dio scias bone pri niaj bezonoj.

713.01 Kiu havas oron, havas honoron.

714.01 Troviĝas bonaj homoj en la mondo.

715.01 En bona horo!

716.01 Ĉasaĵo ĉasanton ne atendas.

717.01 Pli valoras kontenta spirito, ol granda profito.

717.02 Kontentulo estas pli feliĉa, ol homo plej riĉa.

718.01 Konfido naskas konfidon.

719.01 Kiam havo malaperis, saĝo aperis.

719.02 Saĝa estas la frato post ricevo de l' bato.

719.03 Estis la tempo, ni ne komprenis, — pasis la tempo, la saĝ' al ni venis.

719.04 Post la fino de l' batalo estas multe da kuraĝuloj.