Andrey Tikhomirov - Wetenschappelijke analyse van de Bijbelse brieven van de apostelen. Regel voor regel wetenschappelijke uitleg van de Bijbel

15 en beschouw de lankmoedigheid onzes Heeren als zaligheid, gelijk als onze geliefde broeder Paulus, naar de wijsheid, die hem gegeven is, u geschreven heeft.

16 zoals hij hierover zegt in alle brieven, waarin iets onbegrijpelijks is, dat de onwetenden en de niet-goedgekeurde tot hun eigen vernietiging wenden, zoals andere Schriften. (Christenen moeten onrechtvaardige beschuldigingen van ongehoorzaamheid aan de autoriteiten weerleggen met hun Onbevlekte leven).

17 daarom, geliefden, nadat u hiervan tevoren gewaarschuwd bent, zorg ervoor dat u zich niet laat meeslepen door de dwaling van de boosdoeners en dat u van uw verklaring afvalt (het is noodzakelijk om de «dwaling van de boosdoeners"te bestrijden).

18 maar groei in de genade en kennis van onze Heer en Zaligmaker Jezus Christus. Eer aan hem, nu en op de eeuwige dag. Amen. (De tweede brief bestaat uit drie hoofdstukken. De auteur van deze brief noemt zichzelf Simon Petrus, maar veel geleerden betwijfelen dat het echt werd geschreven door de apostel Petrus, en dateren het aan het einde van de I – begin van de II eeuw A. D. de stijl en ideeën van deze brief zijn zeer verschillend van de eerste, het was vrij laat overgenomen door de kerk. De apostel waarschuwt gelovigen tegen valse leraren die, in hun arrogantie, Jezus die hen verloste en zijn tweede komst zullen verloochenen. Christenen moeten de onrechtvaardige beschuldigingen van ongehoorzaamheid aan de autoriteiten met hun Onbevlekte leven weerleggen, ze moeten de komst van de Heer met waardigheid tegemoet treden. De hele boodschap is doordrenkt van hoop op de op handen zijnde terugkeer van de «Verlosser» en de verwachting van een nieuw universum volgens zijn woord, d.w.z. suggestie).

Hoofdstuk 1

Over wat er vanaf het begin was, wat we hoorden, wat we met onze ogen zagen, wat we onderzochten en wat onze handen aanraakten, over het woord des levens – (een verhaal over wat we hoorden, zagen en voelden).

2 want het leven is verschenen, en wij hebben het gezien, en getuigen, en verkondigen u dit eeuwige leven, dat bij de vader was en aan ons is verschenen.

3 wij verkondigen u, wat wij gezien en gehoord hebben, opdat ook gij gemeenschap met ons hebt; en onze gemeenschap is met den Vader en zijn Zoon, Jezus Christus. (Vermelding van Jahweh ' s vader-god en zijn zoon-god Jezus Christus).

4 en deze dingen schrijven wij u, opdat uw blijdschap volkomen zij. (Oproep aan de lezer).

5 en dit is het evangelie, dat wij van hem gehoord hebben en u verkondigen: God is licht, en er is geen duisternis in Hem. (Vermelding van het «evangelie» – het evangelie. Lof van Jezus Christus).

6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met hem hebben, maar wij wandelen in duisternis, zo liegen wij, en handelen niet naar de waarheid.

7 Maar indien wij in het licht wandelen, gelijk hij in het licht is, zo hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde. (Lof van Jezus Christus, het bloed van Jezus «reinigt ons van alle zonde»).

8 indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo bedriegen wij onszelven, en de waarheid is in ons niet. (Alle mensen zijn zondig, zo ' n uitspraak is gunstig voor het priesterschap).

9 indien wij onze zonden belijden, zo zal hij, getrouw en rechtvaardig zijnde, ons onze zonden vergeven, en ons reinigen van alle ongerechtigheid. (De noodzaak om zonden te belijden, wat gunstig is voor het priesterschap).

10 indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, zo stellen wij hem voor een leugenaar, en zijn woord is niet in ons. (Alle mensen zijn zondig, zo ' n uitspraak is gunstig voor het priesterschap).

Hoofdstuk 2

1 mijn kinderen! Ik schrijf u dit, opdat gij niet zondigt; en indien iemand gezondigd heeft, dan hebben wij een voorspraak voor de Vader, Jezus Christus, de rechtvaardige; (een ieder zondigt, vanuit het gezichtspunt van de godsdienst, en de voorspraak «voor de Vader», dat wil zeggen, voor God de vader Yahweh zou zijn Zoon Jezus Christus, de rechtvaardige zijn).

Hij is de verzoening voor onze zonden, en niet alleen voor de Onze, maar ook voor de zonden van de hele wereld. (Jezus Christus is de Middelaar voor zondaars en Yahweh).

3 en dat wij Hem hebben leren kennen, leren wij uit het feit dat wij zijn geboden onderhouden. (Jezus Christus verliet de geboden – de instelling van wat goed en wat slecht is).

4 Wie zegt: Ik heb hem gekend, maar zijn geboden niet onderhoudt, is een leugenaar en er is geen waarheid in hem (de geboden van Jezus Christus zijn noodzakelijk).

5 maar zo wie zijn woord bewaart, de liefde Gods is in hem waarlijk vervuld; hieruit weten wij, dat wij in hem zijn. (Het is noodzakelijk om de geboden van Jezus Christus te onderhouden).

6 wie zegt dat hij in hem blijft, moet doen wat hij gedaan heeft. (Het is noodzakelijk om de geboden van Jezus Christus te onderhouden).

7 geliefden! Ik schrijf u geen nieuw gebod, maar een oud gebod dat u vanaf het begin had. Het oude gebod is het woord dat je vanaf het begin hebt gehoord. (Een gebod is een wet, een eis, een morele en ethische houding).

8 en ik schrijf u een nieuw gebod, dat waarachtig is, zowel in hem als in U; Want de duisternis gaat voorbij, en het ware licht schijnt al. (De auteur verklaart dat hij een nieuw gebod schrijft).

9 wie zegt dat hij in het licht is, maar zijn broeder haat, is nog steeds in duisternis. (Analogieën, vergelijkingen, gelijkenissen).

10 Wie zijn broeder liefheeft, blijft in het licht, en in hem is geen verzoeking. (Analogieën, vergelijkingen, gelijkenissen).

11 Maar wie zijn broeder haat, is in duisternis, en wandelt in duisternis, en weet niet, waar hij heengaat; want de duisternis heeft zijn ogen verblind. (Analogieën, vergelijkingen, gelijkenissen).

12 Ik schrijf u, kinderen, want uw zonden zijn vergeven om Zijns Naams wil. (De auteur beweert dat hij een nieuw gebod schrijft, «omdat uw zonden vergeven zijn omwille van zijn naam»).

13 Ik schrijf u, vaders, want gij weet, wie Van den beginne is. Ik schrijf u, jongelingen, omdat gij de boze verslagen hebt. Ik schrijf jullie, jongens, omdat jullie de Vader gekend hebben. (De auteur beweert dat hij een nieuw gebod schrijft voor de oudere generatie, jonge mannen en jongens. De vermelding van» zijn»,» kwaad», «vader»).

14 Ik heb u geschreven, vaders, want gij kent het Beginloze. Ik heb u geschreven, jongelingen, want gij zijt sterk, en het woord Gods blijft in u, en gij hebt den boze overwonnen. (De vermelding van «Beginloos»,» kwaad»,» het woord van God " – de installatie van de hypnotiseur).

15 hebt de wereld niet lief, noch wat in de wereld is; wie de wereld liefheeft, in hem is geen liefde des Vaders. (De verklaring dat het niet nodig is om de wereld lief te hebben).

16 Want al wat in de wereld is, de begeerlijkheid des vleses, de begeerlijkheid der ogen, en de hoogmoed des levens, is niet uit den Vader, maar uit deze wereld. («Al wat in de wereld is» – «is niet van de Vader, maar van deze wereld», de verklaring dat de wereld niet van God de vader is. De vraag rijst, en uit wie, of de wereld door dezelfde God-Vader is geschapen!?! Veroordeling van lust, trots).

17 en de wereld gaat voorbij, en zijn begeerlijkheid; maar die den wil Gods doet, blijft in eeuwigheid. («De wereld gaat voorbij en zijn begeerte», «hij die de wil van God vervult, blijft in eeuwigheid», dat wil zeggen, een onderdanige en gehoorzame slaaf die alles zonder gemompel uitvoert en het ideaal is van het ontluikende Christendom!).

18 kinderen! onlangs. En zoals u hebt gehoord dat de Antichrist komt, en nu vele antichristen zijn verschenen, dan zullen we leren van het feit dat de laatste keer. (Antichrist (Grieks) – letters, «tegenstander van Christus» of «in plaats van Christus». De tegenstander van Christus en de Christenen, die vóór het einde van de wereld moeten komen, is «de mens der zonde, de Zoon des verderfs» (2 Thess. In brede zin verwerpt de antichrist Jezus Christus en zijn leer).