StaVl Zosimov Premudroslowski - Mutants soviet. Fantasy greannmhar

– — Táimid anseo, ag teacht suas! – d’fhreagair sé an cloigeann Zasratich.

– — Ní hea. Tá tú tinn ortsa, tá cuileoga de dhíth orm. – agus dhiúltaigh Stasyan a lámha ionas go n-éireodh an stench níos forleithne.

– — cuileann Ahh, whoooooooooooooooooooooo,? – d’iarr sí ar Cherevich.

– — Feiceann SchA ach foighne. – agus thosaigh an gealbhan ag fanacht, ag féachaint timpeall.

Ar ámharaí an tsaoil, chuaigh na fuílleach de dhá bhilliún cuileog faoi cheannas an eitleáin chéanna de Mil ar aghaidh ag cuardach bia, ach ar an drochuair bhíodh an caochÚn agus gach rud fágtha tar éis an phléasctha, agus an go ginearálta, níor chas sé amach as an bpoll agus an cacamas sa pholl, ach chuir sé a aghaidh amach, chun an teocht a athrú. Nó b’fhéidir crawled sé fiú, nó in áit, nuair a bhí sé ag snored ag an limistéar ionfhabhtaithe trí thimpiste. Snarling, snarling agus snarling… agus cac.

Tá boladh is fearr leat clúdaithe le cromáin Mil agus a mhuintir. Agus spreag sé gach duine, agus é faoi dhraíocht.

– — Ay, tagaimid ar aghaidh! scairt sé buzzing. – An bhfuil sé anseo? Eitil ar an carn seo de dheirm agus ithe an bistro. Teastaíonn neart uainn. – agus d’eitil siad go léir ag an am céanna agus shocraigh siad ar na gealbhain, ach ní raibh a n-inchinn ag obair mar gheall ar an ocras fada agus arís thit siad ar an bhaoite céanna. Bhris an bruscar agus dúirt Stasyan:

– — Dia duit, eitilt Mil!!! Níor aithin sé??

– — Ó! – Cuireadh tús le fright, Imíonn mil agus athraíonn sé láithreach. – Ohhhh!! An tusa, mister beo? Cad is sonas liomsa a fheiceann tú beo!

– — Mar is féidir leat a fheiceáil, agus chaith tusa, feithidí balbh, mé i dtréimhsí deacra agus anois tá mé i mbraighdeanas leo, b’fhéidir fiú i sclábhaíocht.

– — Cén chaoi a bhfuil mi??

– — Níl, níos measa. Úsáideann siad mé

– — Cén chaoi a bhfuil tú??

– — Níl, mar an bia, ach cuirim ar cíos thú trí chomhaontú. Agus fiú amháin má ith mé mise beagán, mar sin gan fulaingt agus ansin, tá mé uile i mo shuí. Táimid ar cheann agus láidir… Agus chaith tú, a eitilt, Mil, dom i gcónaí deacair.

– — Maith domsa, Sir, oibreoimid amach – faoi saithí meáchain ghunna sa chór.

– — Bhuel, ceart go leor, anseo iad. Ansin cuirfimid eitilt agus nach bhfuil siad seo á reáchtáil againn.

– — Rith? – gáire a chur ar eitilt. – dar liomsa, ní ritheann siad. Ní théann siad fiú.

– — Níl iontu ach an t-aer. – Shoiléirigh siad arís na cuileoga i gcoir agus rinne siad gáire ar an mbealach céanna.

– — Cén fáth a bhfuil tú ag gáire? – Chuaigh Stasyan ar a chosa. – go maith, go hIfreann leo. Is iad a gcuid fadhbanna a gcuid fadhbanna, agus is mianach liomsa. Tá a rattles féin ag gach both. Mar sin, eitilt!

Agus dhírigh na cuileoga i gcoir ionas gur tháinig an t-amhrán amach: “Ach dúirt sé gur eitil siad, agus dhúisigh sé a sciathán.

– — “Domhan”, leathcheann! – Cheartaigh an caoin Stasyan.

Agus léim an gealbhan suas, dhúisigh an t-saithí, agus d’imigh siad thar Golupy. Agus tháinig siad go luath ar a gcéadfaí, is é sin le luas ama an duine. Agus láithreach scaoll siad:

– — Hey hug! a scairt siad tar éis an té a thug an sciathán eitilte. “Fan, gheall tú, paskudin.”

– — Lámhálfaidh mé tú, mac madra agus jackal. – a scairt Cherevich.

– — Ba tusa a chuir eagla air, agus dumpáil sé!! – phléasc an cloigeann ar Cherevich.

– — Ní hé mo locht!! a scairt agus a chnagnaigh an t-Urramach, a bhí ag comhcheangal go trom.

– — Ay, ah, ah nimhneach!!! – baineadh é ón Stasyan ag ardú go dtí na airde. Chonaic sé an chaoi a raibh an comhchoiteann bairr ag bogadh ar shiúl, áit nach raibh aon duine ag seasamh suas do Chmor Iko, mar tharla gach rud os comhair súile gach duine agus bhí a fhios ag gach duine gurb é seo an deireadh. An deireadh ocras…

Ar dtús, caillfidh Casulia Zeka, agus ansin gach duine eile. Agus imreoidh an Galupia Mór ó aghaidh an domhain. Agus shíl gach duine mar gheall ar an teanga brocach a bhí ag an. Ach i ndáiríre is é seo an tUasal cás. Agus cuirtear an cheist: cén fáth a bhfuil rialtóirí i ngach áit – maorlathaigh a chuireann bac ar dhul chun cinn, ach an bhfuil sibhialtacht beo agus rathúil? B’fhéidir gur chóir go mbeadh sé amhlaidh? B’fhéidir go bhfuil. Ach táimid ag pórú, agus ag troid ar son ár saol, agus tá sin go maith. Ní bhíonn ach níos mó spáis agus bia ann le gach deich mbliana anois, agus tá an maorlathas ag dul i méid agus tá sé ag dul i gcion ar an dul chun cinn. Dul chun cinn maidir le taiscéalaíocht agus gairm spáis. Ní chuirfear ar ár gcumas ach má tá airm arís níos tábhachtaí ná an saol. Agus trí na híospartaigh amháin a thuigimid nach bhfuilimid i do chónaí i gceart. Agus cad a cheap baill an Botva roimh an mbás. Dá bhrí sin, fuair an choilíneacht bás, ach ní go leor. Tar éis an tsaoil, ba é Nadezhda an duine deireanach a fuair bás, agus bhí sí fós ann, cé nár éirigh léi…

apulase ar dtús

Blakes (Cac)

Tír iontach na Rúise!!! Fuair maiseanna daoine agus breeds a ndídean agus a saol ann. Agus tá dóthain spáis ag gach duine. Meallann na fairsinge is mó de thalamh na Rúise eachtrannaigh. Agus tá muid sásta leo, ach táimid ag déanamh ár gcuid féin a ionchúiseamh agus ba mhaith linn iad a bhreithniú mar strainséirí. Mar a deir siad: ceann amháin – garlic le oinniúin, agus ceann eile – arán agus salann. Agus nuair a éiríonn ár ndaoine ina strainséirí, cuimhnímid láithreach gurb iad ár gcuid féin iad agus táimid bródúil as a gcuid éachtaí. Ach tá sé seo áiféiseach. Mar gheall gur éachtaí na strainséirí iad seo cheana féin. Dhíol tú na síolta agus sílim go mbaineann na torthaí leat? Uimh. Chaill mé an nugget – ach ag bualadh faoi cac. Agus tá Máthair na Rúise ag fanacht leis an míshástacht – tiocfaidh na hollamhain agus na hoifigigh as a chéile agus ag smaoineamh, glacfaidh Rúiseach a n-áit, ní trí pháipéar, ach le fuil agus le spiorad, agus tá an t-am seo ag teacht. Agus tá na tírghránaigh sin ar deoraíocht ag fanacht le screamers le cáipéisí chun cur as do na daoine agus… Tacóidh siad leis. Agus ní chloiseann na hUachtaráin groans na ndaoine, mar gheall go bhfuil aoileach leachtach eatarthu ó mhaorlathaigh agus ó hypocrites, agus nuair a thiteann an t-aoileach suas ó fhiuchadh, pléascfaidh sé. Ach cad a tharlóidh ina dhiaidh sin? Fiafraíonn na daoine: cén fáth a gcabhraíonn na Máistrí ar son na ndaoine eile le daoine eile, agus go bhfaigheann daoine níos mó agus níos mó bás gan ocras? Is bóthair airgid í an Rúis. Ach ní hiad na húinéirí a ólann an bainne, ach na comharsana. Agus is é an rud is suimiúla ná nach bhfuil cónaí ar go leor úinéirí ar thalamh na Rúise, ach thar a theorainneacha. Ach tógann na comharsana a n-áiteanna agus ceannaíonn siad pasanna do chearta vótála go dtí seo. Cuireann comharsana a bhfíor-thír chun báis agus glacann siad go héasca le Rúisis. Agus má rinne siad feall ar a máthair, ansin ní ligfidh siad a leasmháthair a thuiscint, ina theannta sin, déanfaidh siad í a chreachadh agus í a fhágáil. Ach is fearr cuimhneamh go ginearálta gur áitritheoirí an domhain sinn, mar éin, ainmhithe, iasc. Agus ní dhéanann sé aon difríocht: is Kalmyk nó Giúdach Rúiseach tú, Nígir Meiriceánach nó Eskimo – is crith talún thú. Agus ba chóir go mbeadh sé bródúil as an gcliabhán!!! Ach roimhe sin tá sé níos faide ná roimh dheireadh an domhain ionas go bhfágfaidh muid gach rud go dtí cumar na n-imthosca ama, mar go raibh siad beo. Agus is fear mac tíre, caora, smugairle róin fear an fear… Is é mo theach mo dhún. Agus muid féin, an cine nuabheirthe. Cad ba chóir dúinn a ghlaoch? Oibrithe imirceacha? Ní raibh, níor tháinig muid anseo, ach bhí an chuma orainn. Chonaiceamar anseo agus táimid fíor-Rúiseach, fiú níos mó ná Rúiseach. Is éagsúlacht nua mutants muid. Táimid Blakes! Blaki Mór, an Rúis Mhór!!! Gan daoine, gan aon fheithidí, gan aon ainmhí, gan bláthanna, gan beacáin, etc. agus ní a leithéidí, ach an t-eireaball gan athbheochan leid. De réir dealraimh, shocraigh an Almighty, agus é ag cruthú a chineáil féin arís, agus chruthaigh sé ina chruth agus ina liopacht, iad a chur ar a lámha lena lámha ar a chorp agus a inchinn agus orgáin eile. Ba chosúil go raibh sé spraíúil agus eacnamaíoch. Sea, agus ní chnámha. Matáin agus ní graim de chnámha. Agus ag ceann an choilíneacht seo – mé!! Cruthaitheoir Almighty agus Sexy! Agus tugaim orm féin Faaak!