СтаВл Зосимов Премудрословски - Детективи девона. Детективи хандовар

– Не, ман ДиВиДишка дорам. Ва чӣ?

– Дар Санкт-Петербург як муҷассамаро ба Ноз дузд карданд.

– Ва чӣ?

– Ман мехостам ин қазияро таҳқиқ кунам, агар ба ман иҷозат диҳед, ҷаноби Маршалл.

– Боз кадом бинӣ, ҳеҷ кас ба ман хабар надодааст, дақиқтар сухан гӯед. Бинои онҳо кадом ёдгориро буридааст?

– Хуб, бо Гогол..

– Нозияи Гогол бурида шуд?

– Не, Гогол дар бораи FNL ҳикоя дорад.

– Ва чӣ?

– Ба шарафи ин ҳикоя дар Санкт-Петербург лавҳаи ёдгорӣ гузошта шуд ва он дуздида шуд. Ва ман тақрибан медонам, ки ин корро кардааст.

– Бепарастор ё чӣ? Каси дигаре нест. Вай мис аст. Ва ту аз ман чӣ мехоҳӣ?

– Ин тиҷорат, картриджро ҳал кунед.

– Пас банд шав, чӣ гап? Аммо танҳо дар вақти холии шумо.

– Аммо ба ман хароҷотҳо, хароҷоти сафари хизматӣ, хӯрокхӯрӣ, истиқомат дар меҳмонхона, рафтуои таксӣ лозим мешавад.

– М-бале. Аз ин огоз кардан лозим буд. Ин танҳо барои ба Санкт-Петербург рафтан аст, шумо метавонед ҳамаро бо қатора, кори Бомжовское баред, бинобар ин меҳмонхона ба он коре надорад. Шумо метавонед онро дар истгоҳ ё бадтарин, дар хонаҳои таҳхона иваз кунед. Шумо бо онҳо мехӯред. Ва дар шаҳр ва пиёда шумо метавонед бо ҷойҳои тамошои Санкт-Петербург пиёда шавед. То он даме, ки ман ошхонаро тамом мекунам, дар буҷа маблағ нест. Хуб, шумо маро мефаҳмед?

– Ва аз кассаи Strongpoint ман? Ман аз ҷаримаҳои деҳқонони колхозӣ каме дар ин ҷо омадам.

– Ва бисёр?

– Бале, ин бори аввал кофист.

– Хуб. Онро аз суратҳисоб гиред. Агар шумо мушкилотро ҳал кунед, ман хароҷоти фурӯши чиптаро бармегардонам, аммо не?! Ин барои ман қарор нест, зеро пул ҷамъиятӣ аст.

– Хуб, Эксимендис Янис оглы Снегиров. Албатта, ман каме вақт дорам, аммо ман бо чизе хоҳам омад. – Оттила телефонро ба замин партофт ва ба миз нигарист, дастонашро дароз кард.

– Ана, ин бизнеси нав аст! Акнун онҳо дар бораи ман дар Петровка 38 хоҳанд фаҳмид.

Дарвоза танг шуд ва андозаи азими Исолде Фифовна, нисфи асосии ӯ зоҳир шуд.

– Шумо хӯрок мехӯред? – вай бо мулоимӣ пурсид, – ва дар сари миз девор нагузоред, ман ҳам онро тоза мекардам.

– Ман наҳорӣ мекунам ин ҷо!

– Ин чӣ маъно дорад ИН ҶО? Ман ба мисли пешхизмат ё чизе? Ба ошхона равед ва мисли дигарон хӯрок хӯред. Ман намебардорам.

– Ман мехостам, аммо Маршалл ба ман занг занад.

– Маршал? Ман чунин мегуфтам. Пас интизор шавед. Писар акнун чизҳои боқимондаашро меорад. Ва аз сари миз дур шавед, Шерлок Холмс… Ҳаха … – ӯ хандид ва ба нимаи дуввуми кулба даромад.

Дари пеши кӯча афрӯхт ва дари дарвоза Инсефалопат пайдо шуд.

– Оё ман метавонам як картридж дошта бошам?

– Биёед ва нишинед… Мо бизнес дорем… Пагоҳ ба Санкт-Петербург меравем. – Оттила бархост, рӯй гардонд ва ба курсӣ нишаст.

– Чаро?

– Ёдгории дуздидашуда ба бинии Гогол меҷӯяд.

– Ааааа … – Энцефалопат ворид шуда, ба курсии тобеъон ва меҳмонон нишаст ва як пойро ба пои худ партофт. – Ман дар хотир дорам, Бос…

АПУЛАЗ 2

Харутун Карапетович лоғар ва дароз менамуд. Чеҳра як Қафқози оддӣ буд. Мӯй хокистарранг аст, дароз ба китфҳо, мисли пахол. Дар Тиечка аз кори пешина ҳамчун сардор ба меҳмонони меҳмон ба даст омада буд. Қаблан ӯ ҳамчун чорводор, пас аз даҳ соли зиндон, ҳамчун маҳбуси сиёсӣ кор кардааст. Латиф дар бораи Ленин, пешвои пролетариат ва ҳатто хукҳо ба аудитор дар шӯрои деҳа нақл кард ва он раъд кард. Ленин осонтар мебуд, хандид, аммо мақомоти маҳаллӣ дар он ҷо – не. Аммо он дар давраи пасошӯравӣ буд. Ва аз ин рӯ, бо аз байн рафтани системаи шӯравӣ, сабти ҷиноятҳо низ аз байн рафт. Ӯро барқарор карданд ва имтиёзҳои газро доданд. Аммо бо истеъфо рафтанаш, вай мехост барои ҷамъият муфид бошад ва сипас зани милисаи нави ноҳия бо чашмони кабуди худ ғусса кард ва… боқимонда ХАК аст… Пас, ман фикр мекунам, қасам нахӯрам… Ҳамин тавр ӯ ба корпоратсия рафт. ба корманди полиси ноҳиявӣ рутба аз хидмати артиш боқӣ монд.

Вай детективи англис Пиротро дӯст медошт ва аз ин рӯ ӯ қубуреро ба монанди Холмс дуддода, онҳоро танҳо ошуфта кард. Вай кулоҳҳо ва мӯзаҳо мепӯшид, ба монанди Элкил танҳо грузинӣ. Ҳатто як кампис барои коргарон дар театри Мариинский опера ва балет як қуттии монанд ва як дӯхта харидааст. Пойафзолҳо барои фармоиш аз ҷониби ҳамсоя сохта шуда буданд, ки дар минтақа пойафзолпараст хизмат мекард. Ӯ ҳатто онҳоро бо нохунҳо маҳкам кард ва ҳангоми рафтан, бахусус дар роҳи асфалт, вай мисли асп ё духтари Бродвейро клик мекард. Бинии ӯ мисли уқобе ва чашмони калонаш ба лимур монанд буданд.

«Пас,» гуфт Отила ва ба курсии махсусе нишаст. Изя дарро баст ва ба утоқи корӣ даромад. Дар табақча ӯ тухмҳои пухтаашонро бо моҳӣ ва шарбати сирпиёз навҷамъовардашудаи дӯстдоштаи худ меовард. – зудтар биё, вагарна питон аллакай ғарқ мешавад.