СтаВл Зосимов Премудрословски - Детективи девона. Детективи хандовар

– Ва аз ҳама ҷолиб, – маърӯзачӣ идома дод: «… як муаллим аз Иркутск мухлиси Николай Васильевич Гогол буд ва танҳо кори худро, алахусус ба кори» NOS «бутпарастӣ мекард. Ман тамоми умр ман пулро барои сафар ба Ленинград (ҳозира Санкт-Петербург) сарф мекардам, ки дар он ҷо як лавҳаи ёдгорӣ бо бинии дароз дар варақи мис монанд ба Гоголевский насб шуда буд. Аммо Перестройка ҳама нақшаҳоро халалдор кард; вай тамоми пасандозҳояшро ба ҶММ MMM сармоягузорӣ кард ва ба монанди миллионҳо пасандоздорон дар сӯрохи донагӣ монд. Вай гарм шуда ва ба инфаркти фарохири миокард гирифтор шуда, боз ба сарфаи маблағ барои сафар ба Санкт-Петербург сар кард ва ҳатто пинҳонӣ, пинҳон шуд, шиша ва банкаҳои холиро шабона дар зарфҳои ахлот ва троҷҳо ҷамъ кард. Ва акнун орзуи деринаи интизорӣ дар даҳ сол ба амал омад. Вай ба пойтахт қаҳрамони Санкт-Петербург омадааст. Ва вақте ки дар идораи тафтишотӣ, ки ёдгории дер боз интизорашуда ҷойгир аст, фаҳмид, ки вай бо се интиқол ба нақлиёти ҷамъиятӣ савор шуд, пас чаро бо интиқолҳо? Маҳз дар ҳамин буд, ки Москвичка дар мизи маълумот нишаста буд ва москвитҳо, баръакси Питертсев, мисли ин вақт роҳи дигарро мефиристанд. Пас аз панҷ соат ба макони дерина интизораш, вай ба атроф нигарист ва ҳеҷ чизе наёфт ва тасмим гирифт, ки аз кормандони посбонони наздик, ки ҳусни таваҷҷӯҳи муҳоҷирони меҳнатии муҳоҷирро, ки мехоҳанд бибияшонро аз онҳо дур кунанд, бисанҷад:

«Ҷанобони азиз!» Ӯ онҳоро ҷеғ зад, яке аз онҳо посух дод ва ба ӯ муроҷиат кард, «ба ман гӯед, ки муҷассамаи NOS Гогол дар куҷост?»

– Ва дар инҷо, – корманд сари худро каҷ кард, – дар ин ҷо. – ва ба девори луч ва аз заррин ишора кард: аз варақ танҳо сӯрохиҳо дар девор ва стенияи нопок, андозаи табақчаҳои дуздидашуда бо бинии ҳайвони одамона буданд. Ноболиғ фавран аз сабаби бемории сактаи дил фавтид. Дар ин сурат интиқоли мо ба анҷом расид. Ҳама беҳтарин. Ба

Оттила шишаи дигарро нӯшид ва ба хоб рафт. Дар торикӣ дар болои кат ӯ истироҳат кард ва ба боло баромад, то паҳлӯ ба паҳлӯи занаш, ки дар ғусса мехурад. Вай ҳатто ҷуръат накард. Вақте ки ӯ аз болои зани худ гузашт ва дар байни девор ва зани ӯ буд, вай аз хурӯс ва шамол аз лабони нимҷазираи зебо ҳайрон шуд. Оттила як нафаси амиқи ҳаво гирифта, сандуқи болоии худро, ки каме аз сараш калонтар буд, сари худро дар қафои сараш ба манзили хоби занаш часпид. Ӯ гӯши худро ба яке аз поёнтар гузошт ва гӯшаи болоиро бо сандуқи болоии худ пӯшонд. Хуршед нопадид шуд ва ӯ мисли кӯдак худро дар гармӣ ва тасаллӣ кашид.

Субҳи Ӯ бедор шуд, то ба болишт. Зане набуд. Вай ба шустушӯй рафт ва худро шуста, бо либоси пурарзиш либос пӯшид. Ӯ ба дари даромадгоҳи Стронгпотт рафт, дасташро гирифт ва… Дарро дар ин ҳолат аз вай боз кард ва саросема шуд, дар лаҳза дастаки дарро фишор дода, Отиларо ба фазои Стронгпотт кашид, гӯё ки бе махлуқи вазнини ҳавоӣ. Вай ба ҳавлӣ баромад ва ба кӯҳи Зӯҳ бархӯрд. Шиками бо сина ором шуда, қитъаро ба қафо партофт.

– Шумо чӣ? Изолдушка!? – бо тааччуб пурсид вай ва пас аз он дар қафои сараш дард ҳис кард, ба замин зад.

– Пойҳои худро тоза кун, ман дар он ҷо шустам. вай аккос зада, фаррошро идома дод, дар қафои поён хам шуда, ба ӯ баргашт. Полис атрофи хари худ давида, пойҳояшро шуста, сарпӯшҳо бо гӯши харгӯш дошт ва ба идора даромад. Аввалин коре, ки ӯ кард, ба курсӣ афтид, баъд ба сӯи телефон дар сари миз рафт ва ӯро ба канори худ кашид. Вай телефонро бардошт, дар канори миз нишаст ва ба гӯши вай гузошт. Вай телефони раҳбари худро ҷеғ зад ва пойҳояшро ларзонд ва интизор буд, ки сигналҳои овозро ҳисоб кард.

– Улахо! – шунида шуд дар паҳлӯи сим пас аз оҳанги панҷоҳум.

– Рафик маршал? Инро ҷаноби Генерал Клоп номид.

– Аххх… ин шумостед? – Комрон Маршалл норозӣ буд, – корҳо дар ҷои нав чӣ гунаанд? Шумо муддати дароз даъват накардед, шумо фаромӯш кардед, ки e… uh… ум, шуморо кӣ мехӯронад.

– Не, шумо чӣ ҳастед, Эксимендис Янис оглы Снегиров. Бе ягон сабаб барои беҳуда халос кардани сари пиронсолон набуд.

– Баска, шумо мегӯед, ки девона?

– Ух… не, бубахшед, сарамро зер кунед.

– Хуб, биёед онро баъдтар муайян кунем, дар бораи ахлоқи тобеъон ва соҳибон. Хуб, шумо чӣ доред, чизи муҳиме?

– Бале!!!

– Чиро фарёд мезанед, гиря русӣ нест?

– Бубахшед, бале.

– Хуб, мо инчунин дар бораи маҳдудиятҳои сатҳи оқилонаи гуфтугӯи телефонӣ, ки дар қироати аввалини маҷлиси қонунгузории Маскав ва Россия қабул кардаем, сӯҳбат мекунем.. Ва инчунин, дар бораи шумо, Снеак Буг? Ва зудтар биё, ман ба вохӯрӣ дер дорам.

– Оё шаби гузашта шумораи навбатии Маркази тамосро тамошо кардед?