Jeffery Deaver: Kamienna małpa

Sonny ocalił wiele ludzkich istnień i doprowadził przed oblicze sprawiedliwości bezwzględnego zabójcę – nie dokonalibyśmy tego bez jego udziału. Czyny Sonny'ego przynoszą najwyższą cześć Jego pamięci i zawsze darzony będzie wielkim szacunkiem w policyjnej społeczności Stanów Zjednoczonych. Mam szczerą nadzieję, że jest Pan, podobnie jak my, dumny ze swego syna, który wykazał się olbrzymią odwagą i poświęceniem.

Detektyw kpt. (emer.) Lincoln Rhyme

Nowojorski Wydział Policji

Sachs odłożyła list dla Eddiego Denga, który miał wpaść później i go przetłumaczyć.

– Chcesz przejrzeć jeszcze raz dowody? – zapytała, wskazując tablicę. Przed procesem Ducha czekało ich dużo roboty.

– Nie – odparł Rhyme. – Chcę w coś zagrać.

– Jasne – mruknęła. – Mam dzisiaj ochotę zwyciężyć.

– Chciałabyś… – rzucił kpiąco. -W jaką grę?

– Wei-chi. Plansza jest tam. I torebki z kamieniami.

Sachs rozłożyła planszę na stoliku obok Rhyme'a, który wbił wzrok w siatkę przecinających się linii.

– Czuję, że robisz mnie na szaro, Rhyme – powiedziała, patrząc mu prosto w oczy. – Grałeś w to już wcześniej.

– Sonny i ja rozegraliśmy kilka partii – potwierdził niby od niechcenia.

– Jak ci poszło?

– Człowiek nie od razu łapie, o co chodzi w tej grze – odparł wymijająco.

– Przegrałeś.

– Ale w ostatniej partii naprawdę mało brakowało.

Rhyme zaczął wyjaśniać jej zasady, a ona pochyliła się do przodu, uważnie go słuchając.

– To wszystko – oznajmił w końcu. – Ponieważ nie grałaś nigdy wcześniej, dam ci fory. Możesz wykonać pierwszy ruch.

– O nie – zaprotestowała Amelia. – Żadnych forów. Rzucimy monetą.

– Taki jest zwyczaj – zapewnił ją Rhyme.

– Żadnych forów – powtórzyła Sachs, wyciągając z kieszeni ćwierćdolarówkę. – Orzeł czy reszka?

I podrzuciła monetę do góry.