• Пожаловаться

Cussler Clive: Hawajski Wir

Здесь есть возможность читать онлайн «Cussler Clive: Hawajski Wir» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию). В некоторых случаях присутствует краткое содержание. категория: Триллер / на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале. Библиотека «Либ Кат» — LibCat.ru создана для любителей полистать хорошую книжку и предлагает широкий выбор жанров:

любовные романы фантастика и фэнтези приключения детективы и триллеры эротика документальные научные юмористические анекдоты о бизнесе проза детские сказки о религиии новинки православные старинные про компьютеры программирование на английском домоводство поэзия

Выбрав категорию по душе Вы сможете найти действительно стоящие книги и насладиться погружением в мир воображения, прочувствовать переживания героев или узнать для себя что-то новое, совершить внутреннее открытие. Подробная информация для ознакомления по текущему запросу представлена ниже:

Cussler Clive Hawajski Wir

Hawajski Wir: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Hawajski Wir»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Pierwsza napisana przez Clive'a Cusslera powieść, której bohaterem jest Dirk Pitt, jednakże wydana dopiero jako szósta, po długotrwałej presji przyjaciół, rodziny, wydawcy i sympatyków. Na tajemniczym obszarze niedaleko Hawajów bez śladu giną statki. Dopóki są to frachtowce i jachty, nikt się tym nie interesuje, ale gdy ofiarą staje się najnowszy okręt podwodny US NAVY, to już zupełnie inna historia

Cussler Clive: другие книги автора


Кто написал Hawajski Wir? Узнайте фамилию, как зовут автора книги и список всех его произведений по сериям.

Hawajski Wir — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Hawajski Wir», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

– Gdzie pan to znalazł? – spytał.

– W pobliżu Kaena Point.

– Wyrzucone na brzeg? – zaciekawił się Denver.

– Nie, zobaczyłem to w morzu i popłynąłem po to, a potem przyholowałem do brzegu.

– Nie sądziłem, że da się wrócić tą drogą na Kaena Point – mruknął zaskoczony Denver.

– W pewnej chwili ja też – przyznał Pitt.

– Można zobaczyć, o czym mówimy? – wtrącił się Hunter.

Dirk skinął głową i rozwinął matę, zasypując przy tym piaskiem cały stół.

– Żółty plastik zwrócił moją uwagę – wyjaśnił, podając cylinder admirałowi.

– Rozpoznajecie to, panowie? – spytał Hunter.

Przytaknęli w milczeniu.

– Nigdy nie służył pan na okręcie podwodnym, panie Pitt, inaczej wiedziałby pan, jak wygląda kapsuła komunikacyjna. – Hunter postawił cylinder na stole i dotknął go lekko, prawie z namaszczeniem. – Kiedy okręt jest w zanurzeniu i nie chce przerywać ciszy radiowej, a musi skontaktować się z okrętem nawodnym płynącym jego śladem, to wiadomość zostaje wysłana w czymś takim. Do cylindra przymocowany jest pojemnik z czerwonym barwnikiem, który pęka po osiągnięciu powierzchni, barwiąc parę tysięcy stóp kwadratowych wody i ułatwiając odnalezienie kapsuły. Czytał pan zawartość?

– A skąd bym wiedział, że jest tam pana nazwisko? Żaden z pozostałych nie dostrzegł desperacji w oczach admirała.

– Mógłby pan dokładnie nam wszystko opisać?

Przez kilka długich jak wieczność sekund Pitt zaczął żałować, że w ogóle zwrócił uwagę na błysk żółci w wodzie. Ale było już za późno. Nawet teraz, jak stwierdził, jego wyobraźnia odrzucała przyjęcie tego, co przeczytał. Wziął głęboki oddech i powoli powiedział:

– Wewnątrz znajdzie pan wiadomość adresowaną do siebie, spisaną na dwudziestu sześciu kartkach wydartych z dziennika pokładowego USS „Starbuck”.

Rozdział 2

Nie ma sposobu, by opisać piekło ostatnich pięciu dni


Początek ostatniej wiadomości od komandora Dupree ledwie przygotowuje na makabrę, którą zawiera (komentarz admirała Huntera).


Tylko ja jestem odpowiedzialny za zmianę kursu, która doprowadziła okręt i załogę do tego dziwnego i okropnego końca. Mogę jedynie opisać, najlepiej jak potrafię - a mój umysł nie funkcjonuje tak jak powinien - przebieg katastrofy i to co potem nastąpiło!


Przyznanie się do niepełnych władz umysłowych przez człowieka mającego reputację ludzkiego komputera jest czymś naprawdę zaskakującym.


14 czerwca o godzinie 20.40 weszliśmy w obszar mgły. Wkrótce, gdy dno było zaledwie 180 stóp pod kilem, dziób został rozerwany wybuchem. Woda błyskawicznie zalała dziobowy przedział torpedowy.


Nie ma słowa o tym, czy eksplozja nastąpiła wewnątrz, czy na zewnątrz kadłuba. Ciekawe dlaczego?


Dwudziestu czterech członków załogi miało szczęście umrzeć natychmiast. Mieliśmy nadzieję, że trójka będąca na mostku: porucznik Carter, marynarze Farris i Metford zdążyli wyskoczyć, zanimokręt zanurzył się. Tragiczne wydarzenia, które nastąpiły, dowiodły, iż było inaczej.


Jeśli, jak to wynika z opisu, okręt płynął na powierzchni, dziwne jest, że będący na mostku nie zdążyli zejść do wnętrza. Jeszcze dziwniejsze jest, że dowódca kazał zamknąć włazy, zostawiając ich na śmierć w takich okolicznościach – tłumaczenie o braku czasu jest co najmniej nieprzekonujące, gdyż oznaczałoby to, że okręt zatonął natychmiast. Jest to wysoce nieprawdopodobne.


Uszczelniliśmy okręt i kazałem przedmuchać balast przy silnym wychyleniu sterów. Było jednak za późno; trzaski od strony dziobu świadczyły wyraźnie, że okręt zarył się dziobem w dno.


Słuszne wydaje się założenie, że przy pustych zbiornikach balastowych i dziobie dotykającym dna na głębokości 180 stóp, rufa okrętu, długiego na 320 stóp, powinna pozostać na powierzchni. Tak się jednak nie stało.


Leżymy na dnie z przechyłem ośmiu stopni na sterburtę i dwoma stopniami w przód. Poza dziobowym przedziałem torpedowym reszta pomieszczeń jest sucha. Wszyscy jesteśmy już martwi, a winna temu jest moja głupota. Kazałem ludziom zaniechać dalszych działań. Moje szaleństwo zabiło ich wszystkich.


To jak dotąd największa zagadka: odliczając 25 stóp średnicy kadłuba, od włazu ratunkowego do powierzchni pozostało 135 stóp, co dla człowieka z aparatem tlenowym nie jest aż tak dużą odległością. Takie aparaty mają wszyscy członkowie załogi na pokładzie każdego okrętu podwodnego. W czasie drugiej wojny światowej ośmiu członków załogi USS „Tang” wypłynęło z głębokości 180 stóp, mając do dyspozycji jedynie własne płuca.

Jeszcze dziwniejsze są ostatnie zdania: co spowodowało szaleństwo Dupree? Jedynym rozsądnym wytłumaczeniem jest załamanie pod wpływem stresu, ale to dość trudne do zaakceptowania w jego przypadku.


Żywności nie ma, powietrza zostało jedynie na kilka godzin, a woda skończyła się trzeciego dnia.


Zastanawiające. Przy działającym reaktorze (a nigdzie nie ma wzmianki na temat jego awarii czy wyłączenia) załoga powinna przeżyć parę tygodni. Aparaty destylacyjne do wody pitnej były w stanie produkować więcej wody niż trzeba, a w przypadku podjęcia szczególnych kroków, by zredukować ilość gromadzącego się dwutlenku węgla przez wprowadzenie ograniczenia aktywności i zakazu palenia tytoniu, system wentylacyjny, który oczyszczał atmosferę okrętu i produkował tlen, utrzymywałby przy życiu 63 ludzi we względnie znośnych warunkach, chyba że zdarzyłaby się jakaś awaria – co wydawało się mało prawdopodobne. Jedynie żywność stanowiła na dłuższą metę pewien problem. Ale ponieważ „Starbuck” w chwili zatonięcia praktycznie rozpoczynał rejs, ubytek zapasów nie mógł być większy niż jedna trzecia. Po zastosowaniu racjonowania żywności starczyłoby jej na następne 90 dni. Nieuchronna śmierć groziłaby ludziom jedynie w przypadku awarii reaktora.


Czuję dziwny spokój po podjęciu w końcu tej decyzji. Poleciłem lekarzowi dać ludziom zastrzyki, by skrócić ich cierpienia. Naturalnie odejdę ostatni!


Boże! Czyżby Dupree pod wpływem szaleństwa faktycznie mógł zmusić załogę do masowego samobójstwa? (Pismo od tego momentu staje się drżące i trudne do odczytania).


Znów przyszli! Carter stuka w kadłub! Matko Boska, dlaczego jego duch nas tak torturuje?!


Jak to możliwe, by Dupree zaledwie po pięciu dniach całkowicie oszalał?


Możemy wytrzymać jeszcze tylko parę godzin. Ostatnim razem prawie udało im się otworzyć od zewnątrz rufowe wyjście awaryjne. Źle… [nieczytelny fragment] chcą nas wszystkich zabić, ale ichprzechytrzymy. Nie będą mieli satysfakcji z mordu. Sami się zabijemy, zanim wejdą na pokład.


Kogo on, do diabła, miał na myśli? Czyżby załoga innego okrętu, na przykład radzieckiego trawlera szpiegowskiego, usiłowała dostać się na pokład?


Na powierzchni jest teraz ciemno, więc przerwali pracę przy kadłubie. Spróbuję wysłać tę wiadomość w kapsule komunikacyjnej. Jest spora szansa, że jej nie zauważą. Nasza pozycja [pierwsze cyfry skreślone] 32°43’15”N – 161°18’22”W.

Читать дальше

Шрифт:

Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Hawajski Wir»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Hawajski Wir» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё не прочитанные произведения.


Clive Cussler: Podwodny Zabójca
Podwodny Zabójca
Clive Cussler
Clive Cussler: Shock Wave
Shock Wave
Clive Cussler
Clive Cussler: Czarny Wiatr
Czarny Wiatr
Clive Cussler
Night Probe!: Clive Cussler
Clive Cussler
Night Probe!
Clive Cussler: Pacific Vortex!
Pacific Vortex!
Clive Cussler
Отзывы о книге «Hawajski Wir»

Обсуждение, отзывы о книге «Hawajski Wir» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.