Jacek Dąbała - Największa Przyjemność Świata

Kiedy natrafiliśmy na ślady krwi na podłodze, Walewski zadzwonił po policję. Nasza rola była skończona.

Nana obudziła się z bólem głowy i uczuciem zagubienia. Przypomniała sobie, że została odbita z rąk policji i wywieziona w bagażniku jakiegoś małego samochodu. Nie wiedziała, gdzie się znajduje i nie miała kogo o to zapytać. Rozejrzała się po pokoju i zadrżała. Wokół łóżka z baldachimem stał sprzęt filmowy, a na ścianach wisiały plakaty z Robertem de Niro, Bradem Pittem i Penelopą Cruz. Pomiędzy nimi umieszczono portrety Felliniego, Antonioniego i Spielberga. Ktoś najwyraźniej miał poczucie humoru albo niezwykle poważnie traktował swój zawód. Cała sypialnia przypominała starannie zaprojektowaną scenografię do filmu kostiumowego. Dziewczyna przestraszyła się i pomyślała, że stało się najgorsze. Została prawdopodobnie wykorzystana. Była całkiem naga, a na ciele miała sporo siniaków. Wyobraziła sobie, że filmy pornograficzne z jej udziałem już krążą w sieci, a ona nie ma nawet pojęcia, co na nich widać i słychać. Niewiele pamiętała, ale jej wiedza o perwersyjnych pomysłach Toniego wystarczała, żeby pomyśleć o popełnieniu samobójstwa. Bała się reakcji przyjaciół, rodziny i obcych ludzi, koleżanek i kolegów z uczelni, sąsiadów z ulicy, wykładowców, a nawet sprzedawców w sklepie. Jej inteligencja wcale nie ułatwiała zadania. Podpowiadała jedynie niezliczone możliwości kompromitacji, skąd blisko już było do wymiotów z poczucia całkowitej przegranej. Jeśli tak miał wyglądać koniec świata, to większość ludzi nie miała pojęcia, co ich czeka. Bezsilność i poczucie całkowitej nagości, absolutnego odarcia z intymności, oznaczały coś znacznie gorszego niż śmierć. W takiej sytuacji Nana nie wyobrażała sobie życia. Pozostała tylko nadzieja, że ominęło ją najgorsze, że bandytom jeszcze na niej zależało.

Przypomniała sobie, że policjant, który ją zabrał na miejscowy posterunek, został zaatakowany dokładnie w chwili, gdy wysiadł ze służbowego poloneza. Czarny jeep podjechał tak szybko, że ani policjant, ani Nana nie zdążyli zareagować. Napastnicy byli uzbrojeni, a ich twarze zakrywały kominiarki. Posterunkowy dostał kolbą w głowę i zanim doszedł do siebie, został związany taśmą. Nana chciała uciekać, ale zobaczyła otwór lufy pistoletu i zamaskowaną twarz. Bandyta szybko otworzył drzwi samochodu, po czym złapał ją za kołnierz od kurtki. Po kilku sekundach dziewczyna znalazła się w jeepie, gdzie wlali jej do gardła jakiś sok i związali taśmą. Zdążyła tylko zauważyć, że młodego posterunkowego upchnęli w bagażniku poloneza. Sytuacja przed miejscowym posterunkiem na pierwszy rzut oka wyglądała normalnie. Nagle Nana poczuła, że zaczyna tracić nad sobą kontrolę. Zapamiętała jeszcze, że po krótkiej jeździe wrzucili ją do ciasnego bagażnika innego samochodu i urwał jej się film.

– Jak się czujesz? – usłyszała nagle głos od strony drzwi. Tak uprzejmy był tylko Toni. Zbliżał się do niej w ciemnym garniturze, błękitnej koszuli, kolorowym krawacie i oryginalnych butach z długim czubem. Elegancki według własnych standardów, jak powiedziałaby o nim pani Radwanowa. Nana zauważyła, że porywacz założył okulary w grubej oprawie i przefarbował włosy na blond. Doskonałego kamuflażu dopełniały broda i wąsy.

– Wypuścicie mnie? – odpowiedziała pytaniem i zakryła się kołdrą. Nigdzie nie zauważyła swojego ubrania.

– Pod warunkiem, że się zestarzejesz albo zrobisz brzydka – zaśmiał się i usiadł na stylowym fotelu obok łóżka. – Wiesz, że zabiłaś jednego z moich ludzi?

– Broniłam się – odpowiedziała, ale czuła, że dawny strach przed Tonim powracał.

– Dlatego właśnie musiałem cię ukarać – kontynuował porywacz. Wstał i podszedł do telewizora stojącego na przesuwanym stoliku. – Pokażę ci coś ciekawego…

Włączył magnetowid. Nana zobaczyła siebie na ekranie. Potem było tylko gorzej. Toni pokazał jej film pornograficzny, w którym zagrała główną rolę. Patrzyła na przewijające się sceny i nie mogła sobie przypomnieć, w jaki sposób do tego doszło. Partner na ekranie zabawiał się z nią z wielkim entuzjazmem, a ona, i to było najgorsze, nie wydawała się z tego powodu pokrzywdzona. Ba, całowała go i to bardzo namiętnie. Poza tym wykonywała wszystkie polecenia i sama również je wydawała. Film był tak wyuzdany, że dziwiła się, dlaczego jej serce jeszcze nie pękło ze wstydu. Nie odrywała wzroku od ekranu telewizora. Nie mogła wydobyć z siebie głosu. Czuła się tak, jakby ktoś wstrzyknął jej lód do żył. Toni obserwował to wszystko z uśmiechem i od czasu do czasu z zadowoleniem pomrukiwał. Nana zaczerwieniła się, spuściła wzrok. Jednak stało się najgorsze, pomyślała zrezygnowana.

– Ładny film, prawda? – zapytał Toni, wyłączając telewizor. – Gorąca instrukcja, jak się kochać, żeby nie było nudno. Oscar murowany… – zaśmiał się cynicznie. – Tytuł tego cacka też jest fajny: Nagrzana laska . Na razie to tylko ostrzeżenie, bo może być jeszcze gorzej. Wiesz, co jest w tym wszystkim dobre? Oszczędziłem cię. Masz potencjał, ale trochę się pogubiłaś, kochanie. Dlatego dostałaś kolejną szansę.

– Nie rozumiem… – wyszeptała. To „kochanie” zabolało ją jak uderzenie w twarz.

– Nie udawaj, że nie zauważyłaś, że facet jest przystojny i obchodził się z tobą raczej romantycznie. – Toni uśmiechnął się szeroko. – Nie zaraził cię niczym, założył prezerwatywę… Mam u ciebie dług, mała. Mogłem wybrać kogoś dużo gorszego i z aidsem. Co ty na to?

– Co zrobiłeś z filmem? – zapytała.

– Jeszcze nic. To jest moja polisa na ciebie – odpowiedział i zapalił papierosa. – Jeśli jeszcze raz spróbujesz brykać, to wpuszczę film do internetu. Zrobię ci reklamę i zostaniesz jeszcze jedną gwiazdą… – zakończył z przekąsem, patrząc za okno i puszczając kółka z dymu.

– Czego ode mnie chcesz? – Nana zrozumiała, że musi zacząć pertraktować. Wróciła nadzieja. Jeszcze nie było za późno.

– Nic się nie zmieni. – Toni wyraźnie się ożywił. – Klient nadal chce cię na wyłączność, dobrze płaci, a więc nie ma co kombinować. Na razie należysz do niego. Musisz jednak pamiętać, że jeśli powiesz mu o tym filmie, może stracić na ciebie ochotę…

– On nie wie, że uciekłam?

– Jesteś bardzo naiwna – ocenił Toni. – Facet cię wybrał, bo zależy mu na wyłączności. Towar przechodzony w ogóle go nie interesuje. Mam klientów, którzy nie ruszają zwykłych dziwek. A więc wszystko w twoich rękach, mała. Jak chcesz, to mu powiedz…

– Dlaczego nie chcesz pieniędzy mojego ojca? – zapytała, zapominając na chwilę o strachu i obrzydzeniu do samej siebie. – Jest bardzo bogaty i na pewno za mnie zapłaci.

– Nie rozumiesz, że większe pieniądze mogę zarobić na klientach? – odparł Toni, pochylając się w jej stronę niczym zawodowy negocjator. – Jesteś tak ładna, że zawsze będzie na ciebie zapotrzebowanie. To interesy, nic więcej.

– Chcesz mnie tu trzymać?

– To duży dom, otoczony murem – wyjaśnił z lekką niecierpliwością. – Przed murem jest siatka, w której płynie prąd. Mówię ci to na wypadek, gdybyś jednak spróbowała uciec…

– Chciałabym mieć telewizor i gazety – wtrąciła. Spojrzał na nią cieplej, pokiwał głową. Wstał i zgasił papierosa w popielniczce.

– Załatwione. Możesz też sobie wybrać ubrania. Katalogi są pod łóżkiem. Zależy mi, żebyś dobrze się tu czuła. Dzisiaj przyjedzie twój klient, przygotuj się.