Albert Baantjer - De Cock en de dode tempeliers

Fred Prins knikte.

’Dat kan ik mij voorstellen.’

De Cock zuchtte.

’Ze maakte een afspraak met Antonie de Lavaterne in het pand aan de Herengracht en smeekte hem daar om het huis, waar ze haar hele leven had gewoond en waaraan zij dierbare herinneringen bewaarde, weer aan haar terug te geven. Antonie de Lavaterne weigerde.’

Vledder knikte.

’Het werd zijn dood.’

De Cock stak zijn beide handen naar voren.

’Dat was het begin. Heel handig zorgde ze ervoor dat onze aandacht na de dood van Antonie de Lavaterne volledig op de broederschap werd gericht.’

Vledder boog zich iets naar voren.

’Wist de tempelier Andreas van Aerdenburg werkelijk dat Vera de Koning de moorden had gepleegd?’

De Cock knikte.

’Dat wist ook Henry Cooperbrander. Ze had beide tempeliers benaderd met hetzelfde verzoek dat ze aan Antonie de Lavaterne deed.’

Vledder glimlachte

’Geef mij mijn pand aan de Herengracht terug.’

’Precies. Toen Andreas van Aerdenburg de telefoon pakte en Theodorus Termunten belde voor beraad, besefte ze plotseling dat ze groot gevaar liep om ontmaskerd te worden. Op dat moment stak ze toe. In de meditatiekamer hebben we gezien hoe dat ging.’

Appie Keizer zwaaide.

’Ik wil weten hoe je op het idee van die pop kwam?’ De Cock lachte.

’Sinds mijn onderzoek naar de moord op een clown [7] Zie: De Cock en de dood van een clown. ken ik veel variétéartiesten, ook Don Alfredo, een vermaard poppenspeler, een man die zijn eigen poppen maakt en ze op een ingenieuze manier tot leven brengt.

Ik wilde het leven van de laatste tempelier van de broederschap niet in gevaar brengen en toch wilde ik hem als lokaas gebruiken. Ik kende geen locatie waar ik hem volledige bescherming kon bieden.’

De grijze speurder maakte een weids gebaar.

’Toen dacht ik aan Don Alfredo.’

’De poppenspeler.’

De Cock knikte.

’Door in de meditatiekamer een van de lampen uit het plafond te nemen, kon Don Alfredo zijn pop bedienen. Theodorus Termunten was met zijn sandalen, zijn indrukwekkend gewaad en lange zilvergrijze haren een figuur die vrij gemakkelijk te imiteren was.

Don Alfredo wilde voor zijn werk niets hebben. Hij vroeg alleen of hij de pop een keer in een voorstelling mocht gebruiken. Theodorus Termunten had geen bezwaar.’

De Cock zuchtte. Hij liet zich in zijn fauteuil terugzakken. De lange uiteenzetting had hem vermoeid.

Appie Keizer vroeg zijn aandacht.

’Kan die Vera de Koning ook van de moord op de laatste tempelier worden beschuldigd?’

De Cock glimlachte.

’Zijn drie moorden niet genoeg?’

De grijze speurder pakte de fles cognac en schonk nog eens in. Daarna zakte hij opnieuw in zijn fauteuil terug. Met een gevoel van voldoening nipte hij aan zijn tweede glas cognac. Mevrouw De Cock verdween naar de keuken. Ze kwam terug met schalen vol lekkernijen en liep presenterend rond. Hoewel de truc met de pop nog lange tijd onderwerp van gesprek bleef, raakte de gewelddadige dood van de tempeliers wat op de achtergrond.

Het was al vrij laat toen de laatste gasten vertrokken. De Cock nam zijn derde glas cognac. Zijn vrouw schoof een poef bij en ging pal tegenover hem zitten.

’Ze hebben het vanavond niet gevraagd,’ sprak ze liefjes, ’maar hoe zat het met die wijdopen deur van de villa in Naarden?’ De Cock glimlachte.

’Je had rechercheur moeten worden. Scherpzinnige vrouwen zoals jij kunnen we best gebruiken.’

Ze schudde haar hoofd.

’Hoe zat het met die deur?’

De Cock zette zijn glas op een bijzettafeltje.

’Zoals ik al vermoedde, zag Robert Finken iemand uit de villa van Cooperbrander komen. Het was Vera de Koning. Nieuwsgierig ging Robert Finken via die wijdopen deur de villa binnen en vond de vermoorde tempelier.

Zijn genegenheid voor zijn ex-vrouw was nog zo groot, dat hij zelfs na zijn arrestatie verzweeg wat hij had gezien.’ Mevrouw De Cock keek vertederd naar haar man op. ’Ik ken dat, oude liefde roest niet.’

Een vermaarde Russische pistoolmitrailleur.

Zie: De Cock en moord op de Bloedberg.

Dactyloscopisch signalement.

Bargoens voor een bankbiljet van honderd gulden

Biologische sporen, bloed, speeksel, voor het maken van een DNA-profiel, een soort genetische vingerafdruk.

Officier van justitie.

Zie: De Cock en de dood van een clown.