Albert Baantjer - De Cock en de ontluisterende dood

'Dat moet je tegen een Amsterdamse rechercheur niet zeggen.' Sietse van der Meer lachte.

'Ik ken de Amsterdammers en ik heb uiteraard nog veel relaties met de recherche van Amsterdam. Ik heb dat telexbericht onmiddellijk verzonden toen ik hoorde, dat u ook een moord in behandeling had van een man met een afgesneden penis.'

De Cock stak de middel- en de wijsvinger van zijn rechterhand omhoog. 'Twee… twee leraren van een middelbare school.' Sietse van der Meer liet zijn hoofd iets zakken. 'Ik zie weinig verband,' sprak hij somber, 'leraren en een bankbediende. '

De Cock negeerde de opmerking. 'Waar is het gebeurd?'

Barry van Bockel draaide zich om en liep naar een wand met een plattegrond van de binnenstad van Sneek. De Cock volgde haar. 'Om op de bank waar hij werkte vooruit te komen.' begon ze haar uitleg, 'volgde Sjoerd Sierkema een paar avondcursussen. In zijn vrije tijd was hij een verwoed verzamelaar van modelsporen. Uit pure liefhebberij verzorgde hij een avond in de week de treinen in ons modeltreinenmuseum aan het Kleinzand. Zo ook die bewuste avond.' De jonge politievrouw wees met een ballpoint in haar hand. 'Kijk, daar is het Kleinzand, met dat smalle watertje in het midden.

Vanaf het Kleinzand moet hij, zo rond de klok van elf, via de Stokvissteeg en een stukje Oosterdijk rechtuit naar de smalle steeg zijn gelopen, die naar de parkeerplaats aan de Prins Hendrikkade leidt. Daar had hij die avond zijn wagen geparkeerd. In die smalle naamloze steeg, waarin men elkaar nauwelijks kan passeren, is een scherpe haakse bocht. Daar moet iemand Sjoerd Sierkema hebben opgewacht en doodgestoken. In die haakse bocht hebben we hem gevonden.'

'Hebben jullie zijn auto onderzocht?' Barry van Bockel knikte.

'Het leverde niets op. De wagen was afgesloten en bij de dode Sjoerd Sierkema vonden we de autosleuteltjes in zijn broekzak.' De Cock plukte nadenkend aan zijn onderlip. 'Avondcursussen… wat voor opleiding had Sjoerd Sierkema genoten?'

Sietse van der Meer haalde zijn schouders op.

'Ik dacht, dat hij hier een middelbare school had gevolgd.'

De Cock slikte.

'Een middelbare school?'

Sietse van der Meer maakte een verontschuldigend gebaar. 'Ik heb de levensloop van het slachtoffer nog niet helemaal nageplozen. Daar ben ik nog niet aan toe gekomen.' De Cock stak zijn handen trillend omhoog.

'Kan het zijn,' vroeg hij gejaagd, 'dat Sjoerd Sierkema hier in Sneek op de middelbare school zat ten tijde… in de tijd, dat hier een leraar… een zekere Bouke Anne Minnertsga opereerde?'

Sietse van der Meer keek hem verrast aan.

'Dat… dat weet ik niet.'

De Cock kneep zijn ogen half dicht.

'Is dat na te gaan?'

Sietse van der Meer plooide zijn lippen in een tuitje.

'Dat dacht ik wel,' antwoordde hij kalm. 'Een kwestie van een paar telefoontjes.'

De Cock gebaarde in zijn richting.

En probeer ook de naam en het adres van een leerkracht te vinden, die op diezelfde school nog met die Minnertsga heeft samengewerkt.'

Sietse van der Meer keek hem onderzoekend aan. 'Is het erg belangrijk?'

De Cock strekte de wijsvinger van zijn rechterhand naar hem uit.

'Als het je lukt,' riep hij enthousiast, 'als het je lukt de juiste man te vinden, dan lever ik je binnenkort de moordenaar van Sjoerd Sierkema… op een zilveren presenteerblaadje.'

Sietse van der Meer keek hem lachend aan.

'Dat hoeft niet,' reageerde hij Fries nuchter. 'Het mag ook met een ambtelijk proces-verbaal.'

Barry van Bockel en Sietse van der Meer liepen vanaf het politiebureau aan de Van Giffenstraat met de Amsterdamse rechercheurs mee naar de oude binnenstad van Sneek en lieten hen de haakse bocht zien in de nauwe steeg naar de Oosterdijk, waar de dode Sjoerd Sierkema met afgesneden penis was aangetroffen. Daarna geleidden zij de beide rechercheurs naar de ruime parkeerplaats aan de Prins Hendrikkade en wuifden hen na toen ze wegreden. Vledder gebaarde achter zich. 'Aardige mensen.' De Cock gromde. 'Politiemensen zijn altijd aardig.' Vledder grinnikte.

'Ik denk niet, dat iedereen het met je eens is.' De Cock trok zijn schouders op. 'Weet je de weg naar Bolsward?' Vledder knikte.

'Dat is niet zo moeilijk. Dat wijst zich vanzelf. Het is van hier maar zeven kilometer.' De jonge rechercheur plukte een notitieblaadje uit het borstzakje van zijn colbert en reikte het De Cock aan. 'Ik heb opgeschreven waar we moeten zijn.'

De Cock streek het verkreukelde papiertje op zijn knie glad. 'Veertien uur,' las hij hardop, 'afspraak met oud-leraar Foppe van Harinxma in het eetcafé van Rudi en Annie Postma aan de Dijkstraat nummer eenenveertig. Parkeergelegenheid aan de Nieuwmarkt.' De oude rechercheur blikte opzij. 'Dat heeft Sietse van der Meer toch mooi voor ons geregeld.' Vledder knikte.

'Hij zei ook, dat als we toch in Bolsward waren, wij beslist even het stadhuis moesten gaan bekijken. Volgens Sietse van der Meer het mooiste van heel Friesland.' De Cock trok zijn gezicht strak.

'Wij zijn hier,' gromde hij, 'om een reeks moorden op te lossen en niet om ons te vergapen aan een toeristische attractie.' Vledder snoof. 'Uitslover.'

Met boven hun hoofden fel krijsende meeuwen in de vrolijke trillingen van het carillon in de toren van het imposante raadhuis, sjokten de rechercheurs in het oude stille Bolsward langs pittoreske geveltjes aan de Appelmarkt verder naar de Dijkstraat en gingen op eenenveertig naar binnen.

Het eetcafé van Rudi en Annie Postma bleek een stemmig lokaal met een houten lambrizering, een uitstekend billard, twee flipperkasten en fraaie wollen kleden op de tafeltjes. Van achter uit het lokaal klonken, niet storend, country- en westernklanken.

De Cock keek rond, maar kon in geen van de bezoekers een man ontdekken in wie hij een oud-leraar vermoedde.

Ze namen plaats aan een tafeltje met uitzicht op de toegangsdeur en Vledder bestelde koffie bij een struise blonde Friezin.

De Cock keek op zijn horloge.

'Hij behoeft er nog niet te zijn. Het is vijf voor tweeën.'

'Heeft Sietse van der Meer die oud-leraar verteld waarover wij hem wilden spreken?'

De Cock schudde zijn hoofd.

'Dat leek mij niet juist. De heer Van Harinxma stemde na enige aarzeling toe om met een paar Amsterdamse rechercheurs te praten. Maar om een of andere reden wilde hij ons niet thuis ontvangen… vandaar de afspraak in dit café.' 'Weet hij dat Minnertsga dood is?' De Cock trok zijn schouders op.

'Ik weet niet of hij een landelijk dagblad leest. Ik denk, dat de plaatselijke pers weinig belangstelling heeft voor Amsterdamse moorden.'

De deur van het eetcafé ging open en een bejaarde man trad binnen. Hij was lang en statig, droeg een antracietgrijze mantel en onder zijn zwarte muts golfde lang zilverwit haar.

De Cock kwam onmiddellijk overeind, liep op hem toe en maakte een lichte buiging. 'Heer Van Harinxma?' De man knikte.

'En u komt uit Amsterdam… rechercheur De Cock?' De grijze speurder knikte.

'De Cock met… eh, met ceeooceekaa.' Hij leidde de heer Van Harinxma naar het tafeltje. 'Dat is mijn jonge collega Vledder.' Hij zweeg even. 'Wij hebben koffie besteld… wilt u ook?' De heer Van Harinxma knikte, nam zijn muts af, knoopte zijn deftige mantel los en ging bij hen aan het tafeltje zitten. 'Uw komst houdt verband met de moord op Bouke Anne Minnertsga?' vroeg hij vriendelijk.

De Cock keek de man verrast aan. 'U weet van die moord?' De heer Van Harinxma glimlachte.

'Ik heb het gelezen in de krant en het verbaast mij niets, dat het spoor naar Friesland leidt.' De Cock veinsde onbegrip. 'Hoezo?'

Foppe van Harinxma schudde afkeurend zijn hoofd. 'Die Minnertsga heeft in Sneek de dolste dingen uitgehaald. Het verwondert mij, dat ze hem in Amsterdam zo lang ongemoeid hebben gelaten. Sommige ouders in Sneek waren destijds zo woedend om hetgeen hij met hun dochters had uitgespookt, dat ik weleens voor zijn leven heb gevreesd.' De Cock kuchte.