Albert Baantjer - De Cock en de dood van een kunstenaar

Vledder knikte.

‘De gevarenzone.’

De Cock spreidde zijn handen.

‘Peter Karstens trof alle voorbereidingen voor een wraakoefening in het geval hem iets zou overkomen. Hij bezorgde Maria de fi nanciële middelen, een andere identiteit en in het buitenland een plastisch chirurg met de nodige faam. En voor zijn eigen bewaking kocht hij een hond, een prachtige leonberger.’

Fred Prins kwam iets geprikkeld even uit zijn fauteuil omhoog.

‘Maar waarom? Waarom dat gedoe? Waarom voelde die Peter Karstens zich zo bedreigd?’

De Cock glimlachte.

‘Begrijpelijk dat je zo reageert, Fred. Peter Karstens maakte voortreffelijke vervalsingen… zelf noemde hij het duplicaten… van algemeen erkende kunstwerken. Wanneer zo’n kunstwerk aan het veilinghuis Brilliance of Art werd aangeboden, kreeg Peter Karstens van het veilinghuis de opdracht een duplicaat te maken. Op een dag herkende Peter Karstens, thuis bij een kunstminnaar een door hem geschilderd duplicaat van een schilderij van Marc Chagall. De kunstminnaar had dat schilderij bij het veilinghuis Brilliance of Art als een echt en erkend kunstwerk gekocht. Toen Peter verder op onderzoek ging, bleek dat het veilinghuis het werkelijke kunstwerk van Chagall had doorverkocht aan een schatrijke Amerikaan. Dat was, zo doorzag Peter Karstens, met al zijn duplicaten gebeurd.’

Appie Keizer gromde.

‘Smeerlapperij.’

De Cock knikte.

‘Peter stelde de heren Van der Broek en Van Rijsbergen verantwoordelijk. Hij eiste van hen de helft van de opbrengsten, die de zwendel had opgeleverd. Zo niet, dan zou hij de praktijken van het veilinghuis openbaar maken.’

Fred Prins knikte begrijpend.

‘Dat,’ sprak hij somber, ‘werd zijn doodvonnis.’

De Cock nam even een slok van zijn cognac.

‘Toen Maria van Overloon vernam dat haar Peter was vermoord, ging ze onmiddellijk aan de slag. Mij is niet duidelijk geworden hoe Maria van Overloon wist wie Justus van Rijsbergen als moordenaar had ingehuurd. In de velletjes van Peter Karstens wordt voor de wraakoefening alleen over Van der Broek en Van Rijsbergen gesproken. Ik vermoed dat Maria Matthijs van Slooten, de huurmoordenaar, al in de omgeving van de Noordermarkt heeft opgemerkt. Ze kwam daar toch nog regelmatig. Ik denk dat ze bij het veilinghuis heeft gepost tot hij daar opdook. Ze zal daaruit haar conclusies hebben getrokken en hem hebben gevolgd toen hij het veilinghuis weer verliet.’

Fred Prins boog zich naar voren.

‘Schoot ze ook hem dood?’

De Cock knikte.

‘Ook Matthijs van Slooten werd haar slachtoffer.’

De oude rechercheur streek met zijn vlakke hand over zijn brede gezicht. De lange uiteenzetting had hem wat vermoeid. Hij schonk nog eens in en liet zich daarna in zijn fauteuil terugvallen. Mevrouw De Cock verdween naar de keuken en kwam terug met schalen vol lekkernijen.

De onderlinge gesprekken werden al spoedig wat algemener. De gedachte aan de mooie moordende Maria van Overloon gleed naar de achtergrond.

Het was al vrij laat in de avond toen alle bezoekers waren vertrokken. Mevrouw De Cock pakte een poef, schoof die naast de fauteuil van haar man en ging erop zitten.

‘Een rancuneuze vrouw die… eh, die Maria van Overloon.’

De Cock maakte een berustend gebaar.

‘Maria stond volkomen onder de invloed van Peter Karstens, een man die ze adoreerde. Toch toonde ze ook zelfstandigheid en karakter.’

‘Hoe?’

De Cock glimlachte.

‘Hoewel Peter Karstens in God noch gebod geloofde, arrangeerde Maria op Zorgvlied voor hem toch een uitvaartdienst in de aula.’

‘Doe je nog wat aan die zaak?’

‘Ik heb een algemeen opsporingsverzoek doen uitgaan, ook naar het buitenland. Maar ik verwacht niet dat het resultaten zal opleveren.’

‘Maria van Overloon begint dus ergens een nieuw leven.’

De Cock knikte.

‘En ik denk dat ze daarin zal slagen.’

Mevrouw De Cock schoof haar poef nog iets dichterbij.

‘Ze hebben het vanavond niet gevraagd,’ sprak ze liefjes, ‘maar welke outfi t van haar vonden jij en Vledder in haar appartement?’

‘Een nauwsluitend zwart mantelpakje en een daarbijbehorend hoedje.’

‘Haar rouwkleding.’

De Cock knikte.

‘Die liet ze achter.’

Zie De Cock en danse macabre.

Een pistool werpt de patroonhulzen uit. Bij een revolver blijven ze in de kamers achter.

Zie De Cock en de dwaze maagden.

Oude, nog niet verjaarde moordzaken worden aan de hand van moderne dnatechnieken vaak met succes opnieuw onder de loep genomen.

Spottende benaming, omdat na het afvuren van zes kogels het geruime tijd vergt om het wapen opnieuw te laden. Blijft de mogelijkheid om met de revolver te gooien.

Gerechtelijk laboratorium.

Zie De Cock en de moord op de Bloedberg.

Adelheid van Buuren, ook in dienst bij de Amsterdamse recherche, vriendin van Vledder.