Montaigne Michel - Próby. Księga druga

Здесь есть возможность читать онлайн «Montaigne Michel - Próby. Księga druga» — ознакомительный отрывок электронной книги совершенно бесплатно, а после прочтения отрывка купить полную версию. В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Жанр: Мифы. Легенды. Эпос, Европейская старинная литература, на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.

Próby. Księga druga: краткое содержание, описание и аннотация

Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Próby. Księga druga»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.

Ciesz się klasyką! Miłego czytania!

Próby. Księga druga — читать онлайн ознакомительный отрывок

Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Próby. Księga druga», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.

Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

104

Malum consilium, consultori pessimum – „Zła rada najgorsza jest dla doradcy”; Gellius Aulus, Noctes Atticae , IV, 5. [przypis tłumacza]

105

Vitasque in vulnere ponunt – Vergilius, Georgica , IV, 238. [przypis tłumacza]

106

Quippe (…) dedisse – Lucretius, De rerum natura , V. 1157. [przypis tłumacza]

107

Apollodor śnił, iż Scytowie (…) – Plutarch, O odwlekaniu kary przez bogów , 9. [przypis tłumacza]

108

Prima (…) absolvitur – Iuvenalis, Satirae , XIII, 2. [przypis tłumacza]

109

azard (daw.) – przygoda, niebezpieczeństwo. [przypis edytorski]

110

Conscia (…) suo – Ovidius, Fasti , I, 485. [przypis tłumacza]

111

Scypion, obwiniony przed ludem (…) – Plutarch, Jak można chwalić samego siebie , 5. [przypis tłumacza]

112

Etiam (…) dolor – Publius Syrus, Sententiae . [przypis tłumacza]

113

Tysiące ludzi obciążyło swe głowy fałszywymi wyznaniami: między którymi pomieszczę Filotasa (…) – Kwintus Kurcjusz Rufus, Historia Aleksandra Wielkiego , VI, 7. [przypis tłumacza]

114

Kobieta wiejska oskarżała przed hetmanem armii (…) – Froissart, IV, 87. Hetmanem owym był Bajazet I. [przypis tłumacza]

115

filozofowie, którzy chcieli dojść do jakiejś większej doskonałości (…) – Seneka, O pokoju ducha , 14. [przypis tłumacza]

116

Nemo (…) sequuta – Lucretius, De rerum natura , III, 942. [przypis tłumacza]

117

Ius (…) habebat – Lucanus, Pharsalia , VIII, 636. [przypis tłumacza]

118

imainacja (daw.) – imaginacja; wyobraźnia. [przypis edytorski]

119

wczas (daw.) – wypoczynek. [przypis edytorski]

120

Owo (daw.) – tak więc; a zatem (na początku zdania). [przypis edytorski]

121

Perchè (…) mente – Torquato Tasso, Jerozolima wyzwolona , II, 74. [przypis tłumacza]

122

come (…) desto – Torquato Tasso, Jerozolima wyzwolona , VIII, 26. [przypis tłumacza]

123

wyżenąć (daw.) – wygnać. [przypis edytorski]

124

vi (…) fatigat – Lucretius, De rerum natura , III, 485. [przypis tłumacza]

125

Vivit (…) suae – Ovidius, Tristia , I, 3, 12. [przypis tłumacza]

126

hunc ego (…) solvo – Vergilius, Aeneida , IV, 702. [przypis tłumacza]

127

Owo (daw.) – tak więc; a zatem (na początku zdania). [przypis edytorski]

128

Semianimesque (…) retractant – Vergilius, Aeneida , X, 376. [przypis tłumacza]

129

Falciferos (…) dolorem – Lucretius, De rerum natura , III, 742. [przypis tłumacza]

130

Ut tandem (…) mei – Ovidius, Tristia , III, 3, 14. [przypis tłumacza]

131

Owo (daw.) – tak więc; a zatem (na początku zdania). [przypis edytorski]

132

jak powiada Pliniusz, każdy jest sam dla siebie bardzo dobrą szkołą (…) – Pliniusz, Historia naturalna , XXII, 24. [przypis tłumacza]

133

o dwu czy trzech starożytnych, którzy deptali tę drogę – Archilochus i Alceus u Greków, a Lucylius u Rzymian, którzy z własnego życia i charakteru czerpali motywy do swych satyr. [przypis tłumacza]

134

In vitium (…) fuga – Horatius, Ars poetica , 31. [przypis tłumacza]

135

sąsiedzi nasi (…) – protestanci. [przypis tłumacza]

136

cenić się mniej niż się jest wartym, to, wedle Arystotelesa, nikczemność i małoduszność – Arystoteles, Etyka nikomachejska , IV, 7. [przypis tłumacza]

137

Ci, którzy opisują życie Augusta Cezara, zaznaczają (…) iż był on nader hojny w darach – Swetoniusz, Boski August , 25 [w:] Żywoty cezarów . [przypis tłumacza]

138

Cui malus (…) potest – Martialis, Epigrammata , XII, 82. [przypis tłumacza]

139

neque (…) sunt – Livius Titus, Ab Urbe condita , XXII, 19. [przypis tłumacza]

140

tego nowego orderu (…) – Order św. Ducha, ustanowiony za Henryka III, w r. 1578. [przypis tłumacza]

141

Owo (daw.) – tak więc; a zatem (na początku zdania). [przypis edytorski]

142

nie tylko starość, ale wszelakie niedołęstwo, wedle Arystotelesa, jest pobudką skąpstwa (…) – Arystoteles, Etyka nikomachejska , IV, 3. [przypis tłumacza]

143

et errat (…) adiungitur – Terentius, Adelphi , 1, 40. [przypis tłumacza]

144

nullum (…) habet – Livius Titus, Ab Urbe condita , XXVIII, 28. [przypis tłumacza]

145

Tales zakreślił najwłaściwsze granice (…) – [por.] Diogenes Laertios, Tales , [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów , I, 26. [przypis tłumacza]

146

Dawni Gallowie uważali (…) – Cezar powiada to nie o Gallach, lecz o Germanach: O wojnie galijskiej , VI. [przypis tłumacza]

147

Ma (…) marito – Tasso, Jerozolima wyzwolona , X, str. 39. [przypis tłumacza]

148

przygnieciony laty – daw. forma N.lm; dziś: (…) latami. [przypis edytorski]

149

Solve (…) ducat – Horatius, Epistulae , I, 1, 8. [przypis tłumacza]

150

lża a. lza (daw.) – trzeba, wolno, można. [przypis edytorski]

151

chyby – błędy; por. chybić . [przypis edytorski]

152

Szaleństwem i niesprawiedliwością jest, aby dzieci, gdy dojdą do lat, pozbawiać poufałego obcowania z rodzicami (…) – toż samo król Henryk IV nie pozwolił, aby go dzieci nazywały „ panem”, lecz kazał mówić sobie poufale: „ tato” (Perefixe, Historia Henryka Wielkiego ). [przypis tłumacza]

153

Ille (…) omnia – Terentius, Adelphi , IV, 2, 9. [przypis tłumacza]

154

snadniej (daw.) – łatwiej. [przypis edytorski]

155

Читать дальше
Тёмная тема
Сбросить

Интервал:

Закладка:

Сделать

Похожие книги на «Próby. Księga druga»

Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Próby. Księga druga» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.


Отзывы о книге «Próby. Księga druga»

Обсуждение, отзывы о книге «Próby. Księga druga» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.

x