rogatka (daw.) – posterunek na granicy miasta, na którym pobierano opłaty za wjazd. [przypis edytorski]
kufel kwarciany – kufel o pojemności 1/4 części garnca (w przybliżeniu 1/4 l); garniec : daw. miara objętości cieczy. [przypis edytorski]
tabaka – rodzaj tytoniu do wciągania nosem, by wywołać kichanie. [przypis edytorski]
utracać – dziś: tracić. [przypis edytorski]
piędź – daw. miara długości mierzona jako odległość między końcem kciuka a końcem palca środkowego, lub małego, rozpostartej, męskiej dłoni, równa ok. 21 cm. [przypis edytorski]
kałamarz – naczynie do przechowywania atramentu. [przypis edytorski]
zwiedzieć się – dziś: dowiedzieć się [przypis edytorski]
spokojność – dziś: spokój. [przypis edytorski]
poglądać – dziś popr.: spoglądać. [przypis edytorski]
ruń – rodzaj niskiej, gęstej roślinności rozwijającej się na łąkach i pastwiskach. [przypis edytorski]
struga – niewielka rzeczka lub strumień. [przypis edytorski]
czerwieniały pręty wikliny – młode pędy wikliny (rodzaj krzewiastej wierzby) mają kolor czerwony i długie, szarozielone liście. [przypis edytorski]
zgoła – zupełnie, całkiem, wcale. [przypis edytorski]
chruściany płot – płot upleciony z chrustu, tj. suchych gałązek. [przypis edytorski]
gawiedź – pogardliwie o grupie gapiów. [przypis edytorski]
ona hołota – czyli: ta hołota. [przypis edytorski]
kompanii nie trzymać – nie bratać się, nie spędzać z kimś czasu. [przypis edytorski]
przydrożek – obszar przydrożny, znajdujący się blisko drogi. [przypis edytorski]
chaty były (…) wybielone – w dawnych czasach bielono wewnętrzne jak i zewnętrzne ściany chałup wapnem. Miało to na celu wydłużenie trwałości drewna oraz ozdabiało budynek. [przypis edytorski]
studzienny żuraw – rodzaj prostej dźwigni umożliwiającej wyciąganie wody wiadrem ze studni. [przypis edytorski]
parobek – daw. najemny robotnik pracujący, na czas określony lub na stałe, w zamożnych gospodarstwach rolnych lub w folwarkach. [przypis edytorski]
dźwiękanie – dziś: B.lp.: dźwięczenie. [przypis edytorski]
obaczyć – dziś: zobaczyć. [przypis edytorski]
tarnina – krzew ciernisty, rodzaj dzikiej śliwy. [przypis edytorski]
niecnota – o kimś postępującym źle, niegodziwie; por. cnota : daw. zaleta. [przypis edytorski]
kokosz (daw.) – kura, kwoka. [przypis edytorski]
insza (daw.) – inna. [przypis edytorski]
kaftan – rodzaj luźnej kurtki, z rękawami lub bez. [przypis edytorski]
czubatki – potocznie o kurach. [przypis edytorski]
zrazu (daw.) – na początku. [przypis edytorski]
onym – tym. [przypis edytorski]
Tatarowie – dziś popr.: Tatarzy ; nazwa ludności jednego z plemion mongolskich. [przypis edytorski]
jasyr (daw.) – niewola u Tatarów lub Turków. [przypis edytorski]
za czym – w związku z czym; dlatego. [przypis edytorski]
baczny – czujny, uważny. [przypis edytorski]
chan – tytuł władcy u plemion mongolskich i tureckich. [przypis edytorski]
pokurć – pogardliwie o niedużych, dość brzydkich zwierzętach. [przypis edytorski]
zasię (przest.) – zaś, natomiast. [przypis edytorski]
dodawa – dziś 3 os.lp.: dodaje. [przypis edytorski]
ugór – zaorane i nieuprawiane przez pewien czas pole. [przypis edytorski]
zaprzeszła wiosna – wiosna, która była przed tą ostatnią. [przypis edytorski]
naści (daw.) – masz, trzymaj. [przypis edytorski]
namykać poły – zamknąć dolne fragmenty rozpiętego płaszcza. [przypis edytorski]
sukmanka – zdr. od sukmana ; rodzaj płaszcza z sukna (szorstkiej wełny), daw. najczęściej noszonego przez chłopów. [przypis edytorski]
insi (daw.) – inni. [przypis edytorski]
duch idzie od nich – czuć ich zapach, aromat. [przypis edytorski]
na tym światu – dziś popr.: na tym świecie. [przypis edytorski]
kartaczowe kule – kartacze to pociski armatnie zawierające w środku odłamki metali lub ołowiane kule rozpryskujące się przy wybuchu. Używane do poł. XX wieku. [przypis edytorski]
bywszy – daw. imiesłów przysł. od: być . [przypis edytorski]
wydziwować się – nadziwić się. [przypis edytorski]
animusz – odwaga, ożywienie. [przypis edytorski]
zgoła – zupełnie, całkiem, wcale. [przypis edytorski]
czczość – głód, pustkę. [przypis edytorski]
one – te, owe. [przypis edytorski]
oskubinka – odrobinka, okruszynka. [przypis edytorski]
tedy – zatem, wtedy. [przypis edytorski]
drzewiej (starop.) – dawniej, niegdyś, wcześniej. [przypis edytorski]
panował wtedy Lech – nawiązanie do legendy o trzech braciach: O Lechu, Czechu i Rusie , którzy wyruszyli ze swoimi współplemieńcami w poszukiwaniu ziemi obfitej w pożywienie. W trakcie wędrówki bracia rozdzielili się. Najdłużej wędrował Lech, który w końcu dotarł do pięknej i bogatej krainy, dzisiejszej Wielkopolski, i postanowił się na niej osiedlić. Zauważył orle gniazdo na czubku drzewa i na jego pamiątkę nazwał nowo budowaną siedzibę, Gnieznem. [przypis edytorski]
Читать дальше